Montag, 8. Juli 2013

De scheenschte Platz uff de Welt

Es gitt jo viel scheeni Plätz uff de Welt, unn an manche Orte, wu ich war, isch echt ä weng vun minnem Herz hänge bliibe.
An de Oper vun Sydney zum Beispiel, die immer noch 's scheenschte "moderne" Gebäude isch, was ich kenn. Oder am Dolmabahce-Palascht in Istanbul, in denne ich ersch bii'm dritte oder vierte B'süach ibberhaupt nii kumme bin. Landschaftlich am scheenschte find ich wahrschiins de Zion-Canyon unn d'Iguazu-Wasserfäll.
Aber 's git ei Ort, den wirr ich in minnem ganze Lebe nit vergesse, unn des isch ä Camp namens Shangri-La in Ecuador.
Wu ich durch Ecuador g'reist bin, do hab ich vun Tena üss ä Üssflug in de Amazonas-Dschungel g'macht. Erscht zu'eme Iigeborene-Dorf, unn dann ebbe nooch Shangri-La. Des sinn nur ä Handvoll Hütte, obe uff'ere Abbruchkante ibber 'em Rio Anzú...
Ich hab Eych mol ä Dia abfotografiert (Digitalkamera hab ich dert noch keini g'haa...), aber wenn Ihr Interesse hänn, dann kinne Ihr au ziemlich viel Fotos dävun im Internet finde:


Vor jedere Hütt gitt's ä kleini Terrass mit'ere Hängematt, vun dert üss sieht ma dann kilometerwitt nur Fluß, Baim unn Himmel! Ich bin dann echt stundelang nur dert g'hockt unn hab ibber de Urwald g'schaut.
Am Horizont kann ma sogar d'Ande mit de Schneeberge sähne, unn unter einem nur des unendliche Griän in sinnene dausend Variatione! B'sunders morgens, direkt nooch 'em Sunneufgang, wenn de Morgenebel uffg'stiegt, dann het der Platz eifach ebbis magisch's, kann ich Eych sage!
In Shangri-La isch's mir echt so 'gange, dass ich nooch denne zwei Dag eifach nimme hab weg welle!

Ich glaub, ä Stückli vun minnem Herz isch halt dert hänge bliibe, sinniert
De Bischemer

Keine Kommentare: