Montag, 29. September 2008

Dscho Kocker

SWR1 macht im Moment bi uns Werbung mit dem Motto: "Ausgesprochen gut". Un 's allererschte Plakat, des ich g'säne hab het groß "Dscho Kocker" druf stehn g'ha.
Was hab ich g'lacht, will genau den Dscho Kocker macht d'Lea im Moment immer nooch. Ang'fange het's demit, daß sie D'Ärm, Hals un G'sicht verkrampft het, daß sie üssieht wie de Joe Cocker bi sinne Konzerte.


Unn will mir so g'lacht hänn fangt sie jetzt immer widder an, ruft "Dscho Kocker" und macht die Grimasse! Ich kinnt mich jedes Mol in 'd Eck schmisse!


De Lukas macht des jetzt au schon nooch (schiens sogar im Kindergarde), aber bi ihm sieht's irgendwie nur halb so luschtig üss.

Des sinn halt so kleini Highlights im Alltag, grinst
De Bischemer

Dienstag, 9. September 2008

Triathlon-Filmli

...hab ich üss Platzmangel g'löscht, wer sie will kann sich jo bi mir melde...

Die do gitt's:

Andi kumm üssem Wasser

D' Mutzels nooch de erschte Wäsche vum Johr

Seahorse, ä lebender Treibanker

Zwei Radler

Kai und Ralf am End (vum Triathlon)

Triathon-Groupie

Am Wocheend bin ich jetzt zum erschte Mol als "Groupie" bi unserm traditionelle Eberbacher Triathlon däbi g'si.
Sither de Kai un ich 1999 demit ang'fange hän hämma jo mit verschiede große Gruppe mitg'macht, ich glaub s'meischte ware mol sibbe Einzelni un ä Staffel. Vun de "Supporting Crew" gar nit zu rede...
Diesmol also war ich mit'm Lukas nur zum Anfeuere hing'fahre, un nadierlich het's am Samschtig obend mol widder g'rägelt. Aber dank Plane vor'm Bulli unn dichtem Zelt simma eigentlich nit naß wore.
Am Sunndig morge dann: Kalt, neblig, de Neckar braun wie immer... ich hab mir gar nit vorstelle kinne, daß ich des so oft mitg'macht hab.
Jedefalls hänn sich die vier Kämpfer (Kai, Ralf, Kjörn und Andi) dann (mehr oder weniger) tapfer g'schlage, un ich hab g'merkt, was fir ä Zuschauerstreß es isch, wemma in de Wechselzone rechtzittig alles fotografiere will und eigentlich gar nit zum frühstücke kummt ;-)
Aber schen war's! Vor allem, will dann doch noch d'Sunn rüßkumme isch, un mir nooch em Wettkampf g'mietlich grillt un g'veschpert hän.





Die sinn gar nit so schlimm, wie ich immer mach(...), grinst
De Bischemer

Freitag, 5. September 2008

Peking-Oper

Jetzt war ich jo zwei Woche daheim bi de Kinder, damit d'Sandra au mol widder schaffe un ebbis anders sehne kann als nur Windle und Kindergarde.
Eins muß ma sage: Kei anderer Urlaub macht de Kopf so frei vum Büro-Streß, eifach will ma gar kein Zitt het, an ebbis anders z'denke.
Wie an dem eine Nohmittag, als die zwei plötzlich still in Lukas' Zimmer verschwunde sin. Schen, hab i denkt, kannsch mol ä Heftli durchblättere. Bis i de Lukas sage her: "Ha, schau mol, wie din Arm jetzt üssieht!"
Ich nix wie hin, un mich trifft ball de Schlag: Hänn die zwei ä Penaten-Dos g'funde, und de Lukas het de Lea s'Gsicht dick mit dere Creme i'gschmiert! Sie het echt üsgsene wie üs de Peking-Oper, so käswiss g'schminkt!
Trotzdem hab i sie erscht im Bett sitze lo (war jetzt jo eh egal), schnell Fotos gmacht un dann ab in d'Badwann. VIER mol hab ich de Lea d'Hoor gwäscht, bis des Zigs halbwegs druss war!
De Rescht war dann nur noch halb so schlimm, do defir git's jo ä Wäschmaschin.


Aber ma glaub nit, wie viel Bledsinn in den kleine Kepfli steckt, wundert sich
De Bischemer