Donnerstag, 31. Mai 2012

Hochbett oder Hochbeet??

D'Sandra het vur Kurzem jo mit ihrem Babba ä Hochbeet baut. So ä richtig scheens, zwei uff ein Meter groß, fascht ä Meter hoch.
Die Lea, uff de andere Sitt, froogt mich jetzt schun sither einige Monate, wänn sie endlich ä Hochbett bekummt. Unn wu die zwei dann die Bretter fir's Hochbeet z'sämme g'schrüübt hänn, do war die klei Grott ibberzeugt, dass des endlich ihr lang ersehnt's Hochbett wird! Ihr hätte heere solle, wie sie briält het, als die Bretter in de Garde 'trage worre sinn, statt in ihr Zimmer ! :-(
Es isch jo au fies, wenn des "selektive Höre" üss 'eme "Hochbeet" ä "Hochbett" werre loßt, gell?
Aber im Summer, do bin ich zwei Woche ällei daheim, wenn die drey uff Urlaub in Öschtrich sinn. Do kann ich dann in Rüäh ä Hochbett (mit "tt") baue, so wie ich's vor zwei Johr fir de Lukas g'macht hab.

Do wir die Le sich freye, weiß
De Bischemer

Dienstag, 29. Mai 2012

Schatzsüache

Am Samschdig hämmer widder mol Geburtsdag g'fiiert. 'em Lukas sin siebter.
Ich will jetzt jo gar nit widder dävun anfange, wie ich am Fronleichnamsdunnerschdig vor sibbe Johr denne Kerli 's erschte Mol im Arm g'haa hab. Aber dran denke müäß ich schun jedes Johr an sinnem Geburtsdag...
Diesmol hämmer ä Schatzsüach quer durch Bischem g'macht. Ich hab an zehn verschiedene Stelle im Ort Zettili versteck, unn mit jedem Zettel hänn sie ä Hinweis uff 's nägschte Versteck bekumme.
Do sinn sie am Bolzplatz, an de Kirch, an de alte Woog, an'eme Wiingüät, im Landfrauegarde unn in de Rääbe durch g'kumme. Unn am End hab ich de Schatz im Sandkaschte am Spielbahnhof vergrabe g'haa.
Fascht zwei Stunde lang het sie des uff Trab g'halte, bis sie endlich ihri G'schenkli in de Hand g'haa hänn.
De Rescht vun dere Geburtsdagsfiir war dann echt entspannt. Vorher het's Nudle mit Tomatesoß unn Iis zum Nachtisch 'gää, unn hinterher hänn sie bii dem schenne Wetter noch im Garde ä Wasserschlacht g'macht.

Unn obends simmer dann alli zur "Woistandtour" nuff in d'Wiinberg, do het sich 's halbe Dorf versammelt...

's war ä echt scheener Geburtsdag, weiß
De Bischemer

Donnerstag, 24. Mai 2012

Schriibdafel

Des ware noch Zitty, in de Grundschüäl bii'm Fräulein Wieber...! Wenn ich des mit de Schüälzitt vum Lukas verglich... Was ä Unterschied!
Mir hänn bis in d'viert Klass noch mit Griffel uff de Dafel g'schriebe! Ab de dritte Klass sinn dann au Hefte fir d'Klassearbeite däzüe kumme, aber trotzdem isch jede Morge kontrolliert worre, ob d'Dafel süüfer unn d'Griffel g'spitzt ware! Unn wenn nit, dann het's au mol eini g'setzt...


Okay, des war sogar züe sellere Zitt schun exotisch. Unseri Parallelklass het schun in de erschte Klass mit'em Füller in d'Hefter g'schriebe. Aber unser Fräulein Wieber, d'Rektorin vun de Schüäl, war halt noch "vun de alte Schüäl"... im wahrschte Sinn :-)
In derre Zitt sinn dann langsam au die dünne Plaschtik-Dafle uffkumme, do het ma dann wenigschtens nimmi immer die schwer Schieferdafel im Schüälranze mit sich rum g'schleppt. Aber des Griffel- unn Schwämmli-Kontrolliere isch trotzdem witter 'gange.
Do sinn die Lola-Hefte vum Lukas echt ä komplett ander's Erlebnis! Ma merkt so richtig, dass ma zu 'ere ganz andere Schüäl-Generation g'heert het.

Unn trotzdem (oder grad deshalb?) isch ebbis G'scheyt's üss uns worre, findet
De Bischemer

Montag, 21. Mai 2012

D'Ortenau vun wittem (17)

Inzwische wisse Ihr jo sicher alli, dass ich minni Informatione ibber d'Ortenau von Baden-Online im Internet hol.
Unn die Sytt het inzwische ä ney's G'sicht: http://www.bo.de/


Frischer, bunter unn ibbersichtlicher, so kummt die ney Websytt mir vor. Schau doch mol nii unn lehn mich wisse, was Ihr däzüe sage...
Uff jede Fall wirr ich auch in Zukunft immer mol widder minner Senf zu de Artikel vun de Mittelbadische Press abgää.

Des verspricht Eych
De Bischemer

Freitag, 18. Mai 2012

Vadderdag!

Oh Mann, als Vadder het ma ä Schaff...!
Aber 's Wichtigschte z'erst: Es isch nadierlich unglaublich scheen, wenn ma am Vadderdag vun sinnene Kinder tatsächlich ä selber baschtelt's G'schenk bekummt unn sich so richtig bewußt wird, was ma do fir ä "Ehrentitel" hat. 's Lebe lang!
Unn so ä Vadderdagsüssflug mit Familie isch mit Sicherheit immer noch scheener als einer mit 'ere Männerclique. Ällei schun, wie unseri zwei Süße do uf'em Fahrrad mitg'radelt sinn, do däfiir kinnt jedi Woch Vadderdag sii!
Am End het dann allerdings de Lu bii'm Kolleg', wu mir iig'kehrt sinn, mit andere Kinder rumrandaliert unn het ä Gartelatern abbroche, will er unbedingt het nuff klettere miän!
Anständigerwiis het er's dann bi'm Obendesse verzehlt, unn mir hänn dann z'sämme ang'rüäfe unn hänn's widder in Ordnung broocht.
Des isch dann halt die ander Sitt vum Vadder-sii... Fir alles müäß ma ä Lösung parat haa.

Aber des g'heert halt däzüe, grinst
De Bischemer

Montag, 14. Mai 2012

Uff de Insel

D'letscht Woch war ich "uff de Insel". Besser g'sayt in Birmingham, England. Des war ä G'schäftsreis uff ä Konferenz, aber au fir privati Veranstaltunge hab ich Zitt g'haa.
Unn ich müäß sage, so einigi "Vorurteil" ibber die Engländer unn ihr Land hänn sich mol widder bestätigt:
- Englisch's Wetter isch kalt unn nass! (War's in Ditschland abber au...)
- Koche kinne sie nit! (Aber "Fish & Chips" geht immer...)
- Wer mit Pfund unn Pennies zahlt kann kei echter Europäer sii!
- 's Beschte, was es in England gitt, sinn d'Pubs! Cheers!

In dem Sinn: Ä scheeni kurzi Woch wünscht
De Bischemer

Montag, 7. Mai 2012

Tomate

Oh Mann, jetzt hämmer unseri Tomätli wochelang im G'wächshüüs g'hegt unn 'pflegt. Bis am Samschdig, wu ich sie dann endlich nüss in de Garde 'pflanzt hab. Niinezwanzig Stück, in Reih unn Glied! Sechs verschiedeni Sorte, vun kleine Cherries bis zu große Ochseherz.
Unn was isch? Grad am Wocheend kummt de große Rääge ibber Bischem! Fascht drissig Liter het's gää uff de Quadratmeter. Des isch fir de Garde im Allg'meyne zwar güät, aber die kleine, zarte, verwöhnte Tomatepflänzli hänn so ebbis jo gar nit gern!
Aber so isch halt's Lebe! Nur die Harte kumme in de Garde!

Endlich widder Tomate, freyt sich
De Bischemer

Donnerstag, 3. Mai 2012

Irischi Impressione (4)

Ich hab Eych vor eme Wiili schun ä weng vun minnem Irland-Urlaub während 'em Zivildienscht verzehlt. Jetzt kriege Ihr noch ä witter's G'schichtli dävun:
De Ralf unn ich sinn jo dertmols mit'm alte Benz krizz unn quer ibber die Insel g'fahre. Unn g'schloofe hämmer fascht immer im Audo. Des isch eigentlich ganz güät 'gange, will ma die Vordersitz so witt het runter schrüübe kinne, dass sich mit de Rückbank ä gradi Liegefläch ergää het. Uff de Fahrersitt war dann halt nur noch 's Lenkrad im Weg. Aber will des Lenkrad nur mit'ere Schrüüb feschtg'macht war, sinn mir schnell uff die Idee kumme, es obends abz'schrüübe unn in de Kofferraum z'lege. Fertig war des Luxusbett!
Am nägschde Morge hämmer's dann zum Witterfahre eifach widder druff g'steckt. Des het fescht g'hebt, war also fir uns gar kei Problem. Mir hänn's j g'wisst unn sinn entsprechend g'fahre...
Aber ä baar Trämper hämmer schu güät erschreckt, als ma bi'm (langsame) Fahre uff grader Streck eifach mol 's Lenkrad rüssg'lupft hänn! Ich glaub, die ware dann doch froh, wu die zwei verruckte Ditsche sie dann im nägschde Ort widder abg'lade hänn :-)

Was hänn mir fir ä Spaß g'haa, weiss
De Bischemer