Montag, 29. April 2013

Big Jim

Git's eigentlich die "Big Jim" Action-Bubbe noch??
Zu minnere Kinderzitt war des jo echt in... So wie d'Maidli mit Barbiebubbe g'spielt hänn, hänn mir Büebe ebbe Big Jim, Big Jack, unn wie die au immer g'heiße hänn, g'haa:


Dertmols het's sogar zwei "Dynaschtie" vun Männerbubbe gää: Zum eine ebbe die "Big Jim"-Familie, unn uff de andere Sytt des "Action Team". Die letschtere ware ä baar Zentimeter größer, darum hänn die ganze Klamotte unn des Zubehör, was ma däzüe kaufe het kinne, nie fir d'andere basst.

Drey oder vier vun denne Bubbe hab ich g'haa, unn ich kann mich erinnere, dass do au minni Schwestere gern mit mir z'sämme g'spielt hänn. Die Bubb hänn bii uns daheim au immer tolli Abenteuer erlebt. Sie hänn im Garde 'zeltet, sinn uff Baim g'klettert unn mit Fischertechnik-Audos durch d'Gegend g'fahre.
Eimol, do hab ich sogar ä Fallschirm üss Stoff fir sie baschtelt. Mit dem hänn sie dann vum Balkon runter springe miän.... Autsch, der Fallschirm isch leider nit schnell g'nüä uff gange! Die Schramme het de Jim sin ganzen Lebe lang 'trage ;-)
In de Räge-Tonne, die im Garde g'stande sinn, het er dann au Tiefsee-Tauche trainiert. Er het ä Stein um d'Fiäß bekumm, unn dann isch er bis uff de Grund nab taucht. So diäf, dass ich ihn mit minnene Ärm grad noch so hab widder hoch hole kinne! Ich weiß noch, wie kalt des Wasser do unte war, wenn ma bis zu de Achsel in de Räge-Tonn g'hängt isch...

Unn nadierlich hab ich meischtens dävun draimt das ICH die Figür wär, unn die ganze Abenteuer selber erlebe däd...


So geht's sicher alle Büäbe, sinniert
De Bischemer

Freitag, 26. April 2013

Adé, Noordwijk!

's isch an de Zitt, widder Abschied z'nemme! Fünf intensivi Däg hab ich jetzt do in Noordwijk verbroocht. Viel Nej's ibber unseri Technologiä hab ich erfahre, unn einigi interessanti Kollege kenne g'leert. Ä eigener Vortrag z'halte, des war au widder mol ä güäti Erfahrung, unn het Luft g'macht uff mehr..!

's Drumrum war nadierlich au nit z'verachte... güät g'esse hämmer, Amsterdam hämmer uns ang'schaut, unn ä wildi Obend-Veranstaltung hämmer g'haa.
Aber all des kann nit mithalte mit 'em Strand! Zwei Mol bin ich am Strand lang g'joggt, im Sunneschiin unn bii Meerwind! Des het so ä Erholungswert, des isch wie Kurzurlaub!



Ihr sähne, mir isch es ganz güät gange in derre Woch...!

Aber was des beschte isch: D'Üssicht uff 's nägschde Johr! Do wird die Veranstaltung nämlich in I S T A N B U L stattfinde!! Klar, dass ich mir do rechtzittig Gedanke mache wirr, mit was fir Theme ich do ufftrete kinnt! Als Züehöre isch's jo schun ä weng Glückssach, ob ich ä Reisefreigab bekumme wirr, aber Sprecher sinn ebe automatisch nominiert! Wenn des mol kei Motivation isch!!

Jetzt mach ich mich aber ersch mol uff zum Bahnhof, damit ich mit'em Zug heimgondle kann.... Danke, Lufthansa, unn danke, Verdi :-(

Ä scheen's Wocheend wünscht Eych
De Bischemer

Montag, 22. April 2013

Am Meer

So, de Bischemer isch mol widder unterwegs. Dies mol zahlt sogar d'Firma däfiir, dass ich mich fünf Dag lang am Strand rumtriib!
Eigentlich hab ich hit nooch Holland fliege welle, aber bii de Lufthansa wird jo g'streikt, unn minner Flüeg isch abg'sayt worre. So bin ich halt mit 'em Zug g'fahre. Au kei schlechti Wahl!
Jetzt findet also die Woch in'eme Hotel direkt am Strand unseri intern' "Universität" statt, wu mir ebbis lerne solle. Unn damit ich nit die ganz Woch nur passiv in denne Vorträg rumsitz unn züeheer, hab ich diesmol sogar ä eigen's Thema im Plan, wu ich mit den entsprechende Fachlytt diskutiere will.
Unn wie ich die Veranstaltunge üss de vergangene Johr kenn, wird au 's Fiire widder nit z'kurz kumme. Do git's offizielli "Networking drinks", "Team dinner" unn "Meet the experts-drinks", unn drumrum werre ma uns au noch ganz inoffiziell mit de Kollege des eine oder andere Bier gönne, bin ich mir sicher!
Uff de andere Sytt bietet des nadierlich au die Möglichkeit, endlich mol widder am Strand lang z'jogge. Mindeschtens fünf Kollege vun minnere Mainzer Laufgrupp sinn däbii, also wird de Gruppezwang schun däfiir sorge, dass ma uns regelmäßig bewege...

Des wird ä scheeni Woch, glaubt
De Bischemer

Donnerstag, 18. April 2013

Kanadier

Uff minnene Reise, do bin ich mit Litt üss alle Herre Länder z'sämme kumme. Nadierlich lebe in jedem Land eifachi unn schwierigi, symbadischi unn unsymbadischi , netti unn weniger netti Litt. Es git aber ei Land, üss dem hab ich bisher üssschließlich netti, interessanti, tolli Litt kenne g'lehrt. Unn des isch Kanada. Hitt verzehl ich Eych vun de wichtigschte:

Uff minnem erschte Interrail, do bin ich mit'm Zug mol vun Skopje (dertmols noch Jugoslawie) nooch Saloniki (Griecheland) g'fahre. In dem Zug hab ich ä kanadisch's Dreyer-Pärli kenn g'lernt unn bin mit ihne z'sämme ins Hostel. Die zwei Fraue hänn sich vor'em esse gehn erscht noch frisch mache welle. Also bin ich mit dem Kerli so lang noch nebe'nem Hostel in ä Wirtschaft, ä Bierli trinke. Mir hänn uns so güät unterhalte, dass üss dem eine Bier drey oder vier worre sinn... Wu mir (fröhlich unn entspannt) widder ins Hostel kumme sin, do hänn dann zwei halb verhungerti, schlecht g'launti Fraue uff uns g'wartet... Ui, des het Ärger gää!
Aber dann simmer echt lecker obendesse 'gange. Am End war de ganze Disch voll g'stellt mit kleine Dellerli, uff denne verschiedenschti Sache serviert ware. Nooch dem Esse war de ganze Streß widder vergesse, unn mir hänn noch ä tolli Zitt in Saloniki g'haa, bevor ma widder in unterschiedlichi Richtunge witter g'reist sin!

In Ecuador, do war ich mehr als ä Woch lang mit'eme weltreisende Kanadier z'sämme, den ich im Bus troffe hab. Mir hänn uns uff Anhieb so güät verstande, dass ma unseri Reiseroute kombiniert unn alles z'sämme g'macht hänn. Nächtelang hämmer ibber Gott und die Welt, Fraue, Philosophie, Müssig unn was weiß ich noch g'redet, unn er isch einer vun minnene beschte Freunde worre. Ä Woch, nachdem mir uns trennt hänn, hämmer uns (fascht zufällig) in Quito nochmol troffe. Er isch nämlich krank worre unn vun Quito üss heim g'floge, grad wu ich au widder fir de Rückflug in Quito war! Zum Glück het er mir des per email g'schriibe, so dass mir uns noch am selbe Dag verabrede hänn kinne!
Nooch dryzehn Johr isch de Kontakt immer noch nit ab'broche, wenn au inzwische nur noch "elektronisch"...

Unn in Laos, do het's zwische mir unn'ere Kanadierin g'funkt, während ma uns uff dere Reise alli ein, zwei Dag irgendwo 'troffe hänn. Aber keiner het sich traut, es 'em andere z'sage... Wie bled eigentlich...
So hämmer uns des gegesyttig erscht im Noochhinein per email g'stande, unn es het sich ä wildi "elektronischi Romanze" entwickelt... !
Ä Vierteljohr später bin ich dann sogar nooch London g'flog, will des uff ihrer lange Weltreis de nähdschte Punkt war, wu ich sie hab treffe kinne. Mir hänn vier wunderbari Dag in London verbroocht, unn dänooch isch sie z'ruck nach Canada - des war's letschte Mol, wu mir uns g'sähne hänn!
Im Endeffekt war's sicher güät so, sunscht hätt ich sicher nit ä Johr später in Peru minn Traum- (unn jetzigi Ehe-) Frau troffe!!

Einer vun denne Kanadier het mir mol Folgendes verzehlt: In Kanada sinn die Lytt so entspannt, will sie so viel Platz hänn, unn sich deshalb nit so arg uff d'Pelle rücke miän wie in andere Länder. Wenn ma's bruucht, dann kann ma sich iiberall in d'Wildnis z'ruck ziäge unn d'Lung üss'em Hals schreye, wenn einem ebbis (oder ebber) uff d'Nerve geht...

Unn des schiint z'helfe, findet
De Bischemer

Montag, 15. April 2013

Yoga

Am letschte Wocheend hämmer mol widder z'sämme mit ä baar Noochbare z'mittag g'esse. Unn do isch irgendwänn d'Sprooch uff de Yoga-Kurs vum Bischemer Turnverein kumme. Denn haltet nämlich ä erfahreni Yoga-Lehrerin, unn zu so 'eme günschtige Priis kriegt ma sunscht kei Yoga-Kurs. D'Sandra macht do au schun sither zwei Johr mit.
De Carsten, der wu minner direkte Noochber isch, het dann g'meynt: "Ich däd mir des jo au mol anschaue, wenn ich ebber hätt, der wu mit geht!". Also hab ich g'meynt: "Dann loss uns z'sämme gehn, mich däd's au interessiere..."
Unn so simmer am vergangene Määndig mit de Gymnschtikmatt unter'm Arm ins Bürgerhüüs 'dackelt. Nadierlich ware der nur Fraue in dem Kurs, so etwa 20... 's war ä Riese-Hallo, dass endlich mol zwei Männer mitmache, kann ich Eych sage. Die eind' näbe mir het im Scherz noch zu mir g'sayt: "Ihr sinn doch eh nur do, um Eych die ganze Blind Dates z'spare, gell??", woruf de Carsten geischtesgegewärtig g'antwortet het: "Ja klar, unn morge obend simmer in Nackenheim im Kurs..." Grins!
Der Kurs war dann ganz güät, vor allem hätt ich nit denkt, dass des dann doch soooo anstrengend isch!
Mir ware voll däbii, bis dann am End alli ang'fange hänn, "Shanti... Om... Frieden...!" z'singe... Do hämmer uns schun ä weng irritiert ang'schaut!
Die Lehrerin het dann zum Schluß aber noch betont, sie hofft, dass in de nägschde Woch widder alli däbii sinn - des ging nadierlich b'sunders an unseri Adress!

Also werre ma ihre halt denne G'falle düe, unn hitt widder hin gehn, meynt
De Bischemer

Donnerstag, 11. April 2013

Wuanderscht g'lese(5)

Oh ja, de Buddenbohm mit sinnene G'schichte! Lese nur mol do, wie's uff'em Johrmärkt züe geht. Unn wenn Ihr Glück hänn (unn im Herz noch ä weng Kind bliibe sinn), dann verstehn Ihr nit nur de erschte Teil, sondern spüre au noch in Eych drin, wie der zweite Teil sich anfühlt!
Unn do däbii isch es egal, ob des de Hamburger Dom, 's Münchner Oktoberfescht, d'Meenzer Frühjohrsmess oder d'Bischemer Kerb isch...! Fir Kinder isch es iiberall ähnlich spannend.
Nur bii einem, do hab ich ganz anderi Erfahrunge g'macht als er: Bi'm Box-Audo-Fahre:
Bi'm erschte Mol, wu minni Kinder hänn mitfahre derfe, war des beides Mol nur ä kurzi Freyd... Bi'm Lu war's bii de Kerb in Hechtsheim, unn bii de Le dann 's letschte Johr in Holland uff'em Johrmärkt: Mit so'eme kleine Kind däbii, do basch' als Fahrer nadierlich b'sunders uff, dass da nit z'doll mit denne andere Box-Audos z'sämme boxsch. Aber friäjer oder später kummt dann halt immer so ä junger Rowdy vun de Sytt oder vun hinte unn fahrt in Dich nii!
Der Rumms war fir beide vun minnene Kids z'viel, des het ihne, schiint's, echt weh g'macht! Unn dann hesch do ä heulend's Kind am Rand vun dem Box-Audo-Feld stehn, unn Dü weisch, dass Dü zumindescht bii derre Attraktion in den nägschde baar Johr KEI Chips mehr wirsch kaufe miän...!

Aber uff'em Johrmärkt geht's Geld trotzdem furt, weiß
De Bischemer

Montag, 8. April 2013

D'Siegener WG

Wu ich nach Siegen zoge bin, do hab ich jo erscht mol fir ä Wiili in'ere WG g'lebt. Des het sich ang'botte, will ä Student sin Zimmer fir zwei Monat zwische-vermietet het. Der isch au noch üss Offeburg kumme, also hämmer d'Schlüssel-Übergabe au recht eifach arrangschiere kinne.
In dere WG hänn (üsser dem Offeburger, den ich dänooch in Siegen übrigens kei einzig's Mol meh troffe hab) noch drey anderi Studente g'wohnt:

- Ä Ingenieursstudent, vun dem ich nit mol de Name b'halte hab. Allerdings het er mich gliich am erschte Obend mit sinnen Kumpels uff ä Kneipe-Tour durch Siegen mit g'schleift, was ich ihm im Noochhinein hoch anrechen! Üsser Kneipe unn (ä weng) Studiere het er aber nit viel Interesse g'haa, darum hämmer uns au nur selte troffe.

- D'Alex, ä großi, langmähnigi Studentin. Irgendebbis mit G'schichte, wenn ich mich richtig erinner... Wenn sie mit ihrem Freund z'sämme war, dann isch sie an ihm bäbbt wie ä bibbig's Guutsli, unn wenn sie unni ihn in de WG war, dann het sie alti Meat Loaf-Lieder mitg'sunge. "Bat out of hell" mit 120 deziBel, wenn Eych des ebbis sayt. Eigentlich het sie Musical-Star werre solle.

- D'Nazan. Ä kleini, goldigi, herzenliäbi Türkin mit fränkischem Akzent. Sie war immer schwarz an'zoge unn g'schminkt, unn keiner het bii ihrem Anblick des fränkisch rollende "rrrr" erwartet! Obwohl mir total unterschiedlich ware, hämmer uns sofort verstande, unn die ganze drey Johr lang, wu ich dann wu anderscht in Siegen g'wohnt hab, hämmer uns immer mol widder troffe. Entweder uff'eme Uni-Fescht, in de "Motte", was so ebbis wie unseri g'meinsami Stammkneipe war, oder uff'ere private Studenteparty. Dert bin ich dann eh meischtens vun ihre hing'schleift worre, will ich jo zu denne Studis kei direkter Kontakt meh g'haa hab.

Aber leider isch au der Kontakt dann iig'schloofe, wu ich vun Siegen furt zoge bin...


Des war eini vun de scheene Erinnerunge an Siegen, weiß
De Bischemer

Donnerstag, 4. April 2013

Wählschiibetelefon

Wänn henn Ihr eigentlich zum letschte Mol ä Telefon mit Wählschiib g'sähne??

Wenn ich dran denk, dass des in unsere Kindheit noch ganz normal war, dann kann ich fascht nit glaube, wie komplett die hitz'dag verschwunde sinn. Nur als "Retro-Telefon" kann ma die noch kaufe, unn zahlt dann sogar ä Heidegeld däfiir...
Uff de andere Sitt ich's viellicht au ganz güät, dass ma mimmi mit so n'ere Wählschiib telefoniere mäüß. Friäjer het ma jo hauptsächlich im eigene Dorf rumtelefoniert, unn do sinn d'Telefonnummere meischtens nur drey, vier Ziffere lang g'sii... Stelle Eych mol vor, Ihr miäßte hit die ganze lange Handy- oder Feschtnetznummere alli üsswendig kenne, unn die elf, zwölf Ziffere mit'em Finger wähle... Unvorstellbar, oder?

Witzigerwiis git's aber sogar ä App fir's Handy, wu ma zum Telefoniere ä virtuelle Wählschiib an'zeigt bekummt. Schaue do:




Ma kinnt fascht nostalgisch werre, stüümt
De Bischemer

Dienstag, 2. April 2013

Esse im Urlaub (2)

So jedes Land oder jede Region het jo eigentlich kulinarischi Spezialitäte. Nit immer lecker, aber speziell... Wenn mich einer beispielswiis froogt, was es in de Anden-Länder z'esse git, dann sag ich ihm: "Also, wegen'em Esse bruuchsch nit nooch Südamerika fahre!" (Vun argentinischem Rindfleisch mol abg'sähne, aber des isch ä anderi G'schicht...).
In Peru unn Ecuador, do hab ich kilowiis Kartoffle g'esse, kann ich mit erinnere. Zu jedem Esse het's Salzkartoffle gää, unn G'miäß war Mangelware.
Zwei Sache müäß ich Eych aber trotzdem verzehle:

Erschtens: Meerschweinli.
Ja, des isch dert ganz normal... Des sinn dert kei Hüüstierli wie bii uns, sondern Fleischlieferante. Do siehsch immer mol widder großi, kurzhoorigi Meerschweinli in de Kuchi oder im Garde rumrenne. 's müäß au ä anderi Rass' sii wie bii uns, die sinn nämlich fascht so groß wie unseri Stallhase...
Unn ja, ich hab's au probiert...! Aber wie fascht alles, was ma an exotische Tiere ißt: 's schmeckt halt immer alles irgendwie nooch Hähnli... ;-)

Zweitens: Fanesca.
Ich war jo ibber Oschtere in Ecuador. Unn zwei Sache sinn mir b'sunders im Kopf (unn im Herz) bliibe: Zum eine d' "Büßer-Prozession", wu hunderti vun Litt in Kutte (wie de Ku Klux Clan, nur in blau) durch Quito pilgere, vieli noch mit'eme Krizz uff'em Buckel oder de Geißel in de Hand. Unn zum andere ebbe d'Fanesca.
Des isch ä Supp, die's nur in de Karwoch gitt. Do sinn Bohne, Erbse, Linse, Mais unn Kürbis drin, unn serviert wird sie mit Stockfisch unn 'eme g'kochte Ei. So etwa sieht des dann üss:



In derre Zitt kann ma die Fanesca ann alle Ecke bekumme, unn ich hab sie am Karfriddig in vier oder fünf Wirtschafte probiert. Jedes Mol het sie ä weng anderscht g'schmeckt, war aber immer echt lecker, kann ich Eych sage!

Am liebschte hätt ich sie jetzt an Oschtere au mol noochg'kocht, aber selbscht fir ä "europäisierti" Variante brüücht ma ä ziemlichi Vorlaufzitt, um die ganze Züetate z'bekumme!

Aber demnägscht geh ich's an, denkt sich
De Bischemer