Donnerstag, 27. November 2014

D'Ortenau vun wittem (39)

Ich kann's jo echt noch nit glaube... 's Bistro in Lohr soll züe mache?!?
Offiziell heißt des Lokal jo schun immer "Bistro Wolkenkratzer", sither üss dere ehemalige Schüemacherwerkstatt ä Kneip' g'macht worre isch. Aber fir alli Lohrer het's g'langt, wenn ma g'sayt het: "Ma treffe uns im Bistro!", damit jeder B'scheid weiß. "Wolkekratzer" war eigentlich schun immer irgendwie "doppelt g'moppelt", solang ich denke kann.

B'sunders güet b'süacht war 's Bistro nadierlich immer morgens / mittags am Heiligobend. Hund unn Katz unn Mann unn Müüs, also wirklich alli üsswärtige Lohrer unn Ex-Lohrer, treffe sich schon johrelang an dem Termin in unn vor'em Bistro. Do brücht ma gar kei Termin meh' üssmache, am Heiligobend steht eh d'ganz Märktstrooß voll mit alte Bekannte! Wenn ma eimol dert isch, dann kummt ma schwer widder furt, will alli Nas lang ä anderer Bekannter ufftaucht, den ma 's ganze Johr noch nit g'sähne het...

Ich kann mir noch gar nit vorstelle, dass des in Zukunft nimmi so sii soll... Wie oft bin ich zu Studentezitte, oder später, wenn ich uff "Heimatb'süach" in Lohr war, mit'em Jürgen vor'em Bistro g'hockt, hab min Schoki mit Sahne trunke, de Trubel in de Märktstrooß beobachtet unn de Herrgott ä güeter Mann sii lehn!

Hoffe ma mol, dass sich ä nejer Pächter findet, stüümt
De Bischemer

Montag, 24. November 2014

Unentschiede

Am Samschdig het de SC Freiburg bii Mainz 05 g'spielt. Ich hab fir des Spiel Karte b'sorgt. Will d'Lea kurzfrischtig zu 'me Geburtstag iig'lade war, isch's kein kompletter Familieüssflug worre. Do däfiir isch de beschte Freund vum Lukas mit kumme.

Mir sinn zwar im Familieblock g'sesse, aber trotzdem war ich als Freiburg-Fan nadierlich vun Meenzer umringt. Direkt nebe mir isch sogar ä ganz fanatischer Meenzer g'sesse, mit 05er-Jack unn Autogramme uff'em Käppi...
Entsprechend z'rückhaltend hab ich also die Freiburger ang'fiirt. Die Fans drumrum ware aber eh tolerant, unn bii'm erschte Tor fir d'Mainzer het mich d'Sandra am meischte pisackt... was sie bii'm schnelle Gegetor nadierlich umgehend z'ruck kriegt het.

In de zweite Halbzitt hab ich nadierlich Düüme druckt, dass die Führung vun de Freiburger bis zum Abpfiff hebt, aber im Endeffekt hänn mit dem 2:2 sicher alli ganz güät lebe kinne.

Alles in allem war's ä spannender Noochmittag, mir hänn alli Spaß g'haa, unn dank Unentschiede isch de Ehekrach au üssbliibe (wie d'Müdder vun Lukis Freund so scheen g'sayt het).


Unn am Friddig bitte ä Sieg gege de VfB, appelliert
De Bischmer

Donnerstag, 20. November 2014

Schmelzkäs unn Gepäckfach

Während minnere erschte Interrail-Tour bin ich mit'em Nachtzug vun Barcelona nooch Vigo g'fahre, also eimol quer durch Spanie.

Wie so oft hab ich jo uff ä Liegeplatz in'eme leere Abteil g'hofft, aber Puschteküache! Der Zug war ziemlich ball schun so voll, dass jeder einzelne Platz besetzt war! Mit mir ware nur Spanier im Abteil, unn will ich zu derre Zitt noch kei Spanisch g'schwätzt hab war's nit wirklich unterhaltsam.

Blederwiis hab ich mir au vor de Fahrt nit viel z'esse kauft, will ich an Hunger in de Nacht jo gar nit denkt hab.
Wer aber schum emol obends Zug g'fahre isch, der weiß, dass vor Mitternacht (oder noch später) immer viel Trubel isch, an Schloof (im Sitze!) war also gar nit z'denke. Aber Hunger hab ich bekumme, b'sunders, wu die Spanier ihr Obendesse üsspackt unn losg'futter hänn.
Ich müäß ziemlich hungrig g'schaut ha, irgendwänn het mir so ä spanischi Mama nämlich zwei Schmelzkäse-Ecke in d'Hand druckt. Normalerwiis mag ich des Ziigs jo gar nit, aber an dem Obend hänn die zwei Käs g'schmeckt wie 's beschte Menü!

Später dann isch's aber rüähig worre im Abteil, unn jeder het versüacht, sich's so bequem wie möglich z'mache.
Mir ware in so'eme alte Waggong, wu's noch echti Gepäcknetze gää het (die wu aber wege de Metallstrebe nit zum niileye geeignet ware), unn ibber 'em Gang war noch ä extra Gepäckfach für Koffer. Eng unn niedrig, aber leer!
Do hab ich mich dann (vor de staunende Auge vun de Spanier) zum Schloofe nii 'zwängt. War gar nit schlecht, endlich in de Waagrechte z'sii!

Kinne Ihr Eych vorstelle, wie der Schaffner verschrocke isch, wu ich ihm bii de Kontrolle vun obbe minner Interrail-Pass hing'hebt hab?


Ich wirr's minner Lebdag nit vergesse, weiß
De Bischemer

Montag, 17. November 2014

Timber unn Peter

Ich hab friäjer zwei Wellesittich g'haa: Z'erschte de 'Peter' (was eigentlich ä 'Petra' war, aber des hab ich erscht g'merkt, wu er/sie ä Ei g'legt het), unn später dann de 'Timber'.
Eigentlich het de Timber 'em Peter jo G'sellschaft leischte solle, dass der nit so ällei mit sinnem Spiegili im Käfig hockt. Bii'm erschte Kennelehre isch der junge, starke Timber aber so stürmisch zum ältere, gemächliche Peter g'stürmt, dass er ihn mit einem Stupser vum Stängli g'haue het!
Was meyne Ihr, was fir ä G'schrei de Peter do los g'loo het - unn sinner Lebdag lang het er dem Timber nimmi ibber de Weg traut! Ziemlich lang hab ich die zwei sogar in getrennte Käfig näbe'enander halte miän, bis de Peter dann irgendwänn an Altersschwächi g'storbe isch!

'Timber' isch jo ursprünglich de Warnrüäf vun de amerikanische Holzfäller, wenn sie ä Baum fälle. Unn minner Timber het denne Name bekumme, will er vun Anfang an alles ang'fresse het, was er vor de Schnabel bekumme het: Schrank, Zimmertür, Gardine, unn sogar de Lautsprecher unn minni Lederjack!
So mänches Mol hätt ich ihn an d'Wand klatsche kinne, aber dann war er halt immer au widder b'sunders zutraulich - so, als däd er wisse, wänn des wirklich notwendig isch!

De Timber war ä ziemlich mobiler Vogel. Nit nur, dass er ab unn züe abg'haue isch... Wu ich fir min Praxissemeschter nooch Hamburg zoge bin, do war er nämlich däbii unn het so manchi Tour in de Ent mitg'macht. Sogar per Mitfahrzentrale isch er g'reist.

Aber des verzehl ich 's nägschde Mol, verspricht
De Bischemer

Donnerstag, 13. November 2014

Ällei im Zugabteil - aber wie lang?

Wenn Ihr mich frooge, dann isch Interrail fir jungi Litt d'bescht Art, Urlaub z'mache.
Wobey - wenn ich mir im Internet die aktuelle Konditione durchlies, dann isch 's inzwische schun einiges diirer worre als zu minnere Zitt. Aber immerhin git's es noch...

Drey Mol hab ich's g'nutzt, unn des beschte dran war immer, dass ma - je nach Luscht unn Laune - in jeden Zug iistiege unn mitfahre het kinne. Meischtens hämmer unseri Route jo eh erscht in's Interrail-Heftli iitrage, wenn de Schaffner zum kontrolliere kumme isch.
So manches Mol hämmer de Zug nadierlich au g'nutzt, um ibber Nacht "Strecke z'mache" unn gliichzittig ä Ibbernachtung im Hotel, Hostel oder sunschtwo z'spare. In so 'eme Fall war's nadierlich immer toll, wenn ma ä Zugabteil fir sich ällei g'funde het - z'zweit oder z'dritt...
Dann het ma schnell d'Abteildiir züe g'macht, am beschte noch verriegelt, unn de Vorhang vorzoge. Nit nur zum Gang, sondern au zum Fenschter, damit in de Bahnhöf die Litt nit g'sähne hänn, dass noch Platz war im Abteil.
B'sunders bequem war's immer in denne Waggongs, wu ma die Sitze flach stelle het kinne. Do het ma nämlich ä richtig g'miätlichi Liegefläche g'haa. Ab unn züe hämmer 's do g'schafft, d'ganz Nacht Platz zum leye z'haa, während de ganze Zug g'stopft voll war!

Wenn nur nit immer die Schaffner g'stört hätte...
Ibberhaupt het ma jo nie g'wisst, ob des ä Schaffner isch, wu do an de Diir rüttelt, oder doch ehnder ä Mitreisender, wu ä Plätzli g'süacht het. Richtig bled war dann, wenn sich irgend so ä Großfamilie ins Abteil mit nii drängelt het, unn ma dann fir de Rescht vun de Nacht nur noch uff sinnem Sitzplatz uffrecht döse het kinne...

Im schlimmschte Fall het's dann jo immer noch's Gepäckfach gää...


Aber DIE G'schicht, unn was des mit Schmelzkäs z'düe het, verzehl ich ä anders Mol, verspricht
De Bischemer

Montag, 10. November 2014

Welli Schüäl??

Am Samschdig hab ich mit'em Lu zum erschte Mol eini vun de witterführende Schüäle in Mainz ang'schaut. Mir ware uff'em RaMa.
Fir alli, die sich bii de Mainzer Schüäle nit üsskenne: 's Rabanus Maurus Gymnasium isch ä altsprachlichi Schüäl, d'Kinder fange in de fünfte Klass also mit fünf Stunde Latein (unn drey Stunde Englisch) an.

Fir mich als Nejsprachler hert sich des nadierlich erscht mol ziemlich schräg an. Aber ich hab g'leert, dass Latein fir logisch struktirierti Kinder (unn do zähl ich de Lu däzüe) gar kei schlechter Iistieg isch, will die Sprooch selber so logisch strukturiert isch. D'Kinder solle sogar später anderi Sprooche umso liichter lerne, will sie die Grundlage dann schun so güät druff hänn, heißt's...
's RaMa git's in Mainz schun sither mehr als 450 Johr, es isch also echt ä Meenzer Institution! "453 Jahre jung", schriibe sie ibber sich selber.

Wenn ich dran denk, wie ich uff's Scheffelgymnasium kumme bin...
D'Anmeldung isch noch im alte Scheffel g'sii. Des Gebäude war noch viel "altehrwürdiger" als 'es RaMa - ich kann mich noch an die ganze üssgetretene Sandstei-Treppestufe unn die dunkle Zimmer erinnere... Nit wirklich kinderfreundlich, sag ich mol...
Aber mir ware dann de erschte Johrgang, wu im "neje Scheffel" ang'fange het. Des war hell, modern, unn noch mit keine Klischees unn Vorurteile belegt wie die andere Schüäle. Do kammer's eigentlich mit'em Oberstadt-Gymnasium in Mainz vergliiche. Au des welle mir uns noch anschaue, au wenn dert de Zulauf, schiint's, noch viel größer isch als an de andere Schüäle...

Alles in allem het 'em Lu der Schüäldag am RaMa ganz güät g'falle. Er kinnt sich au vorstelle, nägschdes Johr dert uff d'Schüäl z'gehn, aber erschtmol schaue mir uns noch ä baar anderi Schüäle an, dass ma ibberhaupt vergliche kinne...

Nägschdes Johr wisse ma dann mehr, denkt sich
De Bischemer

Donnerstag, 6. November 2014

Zivildienschtg'schichte (5)

Ich hab vor'eme Wiili jo schun vun derre Hüüswirtschaftslehrerin g'schriebe, wu ich als Zivi betreut hab.
In derre Zitt hab ich jo kräftig züeg'legt, was min Gewicht angeht. Des isch aber nit nur an dem güäte Esse g'lege, wu ich do immer 'kocht unn 'gesse hab. Züesätzlich hab ich nämlich jede Dag ä Dafel Milka-Schokolad bekumme. De Standardspruch, bevor ich obends üss de Diir nüss bin, war: "Unn vergiss Dinn Schokolädli nit!"

Ich bin jo schun immer ä Schokolade-Fan g'sii, unn bin's au hit noch. Aber dertmols isch au noch däzüe kumme, dass ich die Schokolädli jo au noch selber iikauft hab. Do hab ich nadierlich immer nur die Milka-Sorte kauft, wu ich au gern gesse hab.
Entsprechend hab ich die Dafel, wenn ich obends mit de Ent in d'WG oder heim g'fahre bin, mänches Mol schun uff'gesse. Voller Gier hab ich dann ei Rippli nooch'em andere in mich nii g'stopft, bis alles weg war!

Nadierlich het's au Zitte gää, wu des nit bassiert isch. Darum hab ich in minnem WG-Zimmer immer ä kleiner Schokolade-Vorrat g'haa.
Des het minnem WG-Kolleg nit bassiere kinne! Der war genauso ä Schoko-Junkie wie ich, unn er het irgendwänn (schunn vor minnere Zitt) ang'fange, alli lila Milkababierli in unserem Wohn/Ess/Kochzimmer an d'Wand z'bäbbe!
Quadratmeterwiis war der ganze Raum lila! Mir hänn quasi ä Milka-Tapet in de Kuchi g'haa!

Glücklicherwiis war sinni Zivizitt dann irgendwänn au rum. Er isch üsszoge, unn ich hab mol schnell ä halbi Altbabiertonn voll lila Babier entsorgt. Zumindescht isch's mir wie so viel vorkumme...
's müäß jo nit gliich jeder sähne, was fir ä Laschter ma het, gell??

Inzwische isch Milka nimmi minni präferiert Sort, aber Schokolad geht eigentlich trotzdem noch immer.


Unn welches Laschter hänn Ihr?, froogt
De Bischemer

Montag, 3. November 2014

Buttons

Kinne Ihr Eych noch an die Zitt erinnere, wu Buttons an de Jeansjack so moder worre sinn? 's müäß so Anfang vun de Achtziger g'sii sii.
Ang'fange het's jo mit coole Sprüch unn Anti-Atomkraft-Buttons, aber dann ware au immer meh Müssiggruppe unn anderi Fan-Buttons däbii. Manch einer isch jo mit 'ere ganze Batterie vun Buttons rumg'loffe, so dass ma 'ne fascht fir ä General üss'em Oschtblock mit orde an de Bruscht hätt halte kinne...

Ich weiß noch, wie ich unbedingt ä Button vun "The Police" haa hab welle. Des war jo minni Lieblingsgrupp dertmols. Aber wu ich in Lohr au rumtigert bin, es het kei solchi Buttons gää. 's einzige, was ich g'funde hab, war ä Button mit'em Spruch "Police in Custody!"
So etwas het der üssg'sähne:


Dertmols hämmer jo alli noch nit so güät englisch kinne, darum het mit dem Spruch au keiner ebbis anfange kinne. So mancher het mit dann g'frogt, was denn des heiße soll, aber fir mich war's halt eifach ä Button vun de Müssggrupp, unn so hab ich's de Litt au verzehlt. Unn, schiint's, het au niemänds ä anderi Meinung däzüe g'haa.

Trotzdem het's mich dann ziemlich g'freyt, wu mir in de elfte Klass nooch Berlin g'fahre sinn, unn ich dert dann "echti" Buttons vun "The Police" g'funde hab. Ich hab mir gliich drey oder vier in verschiedene Farbe kauft, unn do dämit war "Police in Custody!" endgültig üss'em Renne...


Was fir Buttons hänn Ihr denn so g'haa?, frogt Eych
De Bischemer