Donnerstag, 31. Dezember 2015

Blogrückblick

Sylvester isch jo traditionell de Dag f zum Z'ruckschaue.
Also schau au ich z'ruck, aber nur uff de Blog unn 'Schriibe:

Im vergangene Johr isch mir 's regelmäßige Schriibe nit immer liicht g'falle, au wenn ich immer widder Theme g'haa hab. Aber ä Thema ällei macht noch kei Blogartikel. D'Muße (oder Freyd) zum Schriibe het mir immer widder mol g'fehlt. Will ich mir aber vorg'numme hab, jedi Woch zwei Artikel z'bringe, hab ich halt g'schriibe unn veröffentlicht.

Isch des wirklich richtig? Soll ma nit ehnder nur schriibe, wenn ma echt Luscht däzüe het? Oder soll ma dran bliibe, damit ma in Schwung bliibt unn 's Schriibe nit irgendwänn ganz iischlooft?

Ehrlich g'sayt, ich weiß es nit.
Aber will Sylvester au d'Zitt fir güäti Vorsätz isch, nimm ich mir hit eifach vor, im nägschde Johr nit unbedingt zweimol in de Woch z'blogge, sondern dann, wenn ich echt Luscht däzüe hab. Aber unter uns: Ä baar meh' Gedichtli will ich schun widder 'produziere', die sinn im vergangene Johr nämlich echt z'kurz kumme, find ich ...

Ä güäter Rutsch in's neije Johr wünscht Eych
De Bischemer

Montag, 21. Dezember 2015

Wiihnachte am Grand Canyon

Wiihnachtswoch... D'Kinder zähle (schun sither 'ener Wiili) d'Dääg runter, bis endlich Heilig Obend isch. G'schenkli sinn alli kauft, de Mahlberger Schlossküache isch 'backe, unn so langsam wird's rüähiger.

Endlich Zitt, um z'ruck z'schaue an 's erschte Wiihnachte mit de Sandra. Do war ich nämlich ibber de Winter in Arizona, unn d'Sandra isch fir vier Woche däzüe kumme.
Kurz vor Heilig Obend simmer vun Tucson uffbroche gen Norde unn hänn in Phoenix unn Sedona Zwischestopp g'macht. 's eigentlich Ziel, unn de Höhepunkt vun dem Trip, war aber Flagstaff unn de Grand Canyon.
Pünktlich zum Wiihnachtsdag het dann au de Schneesturm iig'setzt, was nadierlich de Grand Canyon noch scheener het wirke lehn. (Däfiir war aber des Nunder- unn Nuff-Wandere umso anstrengender bii all dem Schneematsch)! Ich kann mich noch güät erinnere, wie mir in Grand Canyon Junction im Motel g'sesse sinn unn züeg'lüägt hänn, wie drusse d'Welt hinter 'eme Schneeflocke-Vorhang verschwindet.

DES war noch ä richtigi Wiihnachts-Stimmung.
So "wiihnachtlich" wird's bii uns dies Johr sicher nit werre, aber im Endeffekt jummt's jo nit uff de Schnee, sondern uff d'Stimmung im Herz an, gell?


Entsprechend sinnlichi Adventsdäg bis Wiihnachte wünscht Eych
De Bischemer

Donnerstag, 17. Dezember 2015

Positiv! / Wuanderscht g'lese(27)

Des Blog vun "Das Nuf" hab ich Eych schun emol vorg'stellt, wenn ich mich recht entsinn. Aber hit will ich Eych ä einzelner Artikel vun de Patricia ans Herz lege. Nit nur, aber au, will so ä Text ganz güät als Johresend-Appell unn Neyjohrs-Vorsatz taugt:
In dem Text ibber "s kleine Glück" schriib sie nämlich dribber, dass nit alles unn jeder immer perfekt sii müäß. Perfekter Job, perfekti Wohnung, perfekti Kinder, perfekti Beziehung, unn, unn, unn...
Viel wichtiger isch doch, dass ma g l ü c k l i c h isch in unn mit sinnem Lebe!

Unn do kummt fir mich jetzt de Appell, wu ich mir vorg'numme hab, ab sofort unn im nägschde Johr bewußter z'sii: Froge doch Eych (unn Eyri Liäbe) echt mol jede Dag, was 'es Scheenschte am Dag war. Nadierlich git's immer viel z'motze, aber grad drum isch es wichtig, sich die kleine (oder große) Lichtblicke in Erinnerung z'rüäfe!

Ich glaub zwar, dass ich (unn minni Familie) eh schun ziemlich positiv g'stimmt durch d'Welt gehn. Aber so als Babba denk ich mir: Gibt's ebbis Wertvoller's, was ma sinnene Kinder fir's Lebe mit gää kann, als ä positivi Grundiistellung??


Ich wißt nix, sinniert
De Bischemer

Montag, 14. Dezember 2015

Samschdigs-Schüäl

Ach, was hänn die Kinder's hitz'dag güät!
Wu ich noch in d'Schüäl 'gange bin, do hämmer z'erscht noch jede Samschdig, später dann wenigschtens nur noch jeder zweite Samschdig in d'Schüäl gehn miän!

Ich kann mich noch erinnere, dass mir am Samschdig immer zwei Doppelstunde g'haa hänn. Des war friäjer ebbis Ung'wöhnlich's, des het's unter de Woch eigentlich nur bii de Sportstunde gää. De Lu, dägege, het jetzt uff'em Gymnasium fascht nur noch Doppelstunde. So ändere sich die Zitte...
Aber dertmols, do ware so zwei Stunde Ditsch oder Mathe echt ä anstrengendi Üssnahm fir uns. Uff de andere Sitt ware am Samschdig, glaub ich, au die Lehrer nit ganz so motiviert. Jedefalls hab ich so in Erinnerung, dass am Samschdig au oft de Unterricht lockerer war als unter de Woch.

Unn mir Oberschopfener hänn uff'em "Scheffel" eh ä Sonderregelung g'haa: Mir hänn (namentlich im Klassebüach) nämlich die Erlaubnis g'haa, zehn Minüte friähjer Schluss z'mache, damit mir noch de Bus Richtung Offeburg bekumme. Ansunschte wäre mir nämlich noch fascht ä ganzi Stund ällei in de Schüäl rumg'hockt, bis de nägschte Bus fahrt.
So ebbis Troschtloses git's selte, kann ich Eych sage! Alli fahre heim ins Wocheend, unn Dü hocksch im Uffenthaltsraum unn kummsch nit furt!

Manchmol het au einer vun de andere Schüäler versüacht, mit uns z'verschwinde, aber meischtens hänn die Lehrer ä ganz güäter Iiberblick g'haa, wer zu de Oberschopfener g'heert, unn hänn die andere dann z'ruck pfiffe...


Aber ä Versüach war's immer wert, findet
De Bischemer

Donnerstag, 10. Dezember 2015

Wuanderscht g'lese (26)

Geschtern hab ich unser großer Epfelbaum g'schnitte.
Wenn ich des irgendwu verzehl unn dann im Fall g'frogt wirr, wuher ich weiß, wie so ä Obstbaum g'schnitte werre müäß, dann sag ich, dass ich des friäjer bii minnem Babba abg'schaut hab. Nadierlich isch do au ä g'hörigi Portion Übung däbii, aber d'Grundlage sinn dertmols schun g'legt worre.
Do sinn vieli Litt dann wirklich int'ressiert. Aber wenn ich dann anfang, vun "Wasserschosse", "Saftwaage" unn so Ziigs z'verzehle, dann merk ich schnell, dass des d'Kapazität vun so manchem schun ibberfordert.

Also heer ich dann uff, selber z'erkläre, unn gib denne Litt nur noch ein einziger Tipp: "So güät wie alles, was ma ibber's Gärtnere wisse müäss kann ma unter bio_minus_gärtner_mit_ae_punkt_de noochlese"!
Des isch wirklich ä tolli Websitt, unn 's Meischte, was ich ibber Pflanze, Ungeziefer, Dünger etc. weiß, hab ich mir do ang'lese. Vor allem (unn des isch de Unterschied zu minnem Baba, wu halt lang bii de Raiffeise g'schafft het) wird do halt uff Kunschtdünger, chemischi Spritzmittel unn so ebbis verzichtet. Alles bio ebbe!

Also falls Ihr tatsächlich Interesse hänn, Eych im Garte z'betätige, dann nutze die kummend Zitt im Winter, um Eych rechtzittig vorz'bereite!


Es lohnt sich, weiß
De Bischemer

Donnerstag, 3. Dezember 2015

Siegener Programmierwettbewerb

Nooch 'em Studium hab ich drey Johr lang in Siegen g'schafft. Des wisse Ihr wahrschiins inzwische. Ich war Software-Programmierer fir Drucker, unn in minnere Abteilung war (nebe denne ganze stoffelige Siegerländer unn Sauerländer) noch de Wolfgang, ä ziemlich umgänglicher Rheinländer in minnem Alter.
Als "Schicksalsgefährte" im Siegerland hämmer uns nadierlich au privat öfter troffe unn sinn ziemlich güäti Freunde worre. Unn will's in derre Abteilung halt eh nit viel z'lache gää het (de Chef war vun de Nordsee, unn sinni unterkühlti Art het die Stimmung 'prägt), do hänn de Wolfgang unn ich halt fir Stimmung sorge miän.

Ein Mol, do hab ich quasi ä Programmierwettbewerb mit'em Wolfgang an'zettelt:
Obends, wu er schun furt war, do hab ich uff sinnem Rechner heimlich die "autoexec.bat" manipuliert. (Sagt Eych des ibberhaupt noch ebbis??). Seltsamerwiis ware die Rechner dertmols noch nit so g'sichert wie hit, also hab ich ihm ziemlich eifach ä selber g'schriibe's Progrämmli iinspiele kinne.

Wo de Wolfgang dann am nägschde Morge de Rechner g'startet het, do isch (im Stil vun de friähjere Kondom-Werbung) ä Meldung uff'em Bildschirm erschiene: "Gib Wölfi keine Chance"!
Ihr hätte denne Schrey üss'em Noochbarzimmer heere solle (uff den ich nadierlich g'wartet hab...) WAS Ä Spaß!

Do war nadierlich klar, dass die Revanche vorprogrammiert war - im wahrschte Sinn vum Wort... Aber sowitt ich mich erinner het's ganz scheen lang düürt, bis er mich verwischt het, will er nadierlich nit de selbe Überraschungsmoment g'haa het wie ich. Unn in de nägschde Zitt hämmer beidi dann ab unn züe kleini Progrämmli g'schriebe, um uns gegesyttig z'ärgere.
Wahrschiins hab ich die noch irgendwu daheim rumleye, aber mit Sicherheit dann uff'ere 3 1/2 Zoll Diskette...

Spaß het's g'macht, erinnert sich
De Bischemer

Montag, 30. November 2015

Ä virtuelli Weltreis

Am Wocheend ware ma widder unterwegs. Aber diesmol anderscht wie sunscht, nämlich virtuell!
Will's mich schun länger interessiert het, hab ich mir nämlich ä VR (Virtual Reality)-Brill g'kauft, wu ma 's Handy nii steckt:


Z'erscht hab ich jo denkt, dass ich daheim g'schimpft wirr, will ich so ä Ziigs anschlepp... Aber schnell war klar, dass d'ganz Familie ä g'höriger Spaß dran het, mit derre Brill vor'em Kopf rumz'laufe.
Do kann ma Achterbahn fahre (dass einem fascht schwindlig wird), bii'm spiele d'Figure nur mit'ere Kopfbewegung lenke, oder beliebigi Plätz uff de Welt im "VR-Modus" b'süache!

Die virtuell Weltreis war dann nadierlich, wie kinnt's bii unserem Fernweh anderscht sii, de Hit. De schiefe Turm vun Pisa, 's Empire State Building vun New York, d'Stränd in Sri Lanka, Machu Picchu, Nepal, Mexico, unn, unn, unn!
Jedem isch immer noch ä Ort iig'falle, wu er mol hinreise unn sich umschaue will!

Ich bin sicher, in de nägschde Zitt wird unser DSL regelmäßig glühe, will mir nit g'nüe dävun kriege, uns do umz'schaue, wu mir entweder schun ware, oder wu mir unbedingt noch hin welle...


Unn do git's noch ä Hüffe Plätz, weiß
De Bischemer

Dienstag, 24. November 2015

Bravo oder Pop Rocky?

Wu ich jung war, do het's eigentlich nur zwei Zittschrifte fir uns Jugendlichi gää: D'"Bravo" unn d'"Pop Rocky". Sowitt ich mich erinnere kann, isch die "Pop Rocky" immer ä weng uninteressanter oder unwichtiger g'sii.
Wahrschiins isch des dran g'lege, dass es dert tatsächlich vor allem um Pop unn Rock, also um Müssig unn Stars, gange isch.

D'"Bravo" dägege het zwar au immer ibber Stars, Bands unn so ebbis berichtet, aber ganz wichtig (unn fir die Teens spannend) ware dann nadierlich die "Dr. Sommer"-Sitt unn die Beziehungs-G'schichte (au wenn's einem oft peinlich war, wenn ma bii'm lese vun de Foto-Love-Story im Iikaufslade g'sähne worre isch...)

Ich hab mich mol ä weng umg'schaut, unn hitz'dag git's anschiinend nimmi "DIE" Bravo, sondern ä ganzer Stall voll vun Heftli, wie "Bravo Girl", "Bravo Sport" oder "Bravo Poster". So kann sich jeder des kaufe, was ihn am meischte interessiert.

Aber isch des echt noch "Bravo"?, frogt sich
De Bischemer

Donnerstag, 19. November 2015

Liis

Oh, wie ich denne Zettel hass...!

Aber ich müäß anderscht anfange:
In de Grundschüäl hänn d'Kinder die so g'nannt "Schnipsgummimapp". Des isch die Mapp, wu sie die Elternbriäf unn ähnlichi Zettel nii stecke, damit sie nit vergesse, sie daheim abz'gänn. (Ich bin gar nit sicher, ob's die Mapp im Gymnasium au noch git, aber uff jede Fall wird sie dert nimmi "Schnipsgummimapp" heisse...)

Jedefalls war die Woche widder der ominöse Zettel drin, wu, schiint's, mindeschtens ein Mol im Spootjohr kumme müäß: "...möchten wir Sie informieren, dass bei einem Kind Läuse gemeldet wurden!"
NEIN! Dann liäber Elternobend, Schüälfescht unn Vorlesedag uff eimol, als schun widder Liis...!

Wenn ich an des ganze Galama denk, beidi Kinder (unn am beschte au noch uns) mit dem komische Shampoo z'behandle, die Stofftiere in Quarantäne z'stecke unn die ganz G'schicht nooch'ere Woch grad noch emol z'wiederhole.

Also geht jetzt d'Le nur noch mit'eme g'flochtene Pferdeschwanz in d'Schüäl, damit des Risiko wenigschtens minimiert isch.


Unn bisher isch der Kelch noch an uns vorbey 'gange, schnüüft
De Bischemer

Donnerstag, 12. November 2015

Wuanderscht g'lese (25)

Ich will Eych hit emol fir ä Artikel interessiere, wu weder mit Bischem noch mit Oberschopfe z'düe het. Schlimmer noch, er sich nit emol uff ditsch - vun badisch gar nit z'rede...

Trotzdem isch's mir wichtig g'nüe, Eych des Thema vorz'stelle. ' geht nämlich umm de Klimawandel.
Ich hab do däzüe ä Artikel in de New York Times g'funde. Also ä renommierti Quelle, wu sich's Lese uff jede Fall lohnt. Ganz b'sunders, wenn die Informatione au noch mit so beiidruckende Bilder garniert sinn wie in dem Artikel ibber d' Iisschmelze in Grönland.

Ällei schun die Bilder (oder eigentlich sinn's jo Animatione beziehungswiis Filmi) sin's wert, dass ma sich Zitt nimmt däfiir. Unn ä weng Iiblick in so ä Forscheralltag find ich selber eh immer spannend.


Hoffentlich geht's Eych genau so, denkt sich
De Bischemer

Montag, 9. November 2015

Im Rhiin

AM Rhiin sinn sowohl die Badener als au die Bischemer relativ oft unterwegs. Es isch halt eifach scheen, an so 'eme große Fluss entlang z'spaziere oder mit'em Rad entlang z'fahre.
Aber IM Rhiin, do isch ma halt doch ehnder selte. Wenn ibberhaupt, dann viellicht emol im Summer, wenn ma an de Rhiinstrand geht unn 's flache Wasser dert zum plansche unn schwimme nutzt.

Am vergangene Wocheende hämmer aber die (momentan gar nit so selteni) Gelegeheit g'nutzt, im Trockene im Rhiinbett spaziere z'gehn.
Will de Rhiin sither 'em Summer so wenig Wasser führt, kann ma bii Nackenheim nämlich tatsächlich im Flussbett spaziere, will je nach Bereich so etwa 50 bis 100 Meter witt alles trocke leyt.
Do sieht ma plätzlich Sandstein, Wasserpflanze, Schlick, unn nadierlich ä Hüffe Müll. Was mich aber am meischte fasziniert het, des sinn die riesige Muschelbänk, wu do plötzlich zum Vorschiin kumme!
Ich hätt nie denkt, dass es im Rhiin so viel Muschle gitt. Schaue selber:


Uff jede Fall war des ä Erlebnis, an des ma uns lang erinnere werre. Aber hoffe ma mol dass des jetzt in de Zukunft nit zum Normalzüestand wird..

Sunscht isch lätz mit unserem Trinkwasser, fürchtet
De Bischemer

Donnerstag, 5. November 2015

Flohmärkt

Vor kurzem simmer mit de Kinder ibber ä kleiner Flohmärkg g'loffe.
Kei so großer, wu dann ä ganzer Iikaufszentrum-Parkplatz vollsteht. Ehnder so ä Privat-Flohmärkt, aber schun mit g'nüä Material zum wühle unn lüäge.

Es war witzig, wie d'Kinder mit manche Sache so gar nix hänn anfange kinne.
Dass sie die ganze "historische" Kuchi-Geräte wie Flotte Lotte oder manueller Schneebese nimmi kenn, war mir jo klar. Trotzdem het's Spaß g'macht, sie rote z'lehn, fir was ma die Dinger denn brüüche kinnt...

Aber 's beschte war, wu ich ihne eins vun denne schwarze Bakelit-Telefone zeigt hab.


Dass de Hörer mit'eme Kabel am Telefon verbunde isch, war jo noch okay. Aber mit derre Wählschiib hänn sie dann gar nix meh anfange kinne.
Wu ich ihne zeigt hab, wie lang's düürt, bis ma do dämit unseri eige Telefonnummer vun daheim wählt, do ware sie richtig perplex. Unn dass ma sich dann die ganze Telefonnummere vun Freunde unn Verwandte au noch merke (oder in'eme Biachli uffschriibe) müäß, des war schier unvorstellbar...


Lang, lang isch's her, sinniert
De Bischemer

Montag, 2. November 2015

Alles furt!

Ich bin beruflich jo mit IT b'schäftigt. Mit Datenspeicherung, um g'nauer z'sii. Am vergangene Wocheend het de Lu dann au mol de erschte Iidruck (unn gliich d'erscht Lehrstund) zu dem Thema bekumme.

Kürzlich het er sich nämlich ä Tablet kauft, uff dem er sich dann au fleißig sinni Lieblings-Apps installiert het. Dänooch het er g'schafft, virtuelli Welte konstruiert unn neiji Levels freyg'schaltet, dass es nur so ä Pracht war.
Allerdings interessiert er sich so güät wie nit fir Date-Sicherheit oder so ebbis. D'meischte Benachrichtigunge, wu hochkumme, druckt er immer ziemlich schnell weg, unn richtig hinz'schaue... Entsprechend hab ich ihm au schun zwei Mol widder de WLAN-Züägang ney iirichte miän, will er ihn "üss Versähne" g'löscht het.

Am Friddig isch's dann aber richtig ernscht worre. Do het er sich ä "G'sichtserkennung" fir's Tablet installiert. Unn wie Ihr Eych sicher denke kinne, isch er nadierlich irgendwänn nimme an sin Tablet dran kumme, will des Progrämmli nit funktioniert het.
Unn statt dann gliich um Hilfe z'rüäfe, het er witter probiert, bis des Tablet komplett g'sperrt war! Dann war nadierlich 'Holland in Not'...

Am Wocheend hab ich dann also 's Internet durchsüacht unn alles Mögliche üssprobiert, aber der Züegang war dicht! Mir isch nix ander's iibrig bliebe, als alles platt z'mache unn nej z'installiere.
Do dämit ware sinni ganze Welte, Features unn Highscores dann aber leider futsch. "Complete data loss", wie's bii uns in de Firma dann heißt...

Wenigschtens het er g'lernt, dass er nit eifach irgend ebbis installiere oder konfiguriere därf, vun dem er nit versteht, was es genau macht. Unn in so fern het er die Erfahrung hoffentlich grad noch friähj g'nüä g'macht, bevor er WIRKLICH wichtigi Date verliert!

Des hofft zumindescht
De Bischemer

Montag, 26. Oktober 2015

Urlaub im Badische

Will d'Kinder jetzt jo Ferie hänn, mir aber üss verschiedene Gründ nit wegfliäge hänn kinne, simmer in de vergangene Woch eifach fir vier Dag nooch Weinheim g'fahre. Also eigentlich in 's Badische (wenn au ganz scheen witt vun Oberschopfe weg).

Ich müäß Eych sage, so ä Urlaub in de Nähdi het echt au ebbis fir sich!

Zum eine war schun die Anfahrt am Dunnerschdig Urlaub, unn nit Stress pur. Mir hänn schun hinter Darmstadt 's erschte Ziel ang'fahre, nämlich d'Burg Frankenstein, wu schun alles fir's Halloween-Spektakel vorbereitet war. Echt gruuslig...!
Dänooch simmer mol widder in's Felsemeer, was bii dem neblige Wetter zwar rutschig, aber wirklich sehenswert war. All die ganze Felse in dem bunte Herbschtwald, unn iiberall däzwische unn im Hintergrund der Nebel. Wirklich sehenswert...!

's eigentliche Ziel hämmer dann am Friddig b'süacht, nämlich 's Miramar-Schwimmbad in Weinheim selber. So viel Wasser unn Wasserrutsche hämmer eigentlich noch nie erlebt. De ganze Dag hämmer's drin üssg'halte. Ziemlich spritzig...!

Samschdig, wu 's Wetter au am scheenschte war, simmer dann zum Burgewandere in unn um Weinheim g'sii. Unn obends hämmer uns noch nooch Mannheim uffg'macht, ins Planetarium. Dert hämmer ä richtig güäti Show uns ibber d'Stern unn d'Sternerforscher ang'schaut. Total spannend...!

Unn am Sunndig dann hämmer eigentlich nur mit'eme Schlenker durch der Odewald heimfahre welle. Im Endeffekt simmer dann aber de halbe Dag in'eme Tierpark bii Fürth hänge bliibe, unn dänooch het's noch ä üppigi Odewälder Familie-Grillpfann gää. Extrem lecker...!

Ihr sähne, ma kann au in de Heimat güät unn spannend d'Zitt verbringe!


Unn zwar gern emol widder, nickt
De Bischemer

Donnerstag, 22. Oktober 2015

Z'ruck in de Zukunft




So, Ihr Litt... Isch's des jetzt g'sii?
Wu isch der McFly jetzt hii?
Wahrschiins isch er widder fort,
Längscht schun. Mit'm Hoverboard...

Geschtern, sayt ma, war er do.
"In de Zukunft", oder so.
Mancher Spaß (vor zwanzig Johr),
Der isch hitt tatsächlich wohr!

Skype, 3D-Film, Google Glass
Mache uns tatsächlich Spaß.
Au Roboter, liäbi Litt,
Sinn jo echt schun ziemlich witt.

Aber mit de Faxmaschin'
Hänn mir ECHT nix mehr im Sinn.
Unn nit nur bii'm Schüäh züebinde
Müäß ma sich noch selber "schinde".

Au 'es Koche an 'em Herd
Find ich gar nit so verkehrt,
Denn es schmeckt (was au bassiert)
Wenigschtens nit re-hydriert!


In dem Sinn: Freye mir uns uff "echtes Esse", meynt
De Bischemer

Montag, 19. Oktober 2015

Nepal im Niederwald

Am Wocheend hämmer B'süach üss Nepal g'haa.
De Shiva, ä Freund vun de Sandra, isch im Moment in Ditschland, unn vun Friddig bis Sunndig isch er bii uns g'sii.

Nadierlich het er viel z'verzehle g'haa üs Nepal. Zum Beispiel, wie's bii ihm daheim in Kathmandu jetzt üsssieht nooch dem schwere Erdbebe kürzlich. Er het uns ä baar Fotos vun de Risse unn Schäde an sinnem Hüüs zeigt, unn uff'em Handy het er au so einigi Videos vum Erdbebe unn vun de Zitt direkt dänooch.
Uff de eine Sitt simmer alli froh, dass bii ihm nur ä baar Risse im Hüüs entstande sinn (au wenn er mit sinnere Familie jetzt grad im Zelt im Garde wohnt), uff de andere Sitt isch aber drum rum im Land so viel kabütt 'gange, dass es eifach nur schrecklich isch!

Unn däzüe kummt dann noch, dass d'Verwaltung unn d'Regierung in Nepal eh nit wirklich funktioniert, also sinn die ganze Mensche widder uff sich älley g'stellt (oder halt uff Hilfe vun Bekannte ang'wiese)...

Aber z'ruck zum B'süachsprogramm:
Am Samschdig hämmer ä Üssflug "Rund um de Niederwald" g'macht: Z'erscht mit'em Schiff vun Rüdesheim nooch Assmannshause, unn vun dert mit'em Sessellift nuff in de Niederwald. Dann simmer durch de Wald zum Niederwalddenkmal g'wandert, immer widder mit Üsssicht uff de Rhiin unn 's Rhiintal. Spaßeshalber hämmer g'sayt, dass des unser persönlicher Trecking-Trip fir de Shiva isch.

Vum Niederwalddenkmal simmer dann mit de Gondelbahn wieder nunder nooch Rüdesheim. Fir mich persönlich war des Stück eigentlich de Höhepunkt. Ich bin noch nie mit derre Gondelbahn g'fahre, unn die Fahrt ibber d'herbschtliche Rebe isch eifach traumhaft scheen. Schaue selber:


Obends het's dann daheim nooch Flammeküache unn Federweißer mit de Noochbere gää, unn so het de Shiva sicher ä recht güäter Iidruck vum Lebe bii uns bekumme.

Am Sunndig isch er dann widder z'ruck zu sinnem "Standort" in Friedberg g'fahre. Ich bin mol g'spannt, wänn unn wu mir uns 's nägschde Mol sähne - widder in etwa zehn Johr in Ditschland (so lang het's vum letschte bis dies Mol düürt), oder viellicht doch schun friäjer biim Trecking in Nepal??


Ma wied sähne, meynt
De Bischemer

Donnerstag, 15. Oktober 2015

Wuanderscht g'lese(24)

Hit will ich Eych ebbis zeige, was nit nur zu "Wuanderscht g'lese" basst, sondern au zu "D'Ortenau vun wittem". Oder genauer g'sayt: "D'Ortenau vun friäjer".

Es git nämlich bii de Freyburger Uni im Internet ä Websitt, wu ma digitalisierti Üssgabe vun alte Dokumente anschaue kann. Unn do däbii isch au ä großi Sammlung vun de Heftli-Serie "Die Ortenau". Die Üssgabe, wu ma do anschaue, durchlese unn üssdrucke kann, geht vun 1910 bis ins Johr 2009.

Die nejere Johrgäng sinn fir mich als "migrierter" Ortenauer zwar scheen z'lese, aber richtig spannend sinn nadierlich die erschte Üssgabe... Do kann ma ibber's Diersburger Kohlebergwerk lese, kann Bilder vun de badische Dörfer vun friäjer anschaue oder mehr ibber d'badisch G'schichte erfahre.

Einzigi Iischränkung: Wer nit im Sütterlin-Lese g'übt isch, fir denne dürft 's Lese mit de Zitt ä weng anstrengend werre...

Aber des isch's allmol wert, findet
De Bischemer

Montag, 12. Oktober 2015

Heimdisco

Immer mol widder, wenn uns dänooch isch, dann veranstalte mir daheim unser ganz persönlicher Disco-Obend.

Dann wird im Wohnzimmer (oder wie ma friähjer g'sayt hätt, in de Stubb) Platz g'macht, ich spiel de DJ, unn wer Luscht het, der danzt. Manches Mol mache d'Kinder mit, b'sunders dann, wenn sie sich Lieder wünsche kinne. Meischtens halte sie aber nit lang durch, sodass d'Sandra unn ich dann d' "Danzfläch" fir uns ällei hänn.

Je nach Stimmung wird's dann ä rockiger Obend mit "Sisters of Mercy" unn "Metallica", oder ä 80er-Obend, wu alles vun BAP bis Kajagoogoo lauft. Bii Ideal unn "...Deine blauen Augen machen mich so sentimental..." wird dann nadierlich gern au mitg'sunge...

Am vergangene Friddig, do ware mir aber ehnder uff'em Techno/Elektronik-Trip. Ich hab "Leftfield", "Chemical Brothers" unn so ebbis rüss g'süacht. De absolute Höhepunkt aber war die Doppel-CD "Reverence / Irreverence" vun Faithless. Uff denne zwei CDs sinn jewiils unterschiedlichi Versione vun de selbe Faithless-Lieder druff...


Kleiner Exkurs:
Friähjer hab ich bii dere CD oft ä Diskussion mit'em Rufus, 'eme güäte Bekannte g'haa, welchi vun denne zwei CDs die besser' isch. Mir hänn immer die Original-Lieder besser g'falle, während de Rufus (als praktizierender Soul-Müssiker) ehnder die Remix-versione bevorzugt het. Inzwische hab ich allerdings au minner G'falle an denne Remixes g'funde, will sie so ä g'wisser Überraschungseffekt hänn.

Aber z'ruck zu unserem "Hüüsmüssig-Obend":
Meischtens geht des mit unserer Disco so lang, bis irgendwänn die Kinder quengle, dass sie endlich mol ins Bett unn schloofe welle. Dann ignoriere mir sie noch fir zwei, drey Lieder, bevor mir dann endlich Rüäh gänn unn sie ins Bett bringe.

Ma soll jo nit jeder Forderung vun de Kinder gliich nochgää, findet
De Bischemer

Donnerstag, 8. Oktober 2015

Champignons üss'em Keller

Kinne Ihr Eych au noch dran erinnere, dass es mol "in" war, eigeni Pilz' im Keller z'züchte?

Bii uns war's de Baba, wu mit derre Idee heim kumme isch, Champignons nimmi üss de Dos', sondern frisch üss'em Keller z'esse.
Zu derre Zitt ('s dürft in de Achtziger g'sii sii), do het ma Champignons jo küüm frisch kauft, sondern ma het sie vor allem g'schnitte in Dose bekumme. Insofern war's nadierlich echt ebbis b'sunders, wenn ma die Pilz' frisch ernte het kinne.

Also isch de Baba irgendwänn mit so'eme Sack Sägespäne heim kumme unn het verkündet: "Ab hitt git's nur noch frischi Champignons!" Dann het er denne Sack in de Heizungskeller g'legt, het Löcher nii g'schnitte unn Wasser druff kippt. 's het ä ganz scheeni Zitt düürt, bis ma ebbis g'sähne het (z'erscht müäß der Pilz unterirdisch wachse, hämmer g'lernt), aber dann hänn nooch unn nooch die kleine, braune Pilzköpfli üss denne Sägespäne rüssg'lüägt. 's war ä richtig's Fescht, wu's zum erschte Mol g'nüe Pilz fir ä Mittagesse gää het.

Allerdings müaß ich sage, dass ich schun ball nimmi so wild war uff die Jägerschnitzel jede Sunndig. Wahrschiins war ich dertmols schun so uff die Dose-Pilz konditioniert, dass der andere G'schmack (unn vor allem die Konsistenz) vun de frische Champignons fir mich eifach z'fremdartig war.

Au hitt lieb ich noch die Champignons üss'em Glas. B'sunders, wenn's die ganze Köpfli sinn, weiß
De Bischemer

Montag, 5. Oktober 2015

Einheitsfiir

Dass am Samschdig "Tag der deutschen Einheit" war, bruuch ich Eych nit verzehle.
Aber dass deswege ä großes Einheitsfescht in Frankfurt war, het viellicht nit jeder vun Eych mitbekumme.

Schun mehrmols in de letschte Johr, wu so ä Fescht g'sii isch, hab ich mir g'wünscht, ich könnt emol däbii sii. Unn jetzt war klar, dass des wahrschiins niemol nähder bii uns stattfinde wird als ebbe dies Johr in Frankfurt. Also nix wie hin!
Will ich am Samschdig ä anderer Termin g'haa hab (unn 's uns wahrschiins mit Kinder eh z'voll g'sii wär) simmer dann am Friddig oben mit de S-Bahn nooch Frankfurt g'fahre.

Wie erwartet war vor de Alte Oper, wu d'gröscht Müssig-Bühne uffbaut g'sii isch, viehmäßig viel los. So viel, dass mir uns lieber durch die Menschemäng durchzwängt hänn unn durch d'Stadt Richtung Zeil unn Mainufer flaniert sinn.
Obe uff'em Kaufhof hämmer uns des ganze vun obe ang'schaut, was fir sich ällei schun ä Erlebnis isch:


Dänooch simmer ibber de Römer (wu widder Müssg g'spielt het) nunder zum Main. Dert war ä großi Licht- unn Wasser-Show, unn wu ma die hinter uns g'haa hänn, isch's inzwische so spät g'sii, dass mir z'friede unn miäd mit de S-Bahn widder heim g'fahre sinn!

Alles in allem war's ä scheen's Erlebnis fir d'ganz Familie, unn de eigentlich Fiirdig hämmer dann zum Üssschloofe unn Erhole g'nutzt.


Ä scheeni Woch wünscht Eych
De Bischemer

Donnerstag, 1. Oktober 2015

Wuanderscht g'lese(23)

De Mainzer Dom het in de Treppestufe am Hinterüssgang die riesig Ammonite-Schneck, wu ich jedem B'süacher in Mainz zeige müäß.
's Stroßburger Münschter isch eh d'scheenscht Kirch im Umfeld vun Oberschopfe, ma kann de Turm jo sogar vum Oberschopfener Wald üss sähne.
In Freyburg heißt's Münschter nit ummesunscht "de scheenschte Turm vun de Chrischteheit", unn d'Münschterwurscht isch längscht Kult.

Aber wenn ich des Panorama vum Kölner Dom sieh, dann froog ich mich echt, ob's DES nit wirklich d'scheenscht Kirch iiberhaupt isch! Mächtig, groß, unn trotzdem luftig, hell unn himmlisch!

Züegää, so ä animierti 360-Grad-Uffnahm am Bildschirm isch nix im Vergliich däzüe, selber mol im Dom z'stehn unn sich so klein, aber trotzdem so b'schützt z'fühle. Aber ich hoff, Ihr hänn trotzdem Eyri Freyd an dem Link. Au wenn's eigentlich "Wuanderscht g'sähne", unn nit "Wuanderscht g'lese" heiße sott...

Viel Spaß noch wünscht
De Bischemer

Dienstag, 29. September 2015

Wanderdag

Scheen war's!

Mir hänn's zwar am Friddig nimmi g'schafft, uff de Kreuzberg nuff (oder wengschtens nunder) z'wandere. Entsprechend hämmer au kei Kloschterbier trunke unn obbe am Kloschter au kei Haxe g'esse.
Aber do däfiir het's am Samschdig uff'em Jagdschlössli, wu mir Mittagspaus g'macht hänn, leckeri Haxe gää, unn do dämit ware de Michael unn ich au widder z'friede g'stellt g'sii.
Die andere sinn jo am Friddig schun mit'em Audo zum Kloschter nuff unn widder nunder g'fahre, aber so dämit verdient ma sich sinni Haxe eifach nit, find ich!

Zum Schleheschnaps:
Nooch'em erschte Gläsli het's uns eigentlich alli so g'schittelt, dass mir uff de Rescht vun derre Flasch gern verzichtet hätte, aber irgendwie war nooch zwei lange Obende mit kartespiele, babble unn esse die Flasch dann doch leer...
D'Wirtin vun de 'Rhönluscht' het uns sogar schun d'nägscht Flasch fir 's nägschde Johr z'ruck g'legt (ach herrje...)! Unn wie sich's g'heert sinn unseri Zimmer fir de Herbscht 2016 au schun widder vorreserviert.

Ihr sähne: Nooch'em Wandere isch vor'em Wandere, grinst
De Bischemer

Freitag, 25. September 2015

Böschem rüäft

Au wenn's viellicht fir mancher so üsssieht, aber die Iiberschrift isch kei Schriibfehler.
Diesmol geht's nämlich nit um Bischem, sondern wirklich um böschem. Also unseri Partnerstadt Bischofsheim an de Rhön.

Hit noochmittag fahre mir nämlich widder zu unserem jährliche Männerwandere nooch Böschem. Unn zum erschte Mol geht sogar ä nicht-bischemer Kumpel vun mir mit.
's Wetter schiint jo richtig güät z'werre, unn ich frey mich jetzt schun uff die Haxe unn's Kloschterbier uff'em Kreuzberg!
Am meischte g'spannt bin ich aber uff die Flasch Schleheschnaps, wu d'Wirtin vum de 'Rhönluscht' 's letschte Johr fir uns z'ruckg'legt het. Denne Schnaps werre ma hit obend probiere!

Ich wirr Eych berichte, verspricht
De Bischemer

Montag, 21. September 2015

D'Ortenau vun wittem (45)

's Oberschopfener Rothüüs soll jetzt also saniert werre.
Es isch komisch. Nadierlich steht 's Rothüüs mitte in Oberschopfe, aber ich hab eigentlich nur zwei konkreti Erinnerunge dran.

D'erscht isch, dass unte links 'es Verwaltungszimmer war. Do het d'Frau Welle, d'Mütter vun einem vun minnene Freunde, g'schafft. Zu ihre ins Zimmer bin ich aber au nur ein, zwei Mol kumme. Wahrschiins dann, wenn ich ä Personalüsswiis oder ä Reisepass brüücht hab.
Uff de andere Sitt vum Gang, do war 's Büro vum Burgermeischter. Mit dem hab ich aber gar nie ebbis z'düe g'haa, also kann ich nit emol sage, wie's in dem Zimmer üssg'sähne het.
Entsprechend "ehrwürdig" hab ich des Rothüüs in Erinnerung.

Üsserdem erinner ich mich dran, dass im erschte Stock vum Rothüüs 's Zorns g'wohnt hänn. Einer vun de Büebe war ä Klassekamerad vun mir, aber ich glaub nit, dass ich ibberhaupt emol bii ihm daheim g'sii bin. Ich hab mich immer nur g'wundert, wie ma so nohd bii de Kirch ibberhaut wohne kann, wenn alli vierter Stund d'Glocke bimmle, unn jede Morge um sechsi 's große Lytte bassiert...

Uff de andere Sitt fehle mir die Glocke in Bischem schun ä weng. Wenn de Wind richtig steht unn ich ab unn züe ebbis vum Lytte mitbekumm, dann denk ich schun ä weng müüdrig an d'Oberschopfener Kirch (üss respektvollem, schalldämpfende Abstand vun de Aubergstrooß) z'ruck...


Aber bii jedem B'süach in Oberschopfe heer ich sie jo, tröschtet sich
De Bischemer

Donnerstag, 17. September 2015

Sri Lanka mit alle Sinne (2)

Will's so scheen war, kriege Ihr jetzt direkt noch emol ä Noochschlag vun "Sights and sounds of Sri Lanka":

Sähne:
- D'Höhletempel vun Dambulla, wu in drey natürliche Felshöhle Tempelanlage mit unzählige Buddha-Statue niibaut worre sin. Des war unseri erscht Begegnung mit'em Buddhismus in Sri Lanka, unn sicher au mit d'beeindruckendscht'...


Höre: (Leider unni Fotos)
- In so güet wie jedem Dorf fahrt ä TukTuk rum, wu Brot, Weckli unn anderi Backware verkauft. Damit sinni Kunde wisse, wenn er kummt, losst der Fahrer dann ibber 's Megaphon immer d'selb Melodie laufe (ähnlich wie friäjer bii uns de Altiise-Sammler). Oftmols sinn mir morgens um sechsi, halber siebeni uffg'wacht, will drusse die inzwische altbekannt Melodie 'tönt het.

- Mitte in de Nacht (so gege zwei) isch in unsrem Hotel in Sigiriya plötzlich ibber alli Lautsprecher Müssig angange. Lokali Schlager unn religiösi Liäder, sowitt ich sage kann. 's het niemänds vun de Ang'stellte interessiert, bis ich nooch 'ere g'schätzte halbe Stund Rabatz g'macht hab. Alli hänn tief unn fescht g'schloofe, unn erscht de Manager vum Dienscht het des Radio üsschalte kinne, was, schiint's, als Radiowecker iig'stellt war...

Rieche:
- Verbrännti Kokosnussschale unn Kohle bii de Perahera-Prozession. Die Fiirkörb vun denne Träger sinn immer widder am Strooßerand uffg'füllt worre, unn wenn einer mit so 'eme Höllefiir nebe einem stehn bliibe isch, dann het ma üss ein, zwei Meter Entfernung noch d'Hitz g'spürt. 's isch fir mich ä Wunder, wie die des mehreri Stunde lang üsshalte...



Schmecke:
- Egg Samosas. Minni Lieblings-Verpflegung für Wanderunge unn Zugfahrte. G'füllt mit g'kochtem Ei unn Chili-G'miäs. Wenn ich des Eckli mit'em scharfe G'miäs wegg'esse hab, dann hänn sich sogar d'Kinder fir die Deigdasche begeischtere kinne.


- Curd. Des isch sri lankischer Büffeljoghurt. Schmeckt b'sunder lecker mit Palmsirup. Seltsamerwiis steht der Curd (in traditionelle Ton-Töpfli, nur mit'eme Babier unn 'eme Gummiring verschlosse) oft in de pralle Sunn, mir hänn aber sicherheitshalber liäber die Becher üss'em Kühlregal kauft. Ma weiß jo nie:


- Unn nadierlich de Ceylon-Tee! Ein einzig's Mol hämmer de Fehler g'macht, dass ma uns Kaffee zum Frühstück b'stellt hänn. Der het dann aber so liädrig g'schmeckt, dass ma sither dänn nur noch schwarzer Tee trunke hänn. Den aber gliich kannewiis!


Fühle:
- De vibrierende Hintern vum stundelange TukTuk-Fahre uff Schlagloch-Pischte.


- Die Kraft vum Meer, wenn de Monsun fascht ä Meter hohi Welle macht.



So, Ihr Liäbe, jetzt müäß ich aber uffheere. Sunscht bekumm ich gliich widder so Fernweh, dass ich minner Rucksack pack unn mich widder uff de Weg nooch Sri Lanka mach!


Unn des hilft jo keinem, weiß
De Bischemer


Montag, 14. September 2015

Sri Lanka mit alle Sinne

In irgendeinem englischsproochige Sender (ich bin nit sicher, ob's CNN war), do het's friäjer ä Serie gää "Sights and Sounds of ...". In derre Serie sinn dann verschiedendschti Länder vorg'stellt worre.
Unn die Sendung kummt mir oft in de Sinn, wenn ich an unseren Sri Lanka-Urlaub denk.
Mir hänn schließlich "Sri Lanka mit alle Sinne" erlebt, unn hitt will ich Eych ä kleiner Iidruck dävun vermittle:

Sähne:
Am meischte vun Sri Lanka isch nadierlich hänge bliibe, was ma do alles g'sähne het. 's het so viel z'sähne gää, dass ich jetzt nur mol zwei Höhepunkte rüsspick:

- Sigiriya, wu uff'em 180 Meter hohe Felse Feschtungsruine üss'em 6. Johrhundert stehn! Schunn ällei de Uffstieg do nuff isch ä Abenteuer, aber wenn ma dann do obe ibber'em Urwald steht, des Erlebnis isch eifach einmalig!


- Zugfahrt mit Teeplantage: Uff derre stundelange Zugfahrt hätt ich eigentlich d'ganz Zitt nur üss'em Fenschter lüäge kinne, aber mir hänn jo ä Kind, was nit so fir's Anschaue z'begeischtere isch. Also hab ich derre Grott d'Zitt mit Uno unn andere Spieler vertriibe miän.


Höre:
- Tuktuk-Hupe: Des isch de "Lärm", wu ma immer unn iiberall in Sri Lanka heert. Kei Wunder, schließlich sinn die Dreyräder jo au iiberall unterwegs.


- Perahera-Tröte: Bii de Perehera, also de Prozession zu Ehre vun Buddha's Zahn, ware immer widder Flötegruppe unterwegs, wu alli d'selb Melodie g'spielt hänn.
Ä weng het des an de Basler Morgestraich erinnert, uff de andere Sitt war's aber, mit dem ganze buddhistische Umfeld, so anderscht unn so intensiv, dass mir die Melodie gar nimmi üss'em Kopf geht!


Rieche:
- Rege: Wisse Ihr, wie unterschiedlich Rege riecht, je nachdem, ob ma am Meer, im Wald oder im Hochland isch? Mir hänn zwar zum Glück nur an fünf, sechs Däg ibberhaupt Rege g'haa (unn dann eigentlich immer nur fir ä Stund oder so), aber durch so ä Schauer verändert sich wirklich d'ganz Stimmung an 'eme Ort!




Schmecke:

-Riis unn Curry nadierlich! Ich hätt nie 'glaubt, das des Ziigs so güät isch, aber die Curry-Variatione ware bii jedem Restaurant ä weng anderscht, unn immer richtig lecker!


- Immer widder hämmer d'Einheimische beobachtet, wie die so komische Früchte esse. Die sähne üss wie kleini Litschis mit Pelz, unn genauso isst ma sie au. Also d'Schal uffbibble, des saftige Fruchtfleisch abnage unn de Kern üssspucke.
Nadierlich hämmer sie dann au probiert. Unn wenn ich d'Kinder zitiere därf, dann "schmecke sie ähnlich, aber noch besser wie Gummibärche". Git's ä besser's Kompliment??? (Wie die Dinger heiße weiß ich aber immer noch nit...)


Fühle:
- Krokodill-Leder unn Elefantehütt:
Ich hab noch nie Krokoleder-Schüäh oder -Gürtel g'haa, darum war mir nit bewußt, wie ang'nehm weich so ä Krokodill am Büüch isch. Unglaublich!


- Ähnlich bii de Elefante: Die hänn zwar ä dicki Hütt, au die isch aber so erstaunlich weich, dass ma sie am liebschte d'ganz Zitt streichle däd!


Es düät mir jo leid, dass ich Eych bii denne letschte vier Sinne au nur Bilder präsentiere kann, aber ich hoff, Ihr hänn ä Iidruck dävun bekumme, wie intensiv mir Sri Lanka erlebt hänn...
Wenn Ihr kinne, dann gehn uff jede Fall mol hin.


Es lohnt sich, verspricht
De Bischemer

Donnerstag, 10. September 2015

Yoga nooch de Summerpaus

Es isch so fruschtrierend!
Sechs Woche Summerpaus hämmer g'macht im Yoga-Kurs. Unn gliich het's uns am Mändig in de erschte Stund widder g'strooft fir 's Füülenze!

Ä baar Sunnegriäß zum warmwerre?? Ich kumm schun bii de erschte Rund in's Schwitze...
De Kriäger?? Aua! Des fühlt sich an, als wäre die Sehne in de Bein' um ä baar Zentimeter g'schrumpft...
Dann im Baum balanciere?? In DEM Wald müäß ä ganz scheener Sturm g'sii sii, so wie mir g'wackelt hänn...
De nabschauende Hund "zum Entspanne"?? Sehr entspannend, wenn d'Ärm zittere unn ma d'Bein küüm noch durchstrecke kann...
Kobra?? Ich kann mich gar nit erinnere, wänn ich zum letschte Mol ä Krampf in de Rückemuskle g'haa hab!?!
End-Entspannung?? Ja! Wenigschtens DIE geht güät! :-)

Zum Glück het unser Lehrer (wie immer) betont, dass es nit um ä Wettbewerb geht, sondern jeder nur sinni eigene Grenze finde unn reschpektiere soll. Aber sooo friähj bin ich selte an minni Grenze kumme, hab ich de Iidruck!

Klar. Nadierlich hätt ich au (mehr als nur des eine Mol) in de Ferie daheim d'Yogamatt üssrolle unn fir mich ä baar Asanas mache kinne.
Aber z'erscht war ich ällei daheim unn hab de Garde versorge miän. Dann hab ich mit Frau unn Kinder die Zitt genieße miän, wu sie widder do ware. Dann ware ma uff Rucksackurlaub. Unn wenn ich noch ä weng ibberleg, dann falle mir b'stimmt noch meh' so füüli Üssrede ii ;-)


Aber ab jetzt wird's jedes Mol widder besser, prophezeit
De Bischemer

Montag, 7. September 2015

Sri Lanka

Drey Woche ware ma jetzt mit'em Rucksack unterwegs! Oder besser g'sayt: Mit de Rucksäck...

Fir die drey Woche unn uns vier Persone hämmer tatsächlich nur zwei großi Rucksäck unn die zwei Tagesrucksäck däbii g'haa - unn in dem eine kleine Rucksack ware sogar noch die ganze Kuscheltierli vun de Kinder drin!
Effektiv simmer also z'viert mit denne zwei große Rucksäck üss'kumme!


Ich weiß, dass sich des so mancher vun Eych gar nit vorstelle kann, aber ich, zum Beispiel, bin mit einere lange, einere Zip-off unn einere kurze Hos üss'kumme...
Es isch nadierlich klar, dass ma dann halt au ab unn züe ebbis wäsche lehn müäß (oder 's ebbe selber im Wäschbecke durch's Wasser ziähgt), aber wenn die Klamotte bii dem warme Klima innerhalb vun ä baar Stund' widder trockne, dann isch des au kei Problem, find ich!

D'Kinder hänn sogar ä baar Shirts unb'nutzt widder mit heim broocht (was bii'm Lu kei Wunder isch, der het nämlich eh d'ganz Zitt nur sin' Bayern München-Trikot ang'haa...


Demnägschd verzehl ich Eych au ä weng meh vun Sri Lanka, verspricht
De Bischemer

Donnerstag, 20. August 2015

Grad nit...

Im Moment hab ich grad nit d'Rüäh zum Blogge.
Ich hoff, Ihr hänn ä weng Geduld, dann wirr ich Eych au ball verzehle, was so bassiert.

Ganz sicher, verspricht
De Bischemer

Donnerstag, 13. August 2015

Rucksackurlaub

Sage mol, leyt's an mir??

Immer wenn ich verzehl, dass mir mit de Kinder in Rucksackurlaub gehn, dann mache alli großi Auge, verziähge 's G'sicht unn frooge: "Unn die Kinder laufe do mit, mit'em schwere Rucksack uff'em Buckel??"
Entweder erklär ich's schlecht, oder Ihr hänn alli ä anderi Vorstellung vun Rucksackurlaub wie ich, schiint's!

Ja, wir nemme statt Schrankkoffer, Rollkoffer oder Reisedasche "nur" unseri Rucksäck mit in Urlaub. Aber nei, mir werre NIT de ganze Dag mit'em Rucksack uff'em Buckel durch d'Gegend laufe unn Kilometer schrubbe!
Des sieht vielmeh' so üss, dass mir alli baar Däg (je nach Luscht, Laune unn Reiseplan) ä Ortswechsel mache werre. Des kann mit'em Zug, 'em Bus, Taxi oder sunscht ebbis sii. Nur ebbe mit'em ganze Sack unn Pack im Rucksack, will 's so eifacher z'transportiere isch.

Ganz ehrlich: Au die Zitte, wu ich in'eme Ort alli Strecke z'Füäß mit'em Rucksack abg'latscht bin, sinn vorbey. Ich loss mich au gern emol vun 'eme Taxi oder 'me TukTuk irgendwu hin kutschiere. B'sunders, will mir sunscht garantiert de ganze Dag minni Dochter in de Ohre leyt, dass sie jo am liebschte daheim bliibe wär unn so ä bleeder Urlaub gar nit mitmache hätt wotte...


Unn des brüücht keiner, weiß
De Bischemer

Montag, 10. August 2015

D'Ortenau vun wittem (44)

Ich bin jo kei regelmäßer "Spiegel"-Leser. Darum hab ich 's z'erscht gar nit mibekumme, wie sich dert ä Redakteur in d'Nessle g'setzt het.
Zum glück git's aber d'Badisch Zittung, wu so ebbis dann au fir mich dittlich macht...

Was soll ich do noch sage?? Als patriotischer Badener kann ich dem Redakteur in sinnere hilflose Rechtfertigung nur so witt züestimme, dass so ä "Schwabifizierung" vun Bade-Württemberg "schmerzlich ... für die Betroffenen ... sein mag".

Allerdings! DES DÜET WEH! Aua!

Ich sieh schun, des mit mir unn dem Hamburger Nachrichteblättli, des wird au in Zukunft kei großi Liebe meh werre...


Aber so Verallgemeinerunge bin ich vun minnere fiäjere Zitt bii de Nordlichter jo au schun g'wöhnt, stüümt
De Bischemer

Donnerstag, 6. August 2015

D'Ortenau vun wittem (43)

Hit morge bin ich richtig verschrocke, wu ich im Radio in de Nachrichte g'heert hab, dass d'Betreuer vun'ere Ortenauer Jugendgrupp im Odewald verunglückt sinn.
Einer vun denne drey Betreuer isch sogar g'storbe - ich hoff nur fir die andere zwei, dass sie widder g'sund werre!

Ich bin friäjer nur eimol mit'ere Jugendgrupp in Urlaub g'fahre, unn zwar mit de Nunnewiirer Landjugend. Nit als offizieller Betreuer, aber als einer vun 'ere Handvoll Erwachsene, wu die Horde ä weng z'sämme g'halte hänn.
Zu dem Job / Üssflug bin ich ibber de Thomas 'kumme, wu mit mir im Physik-LK unn dann au im Anfangssemeschter vum Studium war. Ibber ihn hab ich die meischte vun derre Landjugend schun 'kennt, unn will des ä netti Truppe war, bin ich mitg'fahre an de Comer See.

Witzig war, dass ich dänooch, wu d'andere heim g'fahre sinn, in Como minner erschte Interrail-Trip ang'fange hab. 's war aber echt komisch, wu mich der Busfahrer am Bahnhof vun Comu rüssg'schmisse het, während die andere, mit denne ich so ä güäti Zitt verbroocht hab, heim g'fahre sinn...

Uff de andere Sitt hab ich dänooch ä richtig tolli Zitt g'haa, bin durch Griecheland unn d'Türkei g'reist, hab zum erschte Mol Istanbul g'sähe ('s war Liebe uff de erschte Blick), unn Rucksackurlaub isch minni Liebings-Reiseart worre!

Aber de Comer See isch au immer ä Reise wert, findet
De Bischemer

Montag, 3. August 2015

Die bleede Wefzge!!

Dass es dies Johr viel Wefzge git, des hab ich schun länger mitbekumme. Unn des isch nit nur bii uns so, sondern iiberall, schiint's.
Unn dass mich am Samschdig so ä bleed's Vieh in de Buckel g'stoche het, noochdem sie sich in min T-Shirt verirrt het, des wirr ich ibberlebe.

Aber wu ich geschtern g'sähne hab, wie die Viecher uns d'Epfel vum Baum wegfresse, do war rum!
Unser Gravensteiner ('em Lukas sinner Baum) hängt dies Johr zwar so voll, dass ich mir nit vorstelle kann, wie mir die ganze Epfel jemols esse solle. Unn wenn die Wefzge sich die Epfel, wu eh runter fliäge, mit de Omeise, de Miis unn andere Viecher teile, soll's mir au noch recht sii. Do dävun sammel ich momentan eh so etwa ä Eimer voll am Dag uff...
Aber inzwische fresse sie d'halbreife Epfel uff'em Baum an, so dass die füüle unn kabütt gehn! Geschtern obend hab ich sogar mehreri halb uffg'fressene Epfel hoch obbe in de Äscht hänge sähne...
DES GEHT GAR NIT!

Also bin ich obends noch mit'em Obschtpflücker unter'em Baum rumturnt unn hab d'reifschte Epfel 'pflückt, während ich gliichzittig versüacht hab, nit in die ganze Wefzge z'dappe, wu am Bode die nunderg'flogene Epfel fresse...
Vier Kischtli voll hab ich g'sammelt unn in de Keller broocht - ansunschte wär vun denne nooch unserem Urlaub wahrschiins au nur noch abg'fressene Epfelbutzge iibrig bliibe!


Unn demnägscht wirr ich de nägschde Schwung ernte, entschließt sich
De Bischemer

Donnerstag, 30. Juli 2015

Stadtbücherey

D'Lohrer Stadtbücherey nennt sich inzwische jo Mediathek. Wahrschiins, will inzwische nimmi so viel Biacher, sondern immer mehr anderi Medie üssg'liehe werre.

Ich find des echt klasse! Wenn ich dran denk, wie umständlich des friähjer in de Bücherey war... Ällei schun deshalb, will d'Lohrer Bücherey noochmittags immer erscht um halber drey uffg'macht het, bin ich selte hin gange. Unn wenn, dann war's immer ä Huddel, die Biacher nooch'eme Monät rechtzittig widder z'ruck z'bringe!
Wenn ich mich richtig entsinn, dann het ma bii Verspätung sogar fuffzig Pfennig oder ä Mark zahle miän... Kann sich einer vun Eych noch dran erinnere??
Entsprechend bin ich dann ab unn züe nooch de Schüäl entweder in d'Stadt g'loffe (was vum "Scheffel" ä ganz scheen's Stück war) oder bin mit'em Bus nii g'fahre. Dann bin ich aber ebbe bis am halber drey do g'hockt, damit ich die fällig Biacher hab abgää kinne...

Inzwische isch d'Mediathek au ibber Mittag uff, schiints, unn des däd's fir mich, wenn ich noch Schüäler in Lohr wär, um einig's eifacher mache.

So aber bringt's mir nix, stüümt
De Bischemer


Montag, 27. Juli 2015

Noochholbedarf

Ma sott jo mol... Ich däd mol gern widder... Eigentlich miäßt ich endlich widder mol...
Ihr kenne alli die Sprüchli. Wahrschiins geht's de meischte vun Eych au so, dass im Alldag viel z'wenig Zitt bliibt, um sich um Uffgabe z'kümmere, wu nit dringend unn wichtig, aber eigentlich scheen wäre. So wie mehr Sport, Müssig mache, lese, koche unn so witter.

Bii mir isch's oft so, dass mir entweder Termine in de Weg kumme, oder dass ich die Sache ganz bewusst hinte dran stell, will's mir wichtiger isch, Zitt mit minnere Frau unn/oder minnene Kinder z'verbringe.

Aber jetzt!
Sither hitt bin ich (mol widder) Strohwitwer, will minni drey fir knapp zwei Woche in Öscht'rich sinn!
Endlich kann ich regelmäßig jogge, mol widder 's Saxophon in d'Hand nemme, die frisch üssg'liehene Biacher lese, unn was mir sunscht noch so in de Sinn kummt.
Ich hoff jo nur, dass es nit so lauft wie mänches Mol, wu ich ällei dahei war: Erscht mol de Garde versorge, Obst unn G'miäs iikoche, im Hüüs alles mögliche richte, unn obends g'schafft in's Bett keye...
Nei! Dies mol mäaß au g'nüä Zitt fir mich selber übrig bliibe! Die letschte Woche ware so voll mit "Verpflichtunge", ich hab mir jetzt au mol Zitt fir mich selber verdient!


Des gönn ich mir!, rüäft
De Bischemer

Donnerstag, 23. Juli 2015

Breakout

Minner erschte Computer war ä Atari. Der het zwar nur ä schwarzwisser Bildschirm g'haa, trotzdem hab ich denne aber besser g'funde wie de Commodore C64 oder 128, wu dertmols so berühmt war.

Bii de Spiele unn Progrämmli fir denne Computer war ich echt "Sammler unn Jäger", zum Glück hab ich ä Bekannter g'haa, wu ich fascht alles bekumme hab kinne.

Nur ein einig's Mol (glaub ich) hab ich ä Programm selber üss'em Atari-Heftli abbtippt unn compiliert. Ich weiß noch g'nau, des war "Breakout".
Kinne Ihr Eych vorstelle, wie ich g'lüägt hab, wu ich entdeckt hab, dass ma des jetzt sogar uff Google spiele kann??? Schaue do:

https://www.google.com/search?q=atari+breakout&tbm=isch



Ich find's klasse, nickt
De Bischemer

Montag, 20. Juli 2015

Hochzittsfiir

So, jetzt isch de Ralf au unter de Haub...
Am Friddig het er sinni Katja (endlich?) g'hiirotet, unn am Samschdig war großi Hochzittsfiir.

Sie hänn sich ä toller Ort fir die Fiir rüssg'süacht: 's Schloss Saarstein bii Saarburg. Des leyt am Hang hoch ibber de Saar, unn vun dert het ma ä herrlicher Üssblick ibber 's Saartal. 's Schlössli selber isch au traumhaft scheen unn leyt mitte im Wald.
Ang'fange het's am Noochmittag mit'ere "freye Trauung", wu beidi sich vor alle Gäscht noch emol 's Eheverspreche gää hänn. Dänooch war Umtrunk unn Häppli-esse ang'sayt, unn gege Obend sinn mir in de "Wintergarde" (was bii Sunneschiin unn schwüler Luft mehr ä Backofe war) umzoge. Dert het's (schun widder) z'esse gää, unn dänooch hämmer alti Bilder uff'e Beamer g'schaut, 'danzt unn mit de Litt g'schwätzt.

Apropos Litt: Zwei b'sunderi Höhepunkte het des Fescht fir mich g'haa:
1. Es isch unn war klar, des des Brautpaar fir enander b'stimmt isch unn die Verbindung fir d'Ewigkeit g'macht isch. Unn will ich ibberzeugt bin, dass es bii de Sandra unn mir genauso isch, hab ich mich umso meh' fir die zwei g'freyt!
2. Es ware so viel Gäscht däbii, wu ich sither zehn oder zwanzig Johr nimmi g'sähne hab. Abikollege, Archegänger unn Kumpels üss alte Zitte. Vor allem: Wie ich's bii'ere Fiir vum Ralf nit anderscht erwartet hätt, nadierlich nur die herzliche, liäbe, interessante Kamerade vun friäjer (unn noch unbekannti Freunde vun ihne zum Kennelerne)! Es war so scheen, die alli (widder mol) z'treffe unn z'schwätze!

Wenn ich's z'sämmefasse sott: D'scheenscht Hochzittsfiir im Johrzehnt! ('s weiß jo schließlich niemänds, was im nägschde Johrzehnt noch kummt, wenn unseri Kinder erwachse sinn...)!


So macht ä Hochzitt Spaß, findet
De Bischemer

Donnerstag, 16. Juli 2015

SwinGolf

Im Moment geht's echt Schlag uff Schlag mit de Veranstaltunge... Ma merkt, dass es uff d'Feriezitt züegeht, unn jeder will irgendwo noch sinni Aktivitäte unterbringe, schiint's.

Geschtern, zum Beispiel, war ich mit de Abteilung zum SwinGolf. Ä Teamevent, wie ma so scheen uff englisch sayt.
SwinGolf, des isch ä vereinfachti Art vun Golf, wu ma ä größerer Balle, däfiir aber nur ein einziger Schläger mit drey verschiedene Sitte het. Eini fir de Abschlag, eini fir mittelwitti Schläg, unn eini zum Iiloche.

Im Prinzip hämmer alli des Spiel schnell verstande g'haa, aber uff de Bahn isch's dann immer wieder schwierig g'sii, die Theorie in d'Praxis umz'setzt. Entweder isch de Ball rechts oder links nüss, oder ma het nit stark g'nüä troffe, oder ma het dann, wenn ma's nit erwartet het, b'sunders güät troffe, unn de Balle isch witt ibber's Ziel nüss g'floge...

Ä hüffe Spaß hämmer g'haa, au wenn's irgendwänn uff denne niin Bahne fascht schun langwiilig worre isch. 's het halt die Abwechslung vum normale Golf (Sandbunker, Wasserlächer, Hügel etc.) g'fehlt, so dass jedi Bahn halt irgendwo gliich war...

Dänooch ware ma noch richtig lecker esse unn trinke, unn (wie einer vun de Kollege g'sayt het), ma hänn so güät wie nit ibber d'Ärbet g'schwätzt!


So soll's sii, findet
De Bischemer

Montag, 13. Juli 2015

What happens in Dublin...

... stays in Dublin! (um mol de bekannte Spruch vun Las Vegas z'verwende...
Entsprechend wirr ich Eych au nit im Detail verzehle, was ich am Wocheend bii'm Junggeselleabschied vun minnem beschte Freund in Dublin so alles erlebt hab. Nur so viel: Guinness satt nadierlich!

Aber am Sunndig noochmittag, do hämmer ä ganz b'sunder's Erlebnis g'haa. So ab de zwölfi sinn nämlich immer mehr Litt in blaue Trikots an uns vorbey in ei Richtung g'loffe. Also hämmer g'frogt, was los isch, unn hänn erfahre, dass ä großes "Gaelic Football"-Spiel stattfindet. (Inzwische weiß ich, dass des 'es Provinz-Finale war, unn dass de G'winner im Halbfinale um d' "All Ireland Chanpionship" antrete därf...)

Mir hänn kurz ibberlegt, ware uns aber schnell einig, dass mir uns des nadierlich nit entgehe lehn kinne! Schnell noch Tickets kaufe, kurz mit'em (noochg'machte) Pokal fotografiere lehn...


... unn nix wie nii ins Stadion!
Ich müäß ehrlich sage, do kannsch de ditsche Füäßball aber glatt vergesse! Gaelic Football isch schnell, kernig, spannend, unn mit viel meh Torszene!
Es war ä Riese-Spaß - b'sunders, will au die Fans vun denne zwei Vereine friedlich mitenander g'fiirt hänn. Kei Streß, kei getrennti Bereiche im Stadion, kei Ärger hinterher...

Nooch'em Spiel hämmer sogar Probleme g'haa, noch ebbis z'trinke z'bekumme, will all die Rote unn Blaue friedlich mitenander in d'Pubs 'gange unn Bier trunke hänn..
So ebbis däd ich in de Bundesliga mol gern sähne...!


's war echt ä einmalig's Erlebnis, weiß
De Bischemer

Donnerstag, 9. Juli 2015

Drusse schloofe

Ich müäß noch emol uff unser wunderbarer Epfelbaum z'ruck kumme:
Am vergangene Samschdig hänn d'Sandra unn ich b'schlosse, dass mir drusse im Garde unter ebbe dem Epfelbaum ibbernachte welle. 's war jo warm g'nüe, unn trocke het's au bliibe solle.

Also hab ich d'groß Campingluftmatratz uffbumpt, 's Moskitonetz vum Asie-Urlaub im Epfelbaum feschtbunde unn zwei dünni Schlofsäck nii g'legt.


Wu's dann dunkel war, so gege elfi, simmer nuff in de Garde 'gange unn hänn's uns bequem g'macht.
Z'erscht war's gar nit so still, wie mir's uns erhofft hänn (damit ma mol die Natur genieße kinne), will ma üss'em Dorf d'Müssig vun "Trinkgeld" (vum Livekonzert im Unterhof) unn 'eme private Fescht am Sportplatz g'heert het.
Aber nooch Mitternacht war dann iiberall Fiirobend, schiint's, unn 's isch still worre.

FASCHT still... Plötzlich hämmer nämlich an alle Ecke d'Schnooge surre g'heert! Rechts, links, obe, unte - vun alle Sitte sinn sie uns um d'Ohre g'schwirrt. Eini, ä b'sunders uffdringlichi, isch sogar IM Moskitonetz g'sii un het uns gliich steche welle!
Aber selbscht, wenn sie alli nur usse am Zelt g'lauert hätte wie d'Raubtiere vor'em Köder... psychologisch isch des gar nit gange! Vor allem, will ich bii minnere Größi nadierlich au mit Kopf, Ärm oder Fiäß immer irgendwo am Netz ang'lege bin, wu mich die Viecher sofort g'stoche hätte!

Also hämmer dann irgendwänn, wu ma g'nüäg Sternli g'schaut g'haa hänn, des Experiment beendet unn sinn doch widder zum Schloofe in de Keller 'zoge. Eigentlich schad, aber effektiver...
Unn trotzdem müäß ich sage, dass 'es ä toll's Erlebnis war, mol so (fascht) ganz unni schützendi Hülle drusse z'nächtige!

Viellicht probiere ma's biim nägschde Mol uff de Terrass, ibberlegt
De Bischemer

Montag, 6. Juli 2015

Epfelbaum

Oh, Dü scheener Epfelbaum,
Momentan bisch echt ä Traum!
Unter dir, do kann ich sitze,
Unni iibermäßig z'schwitze.

Denn Dü schenksch mir Dinner Schätte,
Wu die and're jetzt gern hätte...
D'Blätter raschle liicht im Wind.
Dass des kühlt weiß jedes Kind!

Jetzt kinnt's glatt noch heißer werre,
Denn ich kann mich nit beschwere.
Lehn mich z'ruck unn hab mi' Rüäh,
Unn schau Dir bii'm wachse züe!



So isch es, weiß
De Bischemer

Donnerstag, 2. Juli 2015

Wuanderscht g'lese(22)

Hit hab ich mol widder ebbis üss'em Internet rüssg'süacht:

Inzwische bin ich zwar üss dem Alter rüss, aber so manchi von denne Fehler, wu Anfänger-Eltern mache, hänn echt ä wohrer Kern...
Unn im Fall vun derre Spaß-Websitt isch des alles au noch so passend illuschtriert unn animiert, dass es doppelt so luschtig isch (so lang's eine nimmi selber trifft).
Minner persönlicher Favorit: Nummer elf - lecker!


Viel Spaß wünscht Eych
De Bischemer

Montag, 29. Juni 2015

Kerb

Mensch, wie die Zitt vergeht...!

Am Samschdig bin ich mit de Sandra im Unterhof g'hockt, unn do isch uns iig'falle, dass unser Kerbeufftritt doch tatsächlich schun widder ä Johr her isch...! So lang isch's uns gar nit vorkumme, aber inzwische hab ich schun Probleme, min üsswendig g'lehrter Vortrag au nur ansatzwiis z'sämme z'bringe, unn d'Sandra singt de "Kuhtuttenjodler" sither langem au nur noch bii ganz intensivem Bitte unn Bettle.
Ma kann also mit güetem G'wisse sage, dass unser Ufftritt verjährt isch.

Jetzt am Samschdig hämmer also ganz entspannt mit de andere im Hof hocke kinne, um uns "Dalli Dalli" anz'schaue. Wie erwartet isch die Show widder voll mit Ibberraschunge g'sii, het aber au widder bis witt nooch Mitternach düürt! Unn selbsch dann hab ich de Lu küüm däzüe bewege kinne, dass ma endlich heim geht. Der isch ä echt Bischemer Kerbebüe worre!

Aber geschtern obend (unn hitt morge) het ma d'Üsswirkunge g'sähne: Beidi Kinder ware miäd, uffdrillt unn voll durch de Wind. Fascht zwei Stunde hab ich z'süe g'haa, bis die beide endlich Rüäh gää unn g'schloofe hänn! Entsprechend verschloofe sinn sie hit morge üss de Neschter 'kroche!

Jetzt nur noch hit noochmittag ä weng Schiffschaukle, unn wenn sie hit obend pünktlich im Bett sinn, dann dürft morge d'Kerb fir dies Johr widder abg'hookt sii.


Aber nooch de Kerb isch vor de Kerb, weiß
De Bischemer

Donnerstag, 25. Juni 2015

Grenze

Grenze sinn fir uns in Europa hitz'dag quasi kei Thema meh... Üsser, wenn ma in d'Schwyz fahrt, viellicht. Do wird ma nämlich noch kontrolliert...
Wenn mir vun Bischem nooch Oberschopfe fahre, dann nemme mir fascht immer de Weg ibber's Elsaß, will des am schnellschte (un ang'nehmschte) isch. Die uffene Grenze bii Lauterbourg unn Stroßburg sinn fir uns schun so selbstverständlich, dass mir oft schun nit emol meh ä Üsswiis uff d'Fahrt mitnemme...

Des war friäjer jo ganz anderscht. Wenn mir am Sunndig middag nooch Barr zum Flammeküache-esse g'fahre sinn, dann hänn Babba unn Mamma immer ihri kleine, graue Personalüsswiis iipackt. An de Grenz het ma die au regelmäßig vorzeige miähn! Unn irgendwie het ma bii so 'ere Grenzkontroll immer ä schlecht's G'wisse g'haa, au wenn ma im Elsaß nit z'viel iig'kauft g'haa het.

's het aber au Grenze gää, die wu viel schlimmer ware wie die an de Kappeler Rhiinfähre oder uff de Kehler Europabruck:
Wu ich mit'm Ralf in Irland war, do hämmer au ä Abstecher nooch Nordirland g'macht. Was fir ä komisch's G'fühl, dert ibber d'Grenz z'fahre. Des war sogar noch viel beeindruckender als d'DDR-Grenz. Mit Beton-Wachtürm, Grenzer mit Maschineg'wehr unn so. Durch die Sicherheitsanlage het ma nur in Schrittg'schwindigkeit unn im Slalom um die Panzersperre fahre derfe!
Uns als iig'fleischti U2-Fans isch do nadierlich "Sunday, bloody Sunday" im Kopf rum g'schwirrt - b'sunders, wu mir durch Londonderry g'fahre sinn. Üss lütter Angscht vor Autobombe hämmer in dem Städtli nit emol ang'halte, sondern sinn nur eimol quer durchg'fahre.

Au in Belfast hämmer uns dertmols nit wirklich wohl g'fühlt, kann ich mich erinnere. Unn irgendwie ware mir froh, wu mir ä Dag später widder (uff de andere Sitt vun Nordirland) ibber die stark bewacht Grenz z'ruck in d'Republik Irland g'fahre sinn...

Ob des hit wohl noch genau so isch??, frogt sich
De Bischemer

Dienstag, 23. Juni 2015

Bostalsee

Ja, ich weiß, dass ich hit ä Dag z'spät dran bin... Aber ich bin momentan sooo miäd...!
Am Wocheend war unser traditionell's "Bigge-Revival"-Zeltwocheend, und wie immer bii denne Treffe hab ich viel z'wenig g'schloofe. Mir ware dies Mol allerdings nit an de Bigge, sundern am Bostalsee im Saarland.

Do däfiir, dass d' Wettervorhersag' so liädrig war, hämmer eigentlich ziemlich güät's Wetter g'haa. Üsser ein, zwei kurze Schauer isch's am Friddig unn Samschdig quasi trocke bliibe.
Bloß am Sunndig, do het morgens friäj, wu noch alli im Schloofsack g'lege sinn, so ä fieser Nieselrege ang'fange. Darum hänn mir dann au unter de Zeltplan' g'frühstückt, die wu mir in weiser Vorüsssicht schun am Friddig vor unserem Großzelt uffg'spannt hänn.

Diesmol ware übrigens nit nur die "übliche Verdächtige" däbii g'sii, sundern au noch drey Familie üss Bischem. Entsprechend groß war am Friddig obend die Runde bii Bowle, Bier, Grill unn Fiirkorb, unn alli hänn so viel Spaß unn Sitzfleisch g'haa, dass erscht nooch de einse Rüäh 'worre isch uff unserem Platz.

De Samschdig hämmer mit Jogge, Spazierelaufe, Babble, Esse unn Trinke verbummelt, bis dann obends die Bischemer widder uffbroche sinn. De Rescht (also die "übliche Verdächtige") het dann wie g'wohnt widder g'macht, au wenn's nimmi ganz so spät worre isch.

Sunndigs, unn au des isch fascht schun Tradition, hämmer dann nooch 'em Frühstück halt mol widder die nasse Zelte iipackt, unn daheim alles noch emol üsspackt zum Trockne. Aber des g'heert, schiint's, zu unserem Bigge-Revival halt däzüe.

Jedefalls hänn mir alli in denne zwei Zeltnächt nur wenig g'schloofe, unn entsprechend viel Noochholbedarf hab ich im Moment.


Unn trotzdem frey ich mich schun uff's nägschde Treffe, weiß
De Bischemer

Donnerstag, 18. Juni 2015

Schriibschutz

Kinne Ihr Eych noch dran erinnere, wie's friäjer war, wu ma Müssig noch uff Kassette kauft het?

So ä Kauf-Kassett het jo dertmols schun 20 Mark 'koscht, unn wenn's bled g'loffe isch, dann het ma nooch 'eme Wiili Bandsalat g'haa, unn des scheene Müssig-Erlebnis war futsch!
Viel öfter het ma aber sinni eige Müssig üss'em Radio uff Kassette uffg'numme.
Wisse Ihr noch, wie ma die Kassette g'schützt het, damit ma b'sunders scheeni Liäder nit üss Versähne ibberspielt het? Do het's am obere End vun de Kassett die zwei "Näsli" üss Plaschdig gää, wu ma abbreche het kinne. Ä Kleiner Knacks, unn schun war die Kassett schriibg'schützt!
Wenn ma sich's dann später anderscht ibberlegt het, dann het ma eifach ä Streife Tesa dribber bäbbt, unn schun het ma widder uffnemme kinne.

Wenn ich mich richtig entsinn, dann war do au noch ä Loch, was fir d'Bandsorteerkennung (normal, Chromdioxid, Iise) war, aber so richtig hab ich des eh nie verstande...


Des ware noch Zitte, sinniert
De Bischemer

Montag, 15. Juni 2015

Uffregung in Oberschopfe

Am vergangene Wocheend, wu mir uff "Heimatb'süach" in Oberschopfe ware, isch's am Friddig Obend jo richtig uffregend worre.

Mir sinn uff'em Balkong bii minnene Eltere g'sesse, vun wu üss ma ä güäter Blick ibber Oberschopfe unn d'Rebe drumrum het. Unn mit einem Mol isch do de Bolizeyhubschrauber rum'kurvt, Feuerwehr unn Bolizey sinn mit Blauliacht durch de Ort g'fahre , unn ibberall (sogar im Grasgarte nebe uns) sinn Litt mit Daschelampe unn Süachhund' rumg'loffe.

Z'erscht hämmer uns nadierlich Sorge g'macht, dass die ä Verbrecher süache kinnte (unseri Hüüsdiir isch wege de Hitz au noch wagewitt uffg'stande...), aber dann hätt d'Bolizey sicher kei so Raudau bii'm Süache g'macht.

Inzwische wisse mir au, dass der ganze Huddel wegen'ere verwirrte Frau üss'em Emmaus g'sii isch, die dann am End au g'funde worre isch...


Güät, wenn so ebbis glimpflich üssgeht, findet
De Bischemer

Donnerstag, 11. Juni 2015

Landschüälheim

Unser Lu isch zum erschte Mol im Landschüälheim. Unn des in de verte Klass!

Mir sinn dertmols zum erschte Mol in de achte Klass ins Landschüälheim g'fahre. Nooch Titisee-Neustadt. Oh Mann, des war ä wildi Zitt...
Nit nur die Üssflüg unn Aktione, die mir in derre Woch g'macht hänn, ware wild. B'sunders unser Schloofzimmer war ä einziger Chaote-hüffe. Nit ummesunscht het unser Zimmer de Spitzname "Bunker 17" bekumme. Unter zwei oder drey Ermahnunge unn Lehrerb'süache am Obend isch's do eigentlich nie still worre, unn die kreative Liäder, wu mir do erfunde hänn, sinn Johre später noch zitiert worre!
Wenn ich nur dran denk, wie mir de Baba vum Doni veralbert hänn, will des Liäd "Theo, wir fahrn nach Lodz" sich so güät het umdichte lehn...

Aber in de vierte Klass wird's hoffentlich ä weng zivilisierter züägehn, hoff ich. Üsserdem sinn die Kids jo nur zwei Nächt lang furt. (Unn trotzdem hänn manchi Mama's sich ang'stellt, als däde ihri Kinder uff de Russlandfeldzüeg uffbreche...)


De nägschde Schritt zum Großwerre, weiß
De Bischemer

Montag, 8. Juni 2015

Stockbrot

Als Büe in Oberschopfe bin ich immer viel mit minnene Eltere unn Schwestere im Wald g'sii. D'Mama isch unter de Woch regelmäßig mit uns uff de Spielplatz nooch Dierschburg g'loffe, unn ziemlich oft simmer am Sunndig im Oberschopfener Wald g'wandert. Dann isch's zum Krokodilstei', zum alte Steibruch oder sogar noch witter gange. Regelmäßig hämmer dann (oft irgendwo mitte uff'em Weg) ä Fiirli g'macht unn hänn Würschtli broote.

Aber Stockbrot??
Ich kann mich nit entsinne, dass mir friäjer jemols Stockbrot 'grillt hätte.

Spätenstens mit de Kindergartezitt isch aber des Stockbrot aktuell worre. Kei Fescht mit Lagerfiir, wu nit irgendebber so ä labberiger Hefedaig mitbringt. 's isch quasi Gruppezwang, dass ma sich denne Daig um ä Stock wickelt, ibber'em Fiir schwarz räuchert unn des usse verbrännte, inni noch daigige Brot isst...

Ihr heere schun, ich bin kei Stockbrot-Fan.
Aber geschtern! Do simmer zu de Oberschopfener Lendersbachhütti g'wandert unn hänn ä klein's Fiirli g'macht.
D'Cori het Hefedaig däbii g'haa, unn diesmol hab ich gabelförmigi Stock g'schnitzt, ibber die ma denne Daig wickle / flechte het kinne. Somit isch 's Stockbrot vun alle Sitte gliichmäßig 'gritt worre. Schau do:


Ich kann Eych sage, DES Stockbrot het sogar mir g'schmeckt!


Manchmol kummt's halt vor allem uff d'Technik an, grinst
De Bischemer

Donnerstag, 4. Juni 2015

Fronleichnam

Jedes Johr an Fronleichnam müäß ich an denne Fiirdig vor zehn Johr denke, wu de Lu uff d'Welt kumme isch.
Was war des fir ä G'fühl, denne kleine Büä endlich im Arm z'haa unn ihn anschaue z'kinne, noochdem ma sich niin Monät lang "durch de Büüchnabel" mit ihm unterhalte het, während ma sich vorstellt, wi er wohl "in echt" üsssähne wird...

Am Obend dävor war ich mit de Sandra nooch im neje Star Wars-Film, während de Lu sich schun mehr als ä Woch ibber de Termin nüss Zitt g'loo het. Aber, also ob er's g'heert het, isch's au kurz dänooch los 'gange.
Unn am Fronleichnamsmorge hab ich dann endlich die berühmte Worte zu unserem junge Skywalker sage kinne: "Lu, ich bin Dein Vater!"

So scheen, findet Darth Werner, äh,
De Bischemer

Montag, 1. Juni 2015

Kuscheltierli

Wenn ich in d'Zimmer vun unsere Kinder lüäg, dann wunder ich mich immer, wie viel Stofftiere do rumleye. Vor 'eme Wiili hab ich beide Kinder ä schmal's Holzregal ibber's Hochbett g'schrüübt, wu sie die ganze Kuscheltierli druff setze kinne. Sunscht hätte sie fir sich selber gar kei Platz meh' im Bett g'haa...
Unn die Regale sinn inzwische mehr wie voll.

B'sunders bii'm Lu hocke Bäre näbe Ratte, Häsli drucke sich an Löwe, Schlange leye ibber Schildkröte, unn Fantasietiere (wie Glubschies unn Angry Birds) mache sich breit. Däbii hätt ich denkt, dass die Kuscheltier-Zitt bii ihm längscht vorbey isch, aber er däd freiwillig kei einzig's vun denne Viecher hergää.
's isch nadierlich au fir mich scheen, obends bii'm Ins-Bett-bringe noch mit'em Fellfrosch (der, wu min b'sunders Lieblingstier isch) ä weng Quatsch mit ihm z'mache. Unn sinni Riese-Schildkröt "Schildi" müäß jo sogar in jeder Urlaub mit fahre! 's isch halt au echt goldig, wie der große Büe, wu ibber de Dag am liäbschte alles selber b'stimme däd, obends mit derre große Schildkröt im Arm iischlooft...

Bii de Le isch's, witzigerwiis, gar nit so die Menge vun de Kuscheltiere. Sie het nur so etwa ä Handvoll Tierli, wu ganz speziell wichtig sinn. Friäjer war des nadierlich ihri Elli (wu mir irgendwänn sicherheitshalber noch ä Elli 2 kauft hänn, falls d'erscht verlore geht), aber inzwische git's eigentlich nur noch d'Ala.
Wer hätt denkt, dass DES Hundebaby mol so wichtig werre wird, wu sie's im IKEA ang'schleppt het.
Unni Ala geht echt nix!

Ich kann's jo versteht... Wie hab ich als Kind minner Brummi g'liebt; unn sogar hit noch, wenn ich ihn abg'wetzt unn kabütt im Schloofzimmer sitze sieh, geht mir 's Herz uff!


Git's ebbis scheeners?, froogt
De Bischemer

Donnerstag, 28. Mai 2015

Ritsch-ratsch-klick

Manchmol denk ich jo dribber nooch, wie sich b'stimmti Technologie mit de Zitt verändert hänn.
Zu denne Apparate, wu ich hit d'ribber schriibe will, git's inzwische schun mindestens drey Noochfolger, däd ich sage:

De erschte Noochfolger ware d'analoge Spiegelreflexkameras. Also die, wu ma des Film-röllili uffe de eine Sitt niie g'legt unn de Film uff de andere Sitt iig'fädelt het.
De nägschde Noochfolger ware d'Digitalkameras, wu ma dann schun gar kei Film meh' bruucht het.
Unn inzwische het jo quasi jeder ä Handy mit so güäter Kamera in de Hosedasch, dass d' "normal" Digitalkamera nur noch bii b'sunders wichtige Anläss mit g'numme wird...

Aber friäjer, do het ma an alle Ecke unn Ende (unn b'sunders bii Tourischte) die "Ritsch-ratsch-klick"-kameras g'sähne. (Wenn Ihr alt g'nüe sinn, dann hänn Ihr sicher schun bii dem Titel g'wisst, worum 's geht, gell??)...
Die kleine, rechteckige Kameras hänn fascht immer so ä dicker, roter Punkt als Üsslöser g'haa, do dran het ma sie au erkenne kinne.


Allerdings war der Film' nit so groß wie die Filmrolle vun de Spiegelreflex-Kameras, unn darum ware die Negative au viel kleiner. So ä richtig's güät's Poschter het ma vun denne Bilder eigentlich nimmi mache kinne.

Unn trotzdem hab ich mir lang so ä Ritsch-ratsch-klick g'wünscht. Aber dann hab ich mir erscht ä Kleinbildkamera, unn später ä Spiegelreflexkamera kauft. Die leyt übrigens hit noch im Schrank, aber fotografiert wird nimmi dämit...


Alles het halt sinni Zitt, findet
De Bischemer

Dienstag, 26. Mai 2015

Abg'stiege

Des war echt ä schweri Woch fir min' badisch's Herz.
Z'erscht verlosst mich minni Lieblingskollegin, unn dann stiigt am Samschdig au noch de SC Freyburg üss de Bundesliga ab!

Eigentlich het's fir de SC vor 'em letschte Spieldag gar nit schlecht üssg'sähne, noochdem sie sogar gege d'Bayern g'wunne hänn. Aber am Samschdig hänn irgendwie alli gege de SC g'spielt, hätt ma meyne kinne. Stuttgart g'winnt, de HSV g'winnt, unn Hannover schlägt d'Freyburger.

Aber 's isch halt so, jetzt spiele sie halt in de nägschde Saison in de 2. Liga. Fir de Christian Streich isch des viellicht gar nit so schlecht, dann het er wahrschiins nit ganz so viel Stress. So manches Mol hab ich jo Angscht g'ha, er däd am Spielfeldrand dod umfliäge, so het der sich uffg'regt unn engagiert...

Unn obwohl ich jo so gar kei KSC-Fan bin, wirr ich de Karlsrüäher in de Relegationsspiele gege de HSV kräftig d'Düüme drucke. Schließlich sinn's au Badener!


Zeige's denne Fischköpp, rüäft
De Bischemer

Donnerstag, 21. Mai 2015

Verlosse!

< Drama-Modus iig'schalte >
Ma sott's jo küüm glaube...!
Do sieh ich vor Johre uff'em Firme-parkplatz ä nett's Maidli, wu üss'eme Audo mit Freyburger Kennzeige üssstiigt. Sie verzehlt mir, dass sie vum Schluchsee kummt unn au bii IBM schafft.
Dann wechselt sie irgendwänn sogar in de selbe Bereich wie ich, unn vor zwei Johr wechsel ich in ihri Abteilung unn ziäg sogar in ihr Büro mit ii. BADENER UNITED!

Quasi jede Morge hab ich mich g'freyt, wenn ich an ihrere Pinwand denne rote Mini-Bollehüät g'sähne hab...
Endlich ebber, mit dem ma vum Schwarzwald schwärme kann. Ebber, mit dem ma am Määndig z'sämme grinse kann, wenn de SC widder mol g'wunne (oder schmolle, wenn er verlore) het. Ebber, wu 's Freyburger Bächli kennt...

Unn vorgeschtern verkündet sie, dass sie 'kündigt het unn zu 'nere andere Firma wechselt! Des geht doch nit?
Mit wem soll ich denn jetzt bii'm Kaffee badisch schwätze??? Jetzt bin ich ganz verlosse unn ällei!!

De Bollehüät het jetzt ä Trauerflor!


< Drama-Modus üssg'schalte >

Uff de andere Sitt: Wahrschiins bin ich jo selber schuld! Schließlich hab jo ICH vor zwei Monat' ä anderi Uffgab ibbernumme, unn bin quasi freywillig üss ihrem Büro widder üsszoge...
Aber isch des etwa ä Grund, gliich komplett abz'haue??

Schad, schad, schad, findet
De Bischmer

Montag, 18. Mai 2015

Moin, moin!

Eigentlich hätt ich's mir jo denke kinne, aber hitt morge war ich trotzdem ibberrascht, dass ich vum Sightseeing Muskelkater bekumme hab...

Wenn ich mir aber durch de Kopf gehn loss, wie viel Kilometer mir g'loffe sinn, wie viel U-Bahn-Treppe mir nuff unn nunder g'stiege, unn wie witt ich immer widder die Le uff'em Buckel 'trage hab, dann isch's eigentlich kei Wunder, dass minni Bein' so k.o. sinn.

So isch's halt im Stadturlaub: Wege einere Station fahrt ma halt doch kei U- oder S-Bahn, au wenn die Statione halt viellicht 500 Meter üssenander sinn. Ebbis sähne vun de Stadt will ma nadierlich au, unn grad in Hamburg, wu mir ware, git's halt b'sunders viel z'sähne...

Am scheenschte het uns widder mol de Hafe mit de Landungsbrücke g'falle. Dert hämmer ällei schun so mancher Kilometer abg'spult, denk ich...



Däzüe noch quer durch d'Speicherstadt, durch Planten unn Bloomen, übber d'Mönckebergstrooß zum Rothüüs, ann de Alter lang, zum Kreuzfahrtterminal nooch Altona, unn am Sunndig morge ibber de Fischmärkt.
Ihr sähne, ich hab aller Grund fir Muskelkater!

Unn denne genieß ich hitt mit de Bilder vun Hamburg im Kopf, strahlt
De Bischemer

Donnerstag, 14. Mai 2015

Hamburg

Endlich kumm ich widder mol nooch Hamburg. 's isch unn bliibt eifach minni Lieblingsstadt in Ditschland!

Hitt fahre ma zum erschte Mol mit de Kinder hin. Nooch'em Friähstück geht's los!
Ich bin jo mol g'spannt, wie 's denne beide in de Hansestadt g'falle wird...
Fir hit obend hämmer eh schun zwei "Highlights" plant. Z'erscht werre ma ä Haferundfahrt mache, unn dänooch geht's in's Miniaturwunderland, Zügli unn Landschafte schaue.

Morge unn am Samschdig werre sicher au noch g'nüe z'düe finde, was au de Kinder Spaß macht. 's Problem wird ehnder sii, dass ma die Kinder nit mit z'viel Stadturlaub ibbersättige. Aber sicherheitshalber nemme ma au ihri zwei Roller mit, damit ma nit nur uff d'S-Bahn unn Busse ang'wiise sinn, sondern au z'Füäß mobil sinn.
Fir de Sunndig hämmer uns dann nur noch de Fischmarkt am friähje Morge vorg'numme, damit ma dann au noch g'miätlich heim fahre kinne.

Elbphilharmonie, Michel, Alster, Planten unn Bloomen, Landungsbrücke, St. Pauli & Co., mir kumme!


Moin, moin, rüäft dann widder
De Bischemer

Montag, 11. Mai 2015

Urlaub in St. Andreasberg

Wu mir noch Kinder ware, do simmer friäjer einigi Mol in de Harz in Urlaub g'fahre. Nooch Sankt Andreasberg, genauer g'sayt.
Üss denne Urlaube isch bii mir noch so manches Bild im Kopf hänge bliibe. Vor allem, will so ä Harz-Üssflug fir uns immer au ziemlich abenteuerlich g'sii isch.

Sey's, will's entlang denne Waldweg', wu mir so oft g'wandert sinn, die dunkle, ibber ä Meter diäfe Wasserkanäl gää het, in denn 's Wasser so ä viehmäßigi Strömung g'haa het? Ei Mol, wu de Baba erfolglos probiert het, mit sinnem Wanderstock de Bode vun so'eme Kanal z'erreiche, do isch ihm im selbe Moment d'Sonnebrill uff Nimmerwiedersehe in de Kanal g'keyt. Spätestens sither dert hänn mir ä Heide-Respekt vor denne Kanäl g'haa...

Oder sey's, will im Wald hinter unsere Feriewohnung des alte, verlossene Hüüs war, wu mir bii 'm Stroomere sogar unter de Tapete noch alti Vorkriägs-Geldschiin g'funde hänn? Do hämmer immer so scheeni Räuber- oder G'spenschter-G'schichte erfinde kinne...

Oder sey's, will näbe dem verlossene Hüüs ä kleiner See war, uff dem mir mit'eme selbschtbaute Floß üss alte Bretter rumpaddelt (unn meh' als ein Mol fascht abg'soffe) sinn? De Baba, wu jo dertmols noch nit schwimme het kinne, het immer am meischte Angscht däbii g'haa...

Warum au immer, die Urlaube in St. Andreasberg ware immer spannend, unn mir hänn eigentlich nie g'nüe dävun bekumme kinne.


Scheen war unseri Kinderzitt, findet
De Bischemer

Donnerstag, 7. Mai 2015

GDL

He, Weselsky / GDL,
Stopp den Quatsch jetzt, aber schnell!
Ich fahr zwar so selte Bahn,
Dass mir's fascht egal sii kann.

Doch der ganze Bahnstreik-Stau,
Der trifft MICH als Pendler au!
Schließlich stehn jetzt, des isch dumm,
Noch meh' Audos sinnlos rum:
Uff de Landstrooß, in de Stadt...
Ich hab JETZT den Streik schun satt.

Aber uff de and're Sitt:
Bis in's G'schäft hab ich's nit witt.
Wenn's mir stinkt (wie ebe' grad),
Fahr ich eifach mit 'em Rad!

So isch's nämlich, weiß
De Bischemer

Montag, 4. Mai 2015

A5

Letschthin simmer sither langem mol widder ibber d' A5 vun Oberschopfe heim g'fahre.
Normalerwiis nutze mir eigentlich immer d'Elsässer Audobahn vun Stroßburg Richtung Lauterbourg unn dann d' Audobahn durch d'Pfalz, um heim z'fahre.
Erfahrunggemäß isch dert nämlich immer viel weniger los als uff de A5.

Diesmol hämmer uns aber anderscht entschiede, damit ma mol widder ebbis ander's sähne uff de Heimfahrt. Unn was soll ich sage? 's isch uns nit nur kurzwiiliger vorkumme (was d'Kinder b'stätigt hänn), sondern tatsächlich au schneller g'sii.
Des kinnt also echt ä Alternative sii, um am Sunndig heim z'fahre, wenn kei LKW's uff de Strooß sinn...

Apropos A5: Friäjer war die Strooß eigentlich unseri Standard-Audobahn. Ganz klar, ä anderi isch halt au nit in de Nähdi vun Oberschopfe.
Egal, ob ma in d'Schwyz, an de Frankfurter Flughafe, nooch Münche oder sunscht wu hin het welle, immer isch ma entweder in Lohr oder in Offeburg uff d'A5 uffg'fahre.
Des war nadierlich au de Grund, warum ich des Audobahnstück zwische Offeburg unn Lohr quasi gar nit kennt hab. 's het schließlich au kei Grund gää, uff dem Stück z'fahre. Des het sich dann erscht g'ändert, als ich ä Freundin in Waldkirch g'haa hab, zu derre ich dann vun Siegen regelmäßig hin g'fahre bin.
Do bin ich dann an Oberschopfe durch g'fahre, hab links vun mir de Oberschopfener Wald unn d'Rebe g'sähne, hab aber noch fascht ä dreyviertel Stund lang witter fahre miähn.

Unn jetzt bin ich also sither langem widder mol an Rastatt, Karlsrüäh unn Heidelberg durchg'fahre unn hab im Geischt 's Badnerlied vor mich hin g'sunge...


Trotzdem fahr ich eigentlich lieber ibber d'Pfalz, will dert alles g'miätlicher isch, denkt sich
De Bischemer