Montag, 29. Juni 2015

Kerb

Mensch, wie die Zitt vergeht...!

Am Samschdig bin ich mit de Sandra im Unterhof g'hockt, unn do isch uns iig'falle, dass unser Kerbeufftritt doch tatsächlich schun widder ä Johr her isch...! So lang isch's uns gar nit vorkumme, aber inzwische hab ich schun Probleme, min üsswendig g'lehrter Vortrag au nur ansatzwiis z'sämme z'bringe, unn d'Sandra singt de "Kuhtuttenjodler" sither langem au nur noch bii ganz intensivem Bitte unn Bettle.
Ma kann also mit güetem G'wisse sage, dass unser Ufftritt verjährt isch.

Jetzt am Samschdig hämmer also ganz entspannt mit de andere im Hof hocke kinne, um uns "Dalli Dalli" anz'schaue. Wie erwartet isch die Show widder voll mit Ibberraschunge g'sii, het aber au widder bis witt nooch Mitternach düürt! Unn selbsch dann hab ich de Lu küüm däzüe bewege kinne, dass ma endlich heim geht. Der isch ä echt Bischemer Kerbebüe worre!

Aber geschtern obend (unn hitt morge) het ma d'Üsswirkunge g'sähne: Beidi Kinder ware miäd, uffdrillt unn voll durch de Wind. Fascht zwei Stunde hab ich z'süe g'haa, bis die beide endlich Rüäh gää unn g'schloofe hänn! Entsprechend verschloofe sinn sie hit morge üss de Neschter 'kroche!

Jetzt nur noch hit noochmittag ä weng Schiffschaukle, unn wenn sie hit obend pünktlich im Bett sinn, dann dürft morge d'Kerb fir dies Johr widder abg'hookt sii.


Aber nooch de Kerb isch vor de Kerb, weiß
De Bischemer

Donnerstag, 25. Juni 2015

Grenze

Grenze sinn fir uns in Europa hitz'dag quasi kei Thema meh... Üsser, wenn ma in d'Schwyz fahrt, viellicht. Do wird ma nämlich noch kontrolliert...
Wenn mir vun Bischem nooch Oberschopfe fahre, dann nemme mir fascht immer de Weg ibber's Elsaß, will des am schnellschte (un ang'nehmschte) isch. Die uffene Grenze bii Lauterbourg unn Stroßburg sinn fir uns schun so selbstverständlich, dass mir oft schun nit emol meh ä Üsswiis uff d'Fahrt mitnemme...

Des war friäjer jo ganz anderscht. Wenn mir am Sunndig middag nooch Barr zum Flammeküache-esse g'fahre sinn, dann hänn Babba unn Mamma immer ihri kleine, graue Personalüsswiis iipackt. An de Grenz het ma die au regelmäßig vorzeige miähn! Unn irgendwie het ma bii so 'ere Grenzkontroll immer ä schlecht's G'wisse g'haa, au wenn ma im Elsaß nit z'viel iig'kauft g'haa het.

's het aber au Grenze gää, die wu viel schlimmer ware wie die an de Kappeler Rhiinfähre oder uff de Kehler Europabruck:
Wu ich mit'm Ralf in Irland war, do hämmer au ä Abstecher nooch Nordirland g'macht. Was fir ä komisch's G'fühl, dert ibber d'Grenz z'fahre. Des war sogar noch viel beeindruckender als d'DDR-Grenz. Mit Beton-Wachtürm, Grenzer mit Maschineg'wehr unn so. Durch die Sicherheitsanlage het ma nur in Schrittg'schwindigkeit unn im Slalom um die Panzersperre fahre derfe!
Uns als iig'fleischti U2-Fans isch do nadierlich "Sunday, bloody Sunday" im Kopf rum g'schwirrt - b'sunders, wu mir durch Londonderry g'fahre sinn. Üss lütter Angscht vor Autobombe hämmer in dem Städtli nit emol ang'halte, sondern sinn nur eimol quer durchg'fahre.

Au in Belfast hämmer uns dertmols nit wirklich wohl g'fühlt, kann ich mich erinnere. Unn irgendwie ware mir froh, wu mir ä Dag später widder (uff de andere Sitt vun Nordirland) ibber die stark bewacht Grenz z'ruck in d'Republik Irland g'fahre sinn...

Ob des hit wohl noch genau so isch??, frogt sich
De Bischemer

Dienstag, 23. Juni 2015

Bostalsee

Ja, ich weiß, dass ich hit ä Dag z'spät dran bin... Aber ich bin momentan sooo miäd...!
Am Wocheend war unser traditionell's "Bigge-Revival"-Zeltwocheend, und wie immer bii denne Treffe hab ich viel z'wenig g'schloofe. Mir ware dies Mol allerdings nit an de Bigge, sundern am Bostalsee im Saarland.

Do däfiir, dass d' Wettervorhersag' so liädrig war, hämmer eigentlich ziemlich güät's Wetter g'haa. Üsser ein, zwei kurze Schauer isch's am Friddig unn Samschdig quasi trocke bliibe.
Bloß am Sunndig, do het morgens friäj, wu noch alli im Schloofsack g'lege sinn, so ä fieser Nieselrege ang'fange. Darum hänn mir dann au unter de Zeltplan' g'frühstückt, die wu mir in weiser Vorüsssicht schun am Friddig vor unserem Großzelt uffg'spannt hänn.

Diesmol ware übrigens nit nur die "übliche Verdächtige" däbii g'sii, sundern au noch drey Familie üss Bischem. Entsprechend groß war am Friddig obend die Runde bii Bowle, Bier, Grill unn Fiirkorb, unn alli hänn so viel Spaß unn Sitzfleisch g'haa, dass erscht nooch de einse Rüäh 'worre isch uff unserem Platz.

De Samschdig hämmer mit Jogge, Spazierelaufe, Babble, Esse unn Trinke verbummelt, bis dann obends die Bischemer widder uffbroche sinn. De Rescht (also die "übliche Verdächtige") het dann wie g'wohnt widder g'macht, au wenn's nimmi ganz so spät worre isch.

Sunndigs, unn au des isch fascht schun Tradition, hämmer dann nooch 'em Frühstück halt mol widder die nasse Zelte iipackt, unn daheim alles noch emol üsspackt zum Trockne. Aber des g'heert, schiint's, zu unserem Bigge-Revival halt däzüe.

Jedefalls hänn mir alli in denne zwei Zeltnächt nur wenig g'schloofe, unn entsprechend viel Noochholbedarf hab ich im Moment.


Unn trotzdem frey ich mich schun uff's nägschde Treffe, weiß
De Bischemer

Donnerstag, 18. Juni 2015

Schriibschutz

Kinne Ihr Eych noch dran erinnere, wie's friäjer war, wu ma Müssig noch uff Kassette kauft het?

So ä Kauf-Kassett het jo dertmols schun 20 Mark 'koscht, unn wenn's bled g'loffe isch, dann het ma nooch 'eme Wiili Bandsalat g'haa, unn des scheene Müssig-Erlebnis war futsch!
Viel öfter het ma aber sinni eige Müssig üss'em Radio uff Kassette uffg'numme.
Wisse Ihr noch, wie ma die Kassette g'schützt het, damit ma b'sunders scheeni Liäder nit üss Versähne ibberspielt het? Do het's am obere End vun de Kassett die zwei "Näsli" üss Plaschdig gää, wu ma abbreche het kinne. Ä Kleiner Knacks, unn schun war die Kassett schriibg'schützt!
Wenn ma sich's dann später anderscht ibberlegt het, dann het ma eifach ä Streife Tesa dribber bäbbt, unn schun het ma widder uffnemme kinne.

Wenn ich mich richtig entsinn, dann war do au noch ä Loch, was fir d'Bandsorteerkennung (normal, Chromdioxid, Iise) war, aber so richtig hab ich des eh nie verstande...


Des ware noch Zitte, sinniert
De Bischemer

Montag, 15. Juni 2015

Uffregung in Oberschopfe

Am vergangene Wocheend, wu mir uff "Heimatb'süach" in Oberschopfe ware, isch's am Friddig Obend jo richtig uffregend worre.

Mir sinn uff'em Balkong bii minnene Eltere g'sesse, vun wu üss ma ä güäter Blick ibber Oberschopfe unn d'Rebe drumrum het. Unn mit einem Mol isch do de Bolizeyhubschrauber rum'kurvt, Feuerwehr unn Bolizey sinn mit Blauliacht durch de Ort g'fahre , unn ibberall (sogar im Grasgarte nebe uns) sinn Litt mit Daschelampe unn Süachhund' rumg'loffe.

Z'erscht hämmer uns nadierlich Sorge g'macht, dass die ä Verbrecher süache kinnte (unseri Hüüsdiir isch wege de Hitz au noch wagewitt uffg'stande...), aber dann hätt d'Bolizey sicher kei so Raudau bii'm Süache g'macht.

Inzwische wisse mir au, dass der ganze Huddel wegen'ere verwirrte Frau üss'em Emmaus g'sii isch, die dann am End au g'funde worre isch...


Güät, wenn so ebbis glimpflich üssgeht, findet
De Bischemer

Donnerstag, 11. Juni 2015

Landschüälheim

Unser Lu isch zum erschte Mol im Landschüälheim. Unn des in de verte Klass!

Mir sinn dertmols zum erschte Mol in de achte Klass ins Landschüälheim g'fahre. Nooch Titisee-Neustadt. Oh Mann, des war ä wildi Zitt...
Nit nur die Üssflüg unn Aktione, die mir in derre Woch g'macht hänn, ware wild. B'sunders unser Schloofzimmer war ä einziger Chaote-hüffe. Nit ummesunscht het unser Zimmer de Spitzname "Bunker 17" bekumme. Unter zwei oder drey Ermahnunge unn Lehrerb'süache am Obend isch's do eigentlich nie still worre, unn die kreative Liäder, wu mir do erfunde hänn, sinn Johre später noch zitiert worre!
Wenn ich nur dran denk, wie mir de Baba vum Doni veralbert hänn, will des Liäd "Theo, wir fahrn nach Lodz" sich so güät het umdichte lehn...

Aber in de vierte Klass wird's hoffentlich ä weng zivilisierter züägehn, hoff ich. Üsserdem sinn die Kids jo nur zwei Nächt lang furt. (Unn trotzdem hänn manchi Mama's sich ang'stellt, als däde ihri Kinder uff de Russlandfeldzüeg uffbreche...)


De nägschde Schritt zum Großwerre, weiß
De Bischemer

Montag, 8. Juni 2015

Stockbrot

Als Büe in Oberschopfe bin ich immer viel mit minnene Eltere unn Schwestere im Wald g'sii. D'Mama isch unter de Woch regelmäßig mit uns uff de Spielplatz nooch Dierschburg g'loffe, unn ziemlich oft simmer am Sunndig im Oberschopfener Wald g'wandert. Dann isch's zum Krokodilstei', zum alte Steibruch oder sogar noch witter gange. Regelmäßig hämmer dann (oft irgendwo mitte uff'em Weg) ä Fiirli g'macht unn hänn Würschtli broote.

Aber Stockbrot??
Ich kann mich nit entsinne, dass mir friäjer jemols Stockbrot 'grillt hätte.

Spätenstens mit de Kindergartezitt isch aber des Stockbrot aktuell worre. Kei Fescht mit Lagerfiir, wu nit irgendebber so ä labberiger Hefedaig mitbringt. 's isch quasi Gruppezwang, dass ma sich denne Daig um ä Stock wickelt, ibber'em Fiir schwarz räuchert unn des usse verbrännte, inni noch daigige Brot isst...

Ihr heere schun, ich bin kei Stockbrot-Fan.
Aber geschtern! Do simmer zu de Oberschopfener Lendersbachhütti g'wandert unn hänn ä klein's Fiirli g'macht.
D'Cori het Hefedaig däbii g'haa, unn diesmol hab ich gabelförmigi Stock g'schnitzt, ibber die ma denne Daig wickle / flechte het kinne. Somit isch 's Stockbrot vun alle Sitte gliichmäßig 'gritt worre. Schau do:


Ich kann Eych sage, DES Stockbrot het sogar mir g'schmeckt!


Manchmol kummt's halt vor allem uff d'Technik an, grinst
De Bischemer

Donnerstag, 4. Juni 2015

Fronleichnam

Jedes Johr an Fronleichnam müäß ich an denne Fiirdig vor zehn Johr denke, wu de Lu uff d'Welt kumme isch.
Was war des fir ä G'fühl, denne kleine Büä endlich im Arm z'haa unn ihn anschaue z'kinne, noochdem ma sich niin Monät lang "durch de Büüchnabel" mit ihm unterhalte het, während ma sich vorstellt, wi er wohl "in echt" üsssähne wird...

Am Obend dävor war ich mit de Sandra nooch im neje Star Wars-Film, während de Lu sich schun mehr als ä Woch ibber de Termin nüss Zitt g'loo het. Aber, also ob er's g'heert het, isch's au kurz dänooch los 'gange.
Unn am Fronleichnamsmorge hab ich dann endlich die berühmte Worte zu unserem junge Skywalker sage kinne: "Lu, ich bin Dein Vater!"

So scheen, findet Darth Werner, äh,
De Bischemer

Montag, 1. Juni 2015

Kuscheltierli

Wenn ich in d'Zimmer vun unsere Kinder lüäg, dann wunder ich mich immer, wie viel Stofftiere do rumleye. Vor 'eme Wiili hab ich beide Kinder ä schmal's Holzregal ibber's Hochbett g'schrüübt, wu sie die ganze Kuscheltierli druff setze kinne. Sunscht hätte sie fir sich selber gar kei Platz meh' im Bett g'haa...
Unn die Regale sinn inzwische mehr wie voll.

B'sunders bii'm Lu hocke Bäre näbe Ratte, Häsli drucke sich an Löwe, Schlange leye ibber Schildkröte, unn Fantasietiere (wie Glubschies unn Angry Birds) mache sich breit. Däbii hätt ich denkt, dass die Kuscheltier-Zitt bii ihm längscht vorbey isch, aber er däd freiwillig kei einzig's vun denne Viecher hergää.
's isch nadierlich au fir mich scheen, obends bii'm Ins-Bett-bringe noch mit'em Fellfrosch (der, wu min b'sunders Lieblingstier isch) ä weng Quatsch mit ihm z'mache. Unn sinni Riese-Schildkröt "Schildi" müäß jo sogar in jeder Urlaub mit fahre! 's isch halt au echt goldig, wie der große Büe, wu ibber de Dag am liäbschte alles selber b'stimme däd, obends mit derre große Schildkröt im Arm iischlooft...

Bii de Le isch's, witzigerwiis, gar nit so die Menge vun de Kuscheltiere. Sie het nur so etwa ä Handvoll Tierli, wu ganz speziell wichtig sinn. Friäjer war des nadierlich ihri Elli (wu mir irgendwänn sicherheitshalber noch ä Elli 2 kauft hänn, falls d'erscht verlore geht), aber inzwische git's eigentlich nur noch d'Ala.
Wer hätt denkt, dass DES Hundebaby mol so wichtig werre wird, wu sie's im IKEA ang'schleppt het.
Unni Ala geht echt nix!

Ich kann's jo versteht... Wie hab ich als Kind minner Brummi g'liebt; unn sogar hit noch, wenn ich ihn abg'wetzt unn kabütt im Schloofzimmer sitze sieh, geht mir 's Herz uff!


Git's ebbis scheeners?, froogt
De Bischemer