Abmeldung

So, Ihr Litt,

ich meld mich mol ab! Am Sunndig morge fliäge ma nach Portugal, aber vorher isch erst mol des do ang'sagt:



Ä scheeni Zitt wünscht Eych
De Bischemer

Monatsgedicht: September

Wenn ich üss em Fenschter lüäg
Denk ich oft: Des kann's nit sii!
Hab vum schlechte Wetter g'nüäg...
Summer, oh, wu bisch denn hii?

Morgens uff de griäne Wies'
Liegt de Nebel, schwer unn dicht.
Unn am Obend merkscht, wie liis
D'Kälti Dir in d'Knoche schlicht.

Doch: Was mir am Herbscht so g'fallt:
Zwibbelküache, nejer Wii!
Isch's au drusse noch so kalt
Gliich zum nägschde Wiinfescht hii!

Dann noch Wal- unn Haselnuss
Uffgehobe, gliich in'n Mund
Sinn nit nur ä Hochgenuss,
Sondern au noch richtig g'sund!

Epfel, frisch vum Baum gepflückt,
Zwetschgeküache, warm unn frisch!
Oh, wie mich de Herbscht entzückt...
Summer, blieb doch, wu de bisch!


So het jedi Johreszitt ebbis Güäts, findet
De Bischemer

D'Cleopha

Minni allererschti "richtigi" Disco-Erfahrung war jo d'Cleopha, die Halledisco vum Walter... Do bin ich jo johrelang regelmäßig hin. Sogar minner Vadder het am Samschtig morge schun g'wißt, wu ich obends hingeh, wenn er in de Zittung d'Anzeig g'lese het, in wellere Hall Cleopha am Wocheend spielt.
So ä baar Sache vun dertmols sin echt hänge bliebe:
Ang'fange het's eigentlich jede Obend mit "Das ganze Leben für'n Rock 'n' Roll" vun STS (des müäß ich hit noch lütt heere, so ab unn züä!) unn "Aquarius" üss'm Hair-Musical.
Vun City unn "Am Fenster" war de Walter so begeistert, dass er die Band sogar ämol live züä sich uff ä Open Air-Konzert g'holt het.
Unn 's bleede G'schwätz zwische de Lieder hätt sich de Walter sich dertmols schun spare kinne...
Vor'eme Wiili hämmer uns sogar mol widder mit ä baar Litt bii de Cleopha in Ottene 'troffe. D'Müssig isch nit viel anderscht worre, unn de Walter schwätzt mindestens genau so nervig in d'Lieder nii wie friäjer... Aber 's Publikum isch nit mit'm Walter unn uns älter worre - do simmer uns ganz scheen alt vorkumme...!

Unn irgendwänn verzehl ich Eych au noch, wie unn wu min erschtes Mol bii de Cleopha war...

Jetzt aber erscht ämol Müssig aag'macht, meynt
De Bischemer

Kronburgschlotzer

Letzscht Woch simmer mit de Kinder Pizza esse gange. Am End hänn Lu unn Le dann zwei Schlotzer g'schenkt kriegt. Unn wu ich die Schlotzer g'sähne hab, do hab ich sofort an unseri Urlaub als Kinder denke miän. Die hänn nämlich genau so "g'strudelt" üssg'sähne wie die, die mir immer vun de Schwestere in Kronburg bekumme hänn:

Kronburg, des isch ä Dörfli in Öschtrich, do hänn minni Eltere schun d'Hochzittsreis hin g'macht g'haa. Unn wu mir klein ware, do simmer noch einigi Mol in Urlaub dert hin. Mir hänn in 'eme Art Hotel g'wohnt, des wu vun Kloschterschwestere betriebe worre isch.
Wenn mir dert ankumme sinn, dann simma immer als erschtes nuff uff d'Kronburg g'wandert, des isch ä alti Burgruine. (Uff dem Bild sähne Ihr rechts unde au 's Kirchli vun Kronburg):

Obends het's dann immer warm's Esse im Speisesaal gää, unn jedi Familie het ä feschter Disch g'haa unn het noochänander 's Esse serviert bekumme. Mir hänn immer gliich g'wißt, wänn unser Esse kumme isch, will mir die einzig sechsköpfig Familie ware, unn entsprechend ware unseri Suppe- unn andere Schüssle immer mit Abstand d'gröschte...
Unn wenn mir abg'reist sinn, dann het ebbe jedes Kind noch ä Schlotzer vun de Schwestere g'schenkt bekumme. Die ware so lecker, dass mir uns dann manchmol vum Daschegeld noch ä baar solchi Schlotzer fir uff de Weg unn fir daheim kauft hän. Unn die hänn ebbe genau so üssg'sähne wie die zwei, die wu Lu unn Le d'letscht Woch bi'm Italiener bekumme hänn.

Ich wirr jo ganz sentimental, schluckt
De Bischemer

Grundschüäl

Hit wird de Lukas in de Grundschüäl ang'meldet! Er het zwar noch fascht ä ganzes Johr Zitt, bis er iig'schult wird, aber d'Anmeldung isch jetzt schun. Unn zwar in de
Frooge mich jetzt aber nit, was d'Astrid Lindgren mit unserem Bischem z'düe het. Ganz sicher isch sie nie bii uns im Dorf g'sii, unn in de ganze G'schichte vun Pippi, Michel unn denne Litt üss Bullerbü hab ich au nie ä Wort ibber unser Dorf g'läse...

Übrigens, der Name "Astrid" isch jo im Badische echt g'fährlich, gell?!? Wenn denne ä Badener üssspricht, dann hert sich des immer an wie "A****-tritt"... Darum sott ma bii uns sin Kind nie so nenne, des wird sunscht immer Probleme ha, oder?!?


D'Astrid Lindgren het in Schwede do dämit wohl kei Problem g'haa, grinst
De Bischemer

Rundballe und Rundballepress

Wemma jetzt ibber d'Felder fahrt, dann sieht ma jo iiberall die große Stroh-Rundballe leye. Ich find, des sieht so scheen üss, wenn die große Balle uff denne gelbe Felder leye, vor allem, wenn hintedran ä sunnig-blauer Himmel straht. Des isch so ä typisch's Spätsummer-Bild.


Aber die Rundballe, die hänn noch üss 'eme andere Grund so ä positiver Iidruck bii mir:
In einem vun de erschte Bilderbiacher vum Lukas, do war ä Rundballepress drin. An dere het ma ä Deerli uffmache kinn, unn do drin war dann a Warndreyeck uffg'molt. Des war fir de Lukas nadierlich ä ganz b'sunderer Anreiz, des Deerli immer widder uff z'mache. Unn so het er au immer ä b'sunderi Freyd an dere Rundballepress in sinnem Büach g'haa.

Unn ich denk hit bi jedem Rundballe an denne kleine Lukas, strahlt
De Bischemer