Montag, 28. April 2014

So ä scheeni Sprooch!

Grad ebe hab ich mir mol widder minni Notize ang'schaut, in denne ich d'Ideeä fir "De badische Bischemer" uffschriib. Mir falle jo immer mol widder Themi ii, zu denni ich ebbis schriibe will, unn wenn grad Zytt isch, dann knöpf ich mir ä Stichwort vor unn schriib ä weng ebbis.

Unter anderem hab ich mir ä Lischte g'macht mit "scheene badische Wörter". Unn do isch mir jetzt grad ebe widder uffg'falle, was fir ä scheeni Sprooch des Badisch doch isch! Wenn ma sie wirklich noch schwätzt. Bii mir isch des nadierlich schwer, will do in Bischem mich jo keiner meh versteht, wenn ich "echt badisch" babbel... Un däbii git's doch so scheeni Begriffe!
Denke doch nur mol an "G'stellaschi". Also Sache, die irgendwo rum stehn... Oder an "Hopsandlitt". Ä klein's Kind, was d'Große nit in Rüäh losst. Oder an "Bibbili". Ä richtig bildlicher (oder besser: tonlicher) Begriff fir kleini Küken... Schließlich dann noch de "Scheesewage", den 's hit fascht nimmi git, will alli Babies im Joggster, Quinny oder was weiß ich denn rumg'fahre werre...

Verstehn Ihr, was ich meyn? Also, dann schwätze mol widder badisch, wu immer's geht!


Mache's fir mich, bittet Eych
De Bischemer

Donnerstag, 24. April 2014

Trag mi ä weng

Die Le isch jo so ä Hopsandlitt... Alli Nas lang hängt sie sich an mich dran, oder klettert an mir nuff, wenn ich irgendwo hock... Manchmol hab ich schun Angscht, dass sie mir 's G'nick verrenkt, wenn sie sich mit Schwung an minner Hals dran hängt!

Aber was soll ich sage, wahrschiins het sie des vun mir g'erbt!
Wu ich noch ä kleiner Büe war, so viellicht vier, fünf Johr alt, do hab ich mich nämlich au immer am liebschte rumtrage lehn. B'sunders bii'm wandere hab ich ziemlich viel rum g'quengelt. Zu derre Zitt hab ich bii Bekannte vun uns sogar de Spitzname "Trag mi 'weng" g'haa, will des, schiint's, minner Lieblingssatz g'sii isch.

Ich kann mich also nit wirklich beschwere, wenn ich des so oder so ähnlich jetzt öfters vun de Le z'heere krieg!

Au des g'heert halt zun Vatter sii, weiss
De Bischemer

Montag, 21. April 2014

Whirlpool unn Langer-Insel-Tee

Ich bin grad mol ä baar Monat mit de Sandra z'sämme g'sii, do bin ich fir zehn Woche zum Schaffe nooch Tucson, Arizona g'floge.

Des Güete war, dass d'Firma bii so n'ere lange Zytt ä Heimflug oder B'süach zahlt, also isch d'Sandra nooch de halbe Zytt fir vier Woche zu mir 'kumme. Nadierlich hab ich tagsüber g'schafft, aber trotzdem hämmer denne "Winter" in Arizona genosse. Ich hab de Sandra d'Gegend zeigt, unn dänooch simmer zu de Happy Hour z'ruck ins Appartment-Hotel.
Obends het's do nämlich Bier, Cocktails unn Snacks fir umesunscht gää, unn so simmer manche Obend im Whirlpool g'lege unn hänn Long Island Icetea trunke. Wer denne Cocktail kennt, der weiß, wie luschtig's spätestens nooch 'em zweite Glas wird :-)

Apropos Whirlpool: Während ich g'schafft hab, het d'Sandra sich am Pool in de Sunn vergnügt, fir sie ware des jo quasi vier Woche koschteloser Urlaub!
Ibber Wiihnachte simmer dann noch zum Grand Canyon unn nooch Las Vegas g'fahre, aber des isch schun widder ä neji G'schicht...

So langsam kinnt ich widder mol nooch Tucson, findet
De Bischemer

Donnerstag, 17. April 2014

Wuanderscht g'lese (12)

Ich bin sicher, dass mancher vun Eych inzwische ä "Thermomix" daheim het. 

Bii uns git's so ä Maschin jo nit, unn zum Glück isch d'Sandra mit mir einig, dass mir so ä Ding au nit brüche. Es kummt zwar manchmol so ä liicht begehrlicher Anflug in ihri Stimm, wenn sie vun denne Thermomix-Projekte vun ihre Freundinne verzehlt - aber im Grund will sie eigentlich gar kei so Maschine, glaub ich immer noch!

Im 'Techniktagebuch' hab ich hitt ä Artikel zum Thermomix g'lese, der ziemlich güät beschriibt, warum.
Des Techniktagebuch isch eigentlich ä üsserg'wöhnlicher Blog, will do etwa zwanzig Litt ihri G'schichtli ablege. Entsprechend unterschiedlich sinn nadierlich au die Artikel, aber grad des macht irgendwie de Reiz üss, find ich...

Viel Spaß bii'm Stöbere wünscht
De Bischemer

Montag, 14. April 2014

Karwoch

Es isch Karwoch.Do kann ich nadierlich kei 08/15-Text schriibe.
Uff derre Woch baut jo unseri ganz G'sellschaft uff! De Jesus isch fir uns g'storbe!
Unn was mache Ihr fir anderi? Gänn Ihr ihne wenigschtens ä freundlich's Lächeln, ä offe's Ohr oder ä helfendi Hand?
Ich wünsch uns alle, dass ma die Woch mol "im wahrschte Sinn vum Wort" zur Besinnung kumme...

Also dann, ä stilli Karwoch wünscht
De Bischemer

Donnerstag, 10. April 2014

Has unn Igel!

Es isch Frühling! Des heißt nadierlich au: Gardezitt!
Wer, so wie mir, ä großer Garde het, der sieht nadierlich im Moment an alle Ecke ebbis, wu ma dran gehn sott: Rase mähe, Unkrütt jäte, Sträucher stutze, unn, unn, unn...

Manchmol kumm ich mir jo vor wie de Has in dem Märchen vom Has un'em Igel: Egal, wu ich im Garde hinkumm, die Ärbet grinst mich an unn rüäft: "Ich bin schun do!"
So schnell kann ma gar nit 's Unkrütt zupfe, wie's noochwachst! Wenn ich nur dran denk, wie viel gääli Löwezahn-Blüte ich schun widder g'sähne hab... Vun Quecke, Brennnessle unn Gras im Gemüsegarde gar nit z'rede!


Wenn's nit so scheen wär im Garde, ma kinnt z'viel kriege, stüümt
De Bischemer

Montag, 7. April 2014

Busfahre im Senegal

Eins müäß ma wisse, wenn ma im Senegal Bus fahrt: Ä Bus fahrt erscht ab, wenn er voll unn jeder Sitzplatz besetzt isch. Des kann ä halbi Stund düüre (wenn ma uff'ere Hauptroute reist), aber au ä halber Dag, wenn's wenig Bedarf uff derre Strecke git.
Wenn ma des weiß, dann kann ma sich jo sogar noch druf iirichte. Au wenn's nit grad scheen isch. Aber trotzdem hämmer bii unsere erschte Fahrt uff'em Busbahnhof in Dakar Lehrgeld zahlt:

Wenn's, wie in Dakar, verschiedeni Busse in d'selb Richtung git, dann schaut nadierlich jeder, dass er in denne Bus kummt, wu als nägschdes abfahrt. Also stiigt ma do i, wu schun d'meischte Passagiere drin hocke.
Hämmer g'macht. Hänn 's Ticket bezahlt unn g'wartet. Uff eimol aber stiige fascht alli Fahrgäscht üss unserem Bus üss unn laufe furt!
Was war bassiert? Des ware bezahlti Lockvögel, um d'Litt in de Buss z'lotse! Unn do simmer dann in'eme fascht leere Bus g'hockt, der wahrschiins an dem Dag gar nimmi voll worre wär!
Zum Glück het uns de Fahrer vun'eme "Konkurrenzbus" bii'm Stunk mache g'holfe, mir hänn unser Geld z'ruck bekumme unn sinn kurz dänooch mit dem andere Bus furt kumme!
Was hämmer d'rüss g'leert? Nit uff d'Litt kummt's an, die im Bus sitze unn warte, sondern uff's Gepäck uff'em Dach. Wenn dert nix leyt, dann isch ebbis faul...

Des Wisse hilft aber nix, wenn ma irgendwo weg fahre will, de Bus aber partout nit voll wird:
Wu mir nämlich mit de Fähre ibber de Gambia-Fluss g'fahre sinn (was dann logischerwiis in Gambia war, des macht aber do jetzt kei Unterschied...), isch uns folgendes bassiert: Mir sinn uff de andere Sitt in'e Bus iig'stiege, wu zwei(!) lätzi Plätz noch frey ware. Wege denne zwei Plätz isch de Bus dann halt nol widder nit abg'fahre. Die nägschd Fähre aber, die Passagiere het bringe kinne, isch erscht vier Stunde später ang'kumme!
Unn so lang simmer dann hat am Gambia-Fluss g'hockt unn hänn g'wartet, bis ma ENDLICH witter kumme sinn...
Verstehn Ihr jetzt, was ich meyn?


Wahrschiins schun, meynt
De Bischemer

Donnerstag, 3. April 2014

Senegal

Drey Woche Rucksachurlaub im Senegal unn in Gambia. Die kinne ganz scheen lang sii! In minnem Fall ware sie sogar so lang, dass ich mich am End richtig uff de Heimflug g'freyt hab. So ebbis het's noch nie gää, unn es isch au 's einzige Mol bliibe, wu ich so ebbis erlebt hat!

's het schun kurz nooch de Ankunft in Dakar ang'fange. Am erschte Obend, mir sinn grad durch d'Stadt flaniert, do sinn ä baar Einheimische handgreiflich worre unn hänn mir de Geldbittel klaue welle! Einer isch mir zur Ablenkung am Hosebei' g'hängt, unn de andere het im selbe Moment schun sinni Hand in minnere Hosedasch g'haa! Hätt ich nit grad vorher im Reiseführer ibber denne Trick g'lese, de Geldbittel wär furt g'sii...!

Ganz allgemein sinn die Lytt im Senegal ziemlich uffdringlich g'sii. Ich find's jo scheen, wenn Einheimische Interesse an de B'süacher hänn (umgekehrt isch's jo genau so...), aber im Senegal hämmer wirklich NIT EI Mensch kenne g'leert, der nit uff irgend ei Art Geld vun uns welle het! Sogar die, wu am Anfang noch g'sayt hänn: "Ich will kei Geld vun Eych, ich möcht nur ebbis ibber Eych erfahre!", hänn am End Geld welle. Entweder für Bleystifte in de Schüäl, d'Heimfahrt mit'em Bus, 's Obendesse oder am End sogar ä Iiladung nooch Ditschland!

Des war so nervig, dass mir uns fir ä baar Dag sogar in'eme Luxusressort am Strand iiquartiert hänn, wu ä Wächter am Iigangstor steht. Nur, damit ma mol unseri Rüäh hänn! Wie verruckt isch des denn?!?
Jetzt hab ich mich schun widder ä weng in Rage ibber de Senegal g'schriibe, un däbii hab ich Eych noch gar nix vum Busfahre dert verzehlt..


Aber des isch Material fir d'nägschd G'schicht, findet
De Bischemer