Montag, 30. Juli 2012

Süachbegriffe zum Blog (9)

So, es isch widder mol so witt, jetzt's git's widder die Top Ten vun Eyre Süachbegriffe:

10. schloofe em siegerland (... was soll ma dert sunscht au mache??)
9. nach der schreibe sprechen (... mir kinne alles, üsser hochditsch!)
8. flamme herz (... soll ich mol kreativ werre?)
7. triathlon kids (...ächz!)
6. eulen im ortenau (... froge mich nit, was er will)
5. schmetterlingsunterschlupf (... ä güäti Idee fir's Insektehotel!)
4. insektehotel (...sag ich doch..!)
3. kleine verwucherte insel in spanien (... kenn ich leider au keini!)
2. längschte berge (... sither wänn isch denn d'LÄNGE relevant??)
1. komische dorfnamen (... wie wär's mit "Katzenelnbogen" oder "Weiten-Gesäß"??)

Scheen, dass Ihr/mir so kreativ sinn, strahlt
De Bischemer

Donnerstag, 26. Juli 2012

Doppelt ällei

Sither geschtern bin ich widder mol Strohwitwer. Also ganz ällei daheim. Ich versorg de Garde, während die andere sich in Öschtrich verwöhne lehn...
Unn hit hab ich gliich ä Dienschtreise nach Böblingen uff'druckt bekumme. Als einziger Badener unter so viel Schwoobe im "Feindesland"...
Aber zur Unterstützung kumme noch ä baar Amerikaner däzüe, do werre mir denne Württemberger schun Contra gää...!

Unn üsserdem sinn jo alles Kollege, grinst
De Bischemer

Mittwoch, 25. Juli 2012

Dreydausend!

Schaue mol, was ich grad g'sähne hab...: Mir (oder genauer g'sayt: IHR) hänn die Dreydausender-Marke g'knackt:



Immer witter so, strahlt
De Bischemer

Montag, 23. Juli 2012

Kalesche, d'Büüredisco

Vun minnere Zitt an de Oschtsee hab ich Eych jo schun ä weng verzehlt. Ich hab dert jo ä Wiili bii de Familie vun minnere Freundin g'wohnt, unn die het au ä Brüäder g'haa, mit dem ich mich güet verstande hab. Irgendwie ware mir uns gegesittig so ebbis wie de Brüäder, den mir beidi nie g'haa hänn. Also simmer ab unn züe au mol z'sämme uff Tour 'gange. Quasi zum Männerobend...
Eimol, do hämmer schun daheim kräftig g'fiirt (er war ä begnadeter Cocktail-Mixer), unn spätobends hämmer beschlosse, noch kurz in d'Dorfdisco nii z'lüege.
"Kalesche" het die g'heiße. D'einzig Disco, wu ich kenn, wu d'leere Biergläser nit uff de Disch g'stellt, sondern hing'legt werre. So kinne sie zwar, wenn d'Büüre danze, nit umkeye, aber die ganze Bierreschte laufe uff de Disch unn de Bode. Entsprechend sott ma do au nur mit alte Klamotte hin gehn ;-)
Nadierlich simmer z'Füäß hin g'loffe, will keiner meh fahrtüchtig war. 's werre so vielleicht zwei Kilometer durch d'Felder g'sii sii.
In de Kalesche hämmer dann also noch ä baar Bierli noochg'lade unn brav unseri Gläser abg'legt. Unn als mir dann g'nüä g'haa hän, do hämmer beschlosse, fir de Heimweg ä Abkürzung ibber d'Küä-Weid z'nemme. Unn ich kann Eych sage, des war ä Spaß! Im Stockdunkle im Rüsch ibber ä uffg'weichti Wies z'laufe, möglichscht kei Küäflade erwische, unn däbii d'Richtung halte... was hänn mir g'lacht!
De Höhepunkt war, als mir plötzlich de Schüä in'eme Matschloch stecke bliebe isch, unn ich uff einem Bein versüacht hab, ihn widder z'finde... im dritte oder vierte Matschloch hab ich ihn dann g'funde...
Ihr kinne Eych sicher vorstelle, wie unseri Schüä unn Hose üssg'sähne hänn. Mir hänn die zwar, so güät's gange isch, im Hüüsflur üsszoge, aber am nägschde Morge het's trotzdem ä kräftig's Donnerwetter gää, unn de Hüüsbutz war fällig...

Aber de Spaß war des allemol wert, erinnert sich
De Bischemer

Donnerstag, 19. Juli 2012

Kartoffelkäfer-Doni

De Doni, des isch einer vunn minnene Schüälkamerade üss Oberschopfe g'sii. Eigentlich heißt er jo Ralf, aber will des in derre Zitt so ä Modename war, unn mir mehreri Ralfs in de Klass g'haa hänn, isch er wege sinnem Noochname halt nur "Doni" g'rüäfe worre.
Mit'em Doni hab ich so einigi Sache erlebt... Mir falle uff Anhieb ä baar G'schichte ii, die ich Eych emol verzehle müäß. Des isch d'erscht:

Dertmols het's unter uns Klassekamerade zwei Gruppe vun Kinder gää: Die, wu daheim im Garde, uff'em Feld unn in de Landwirtschaft mithelfe hänn miän, unn die andere, die mit de Eltere in de Stadt g'wohnt oder kei Landwirtschaft g'haa hänn. De Doni het, wie ich au, zu de erschte Sort g'heert. Also war er au immer widder mol "zwangsverpfichtet", im Garde z'schafft.
Iich find's jo richtig unn wichtig, dass d'Kinder daheim mithelfe. Aber des eine Mol war's schun ziemlich "speziell", wu ich (mit'eme zweite Ralf, wenn ich mich richtig erinner) bi'm Doni vorbey g'schaut hab. Mir hänn ihn zum "Stroomere" abhole welle. Do isch er, mit Gummihändschig an, im Garde g'stande, will er im Kartoffelfeld d'Kartoffelkäfer absammle het miän. Unn will 'e ihm wohl z'uffwändig war, die ganze Käfer unn Larve in de Eimer z'sammle, het er die Viecher eifach an de Blätter verdruckt...!
Ihr kinne Eych viellicht vorstelle, was fir ä Iidruck des g'macht het, wenn ä Büä im Kartoffelfeld steht unn Käfer quetscht... Sinnen Spitzname (siehe Titel) het er nadierlich fir ä g'hörigi Zitt lang weg g'haa. Aber 's het dann mit de Zitt au widder g'nüä anderi G'schichte gää, die d'Kartoffelkäfer widder verdrängt hänn...

Biibe g'spannt druff, appelliert
De Bischemer

Montag, 16. Juli 2012

Brummi

Derf ich vorstelle? Des isch de Brummi:


Der isch so alt wie ich! Ich hab ihn nämlich zu minnem ("nullte") Geburtsdag bekumme! Am Anfang het minne groß Schwester noch mit ihm g'spielt, will ich halt noch z'klei war. 's git sogar ä Portrait-Serie vun ihr, do isch de Brummi in sinnem ganze Glanz (unn mit voller Fellpracht) mit druff.
Aber in de folgende Johr het er dann bii mir nadierlich so einiges mitg'macht, nit umsunscht war er halt min Lieblingsbär! Irgendwänn het er uffg'heert z'brummle - ich glaub, er het bi'm Wäsche in de Wäschmaschin d'Stimm verlore... Unn abg'wetzt het's ihn au immer meh, sodass ich (!) ihm dann mol ä Strampleanzug g'strickt hab. In rosa! Ihr sähne den uff'em Bild noch unter'm Jackett rüsslüäge...
Des Jackett isch übrigens nur de eine Teil vun'eme Anzug, den ihm dann minni Oma irgendwänn g'naajt het. Leider hab ich die Hos dann irgendwänn, schient's, verbummelt, so dass er jetzt halt in'ere ä weng "exotischere" Klamottekombination ufftritt...

Hänn Ihr au noch solchi alte Freunde?, froogt
De Bischemer

Freitag, 13. Juli 2012

Zwei Urlaubsdäg daheim

Nooch 'em Holland-Urlaub hab ich de Mändig unn Zischdig noch frey g'numme. Mir hänn au kei Plan g'macht, was mir an denne Däg anstelle welle. Eifach daheim abhänge, nix mache, sich eifach nur triibe lehn unn 's "Daheim" genieße. Ä toller Plan, gell?

Okay, fir's Frühstück isch nix im Hüüs, also erscht mol iikaufe gehn. So richtig, will de Kühlschrank isch jo eh leer. Do kann ma au gliich des Altglas mitnemme unn die Pfandflasche weg bringe. Aber nooch 'em Frühstück, do kinne ma rumgammle.
Dann endlich, in Holland echt vermisst, ä kleini Garde-Patroullie mit de Kaffetass in de Hand, d'Tomate unn Beere bewundere... Ach herrje, die Tomatestöck sinn jo ganz verwuchert! Die sott ich grad schnell üssgeize unn anbinde, des düürt jo nit lang. Unn die baar Hanstriibili unn Stachelbeere, die zupf ich doch au grad noch schnell in ä Schüssili, dann kinne mir sie fir de Winter iifriere!
Wu hab ich jetzt die Kaffeetass stehn lehn? Ah ja, im Gardehiisli... Do steht au so viel Ziigs fir de Wertstoffhof, kei Wunder, dass ma nix findet! Des rüüme mir jetzt grad schnell z'sämme, am Zischdig kann ich des wegfahre, do het de Wertstoffhof uff.
Ma kinnt fascht d'Ühr dänooch stelle, schun widder joomere dann d' Kinder, will sie Hunger hänn. Wie die Zitt verfliegt, schun halb zwei! Also schnell ebbis koche, Mittag esse, G'schirr versorge.

Bloß nit vergesse, d'Mülltonne werre morge friäj g'leert. Also noch schnell an d'Strooß stelle! Unn wenn ich schun däbii bin, dann kann ich au gliich den Rescht Splitt in's Hofpflaschter niifege. Der Hüffe do nääbe de Mülltonne het mich schun lang g'stört... Unn wenn ma schun de Hof fege, dann richtig. Unn au die Entwässerungsrinne 'butze, die sinn jo schun ganz verstopft! Unn die Lichtschachtabdeckung, die schun ewig do rum leyt, sott au mol endlich iibaut werre. Nadierlich passt die nit uff Anhieb, unn de Lichtschacht isch, schiints, sither 'em Hüüsbau au nimmi 'butzt worre... Mir mache jo kei halbi Sache, gell?
So geht der Mändig rum, aber wenigschtens hänn die Kinder sich selber beschäftigt, nit mol viel Zitt hämmer g'haa, um mit denn z'spiele.

Aber Zischdig, do mache mir echt nix, üsser uff de Terrass hocke!
Eigentlich bled, dass der Telefon-Techniker morgens zwische acht unn zwölf terminiert isch. Garantiert kummt der um fünf vor acht (wenn ich kei Wecker stell) oder erscht um halb eins (wenn mir de ganze Morge daheim warte).
Fascht...! Es war zehn nooch acht, do war er do! Bliibt uns wenigschtens de ganze Vormittag zum rumhänge! Schnell noch 's Urlaubsziigs üss'em Audo rüüme unn ä weng butze, mir hänn noochmittags jo ä Termin in de Werkstatt.

Schnell fir d' Kinder noch 's Planschbecke uffbaue. Aber halt, des druckt widder 's Gras so platt, wenn's lang stehn bliibt. Also erscht de Rase mähe... Nebeher immer mol widder ä Maschine voll Urlaubsklamotte wäsche, uffhänge, abhänge, verstaue... Unn den ganze Nordseesand, den mir alli ins Hüs 'trage hänn, sott ma au endlich wegsauge... unn Better ney beziehe, Poscht bearbeite, endlich 's Planschbecke uffstelle...

Herrje, schun isch's Zitt, 's Audo inn d'Werkstatt z'bringe. De Schlenker zum Wertstoffhof nit vergesse! Noch g'schwind durch Mainz bummle (nur fir Iis, Spielzeygabteilung unn Leas Ohrstecker...). Fir uns bliibt widder kei Zitt, mir miän nämlich schnell heim, vor's uff d'frisch g'wäscht Wäsch räägelt!
Obends dann, nachdem d'Kinder im Bett sinn unn irgendwänn Rüäh gänn, sitze mir ENDLICH uff de Terrass, verschnüüfe unn genieße unser "Daheim"...


Sähne Ihr, warum mir so gern furtfahre im Urlaub?, froogt Eych
De Bischemerh

Mittwoch, 11. Juli 2012

Üss'em Staub...

Ja, ich gib's jo züe... Ich hab mich mol fir ä Woch üss'em Staub g'macht. Mir ware in Holland am Meer!
Ich hab jo, obwohl ich schun durch d'halb Welt g'reist bin, bisher vun Holland nur d'Hauptstadt g'sähne. (Unn falls Ihr mol bi'm Günter Jauch die "Ei Million Euro-Froog" g'stellt bekumme: Des isch tatsächlich Amsterdam, nit Den Haag!)
Also isch's wirklich Zitt worre, unser Noochberland mol z'b'süache. Unn wu's EM-Finale au unni Holland unn Ditschland stattg'funde het, do het dem Urlaub nix meh im Weg g'stande.
Mir ware in Westkapelle, das is ganz unte am südlichschte Zipfel, kurz vor Belgie. Unn was soll ich Eych sage? Scheen war's. Ä schnuckelig's Dörfli, scheener Sand, 's Meer war frisch, aber nit iisig, unn lecker Fisch z'esse het's au gää! Was will ma meh??
Die Woch isch wie im Flug rum 'gange, unn schun het uns de Alltag widder...! Aber richtig Spaß macht ä Urlaub jo eh nur dann, wenn ma sich au uff's Heimkumme freyt, gell?

In dem Sinn: Bis demnägschd, strahlt
De Bischemer