Dienstag, 31. Dezember 2013

Silveschter

Es isch Johresend. Silveschter!
Unn so mancher ziägt Bilanz:
"War ich immer Schnellschter, Beschter?"
Doch was soll der Affetanz??

Denn was zähle die Pokale?
Wichtig isch, was wirklich bliibt...
Kumm zum Kern, vergiss die Schale!
Wichtig isch: Hesch g'lebt? Hesch g'liebt??

Nur nooch dem sollsch wirklich strebe!
Schau nach vorn unn ziäg ä Strich.
Leb es ganz bewußt, Din Lebe!
Denn am End geht's nur um Dich!


Ä güäter Rutsch ins neje Johr wünscht Eych
De Bischemer

Freitag, 27. Dezember 2013

Urlaubsimpressione, öschterreichisch

Geschtern war jo Stefanidag. Unn denne hämmer widder mol so typisch öschterreichisch-verwandschaftlich verbroocht:

Zum Frühstück mit Weckerl unn Marilleschleckli het's Milchkaffee gää (was uff'em lange 'ee' betont wird). Dänooch simmer in de Schnee g'fahre, wu d'Kinder ä weng Ski g'fahre unn uff'em Anfängerhang g'liftelt sinn.
Z'Mittag simmer in de Jausenstation iig'kehrt, dert het's Fritattensupp unn Topfenstrudel gää. Unn nadierlich minni geliebt Kaaspressknödelsupp!

Alsbald hämmer uns dann widder uff de Heimweg g'macht, zu Oma unn Opa.
D'Vierschanzetournee het noch nit ang'fange, sunscht wär de Fernseher uff Dauerbetrieb g'stellt g'sii... So aber hänn d'Kinder wenigschtens d'Chance g'haa, ihr Wiihnachtsg'schenk, ä DVD, anz'schaue.
Schnell war widder Zitt für noch ä Kaffee (... Ihr wisse, wie's üssg'sproche wird...) mit Mahlberger Schlossküache (vun mir) unn Kipferl (vun de Oma).

Im Wintergarde war grad noch hell g'nüe zum lese, aber nooch'eme Wiili war schun alles bereit fir's Fondue. Bis uff de Mage nadierlich - will Hunger hämmer noch nit wirklich g'haa... Aber egal, esse geht immer, schiint's!

Obends simmer - wie immer - zum Kartespiele zwangsverpflichtet worre - 'Stich ansage', wie üblich... Unn wie immer simmer vun "de Einheimische" abzoge worre. Was het sich de Opa g'freyt!

Alles also, wie sich's gheert, stüümt
De Bischemer

Montag, 23. Dezember 2013

Wuanderscht g'lese (11)

Ach, Sardinie! Lieblingsinsel, fascht schun zweiti Heimät... !
Es wär mol widder an de Zitt, Dich z' b'süache! Nit nur ich, au d'Sandra unn die Kids stüüme sehnsüchtig, wenn sie an die Strände, Städtli unn all des andere denke!
De Wiihnachtsurlaub isch jo schun verplant, aber vielleicht finde mir an Oschtere noch ä Möglichkeit, endlich widder mol nooch Algero z'fliäge!?!

Unn in de Zwischezitt kann ich wenigschtens vun Sardinie draime! Uff de Websitt Pecora Nera ("Schwarzes Schoof") git's wunderbari Berichte vun de Insel: Vum Lebe, vun de Litt, vun de Landschafte...

Ich bin dann mol weg, z'mindescht im Kopf, verkündet
De Bischemer

Donnerstag, 19. Dezember 2013

Jubiläum

Ich hab grad bemerkt, dass der Blog am Mändig schun widder ä (gar nit mol so) klein's Jubiläum g'haa het:

De letschte Beytrag war de fünfhundertschte Artikel, wu ich g'schriebe unn veröffentlicht hab!
's het jo langsam ang'fange, aber in den letztsche vier Johr hab ich's tatsächlich g'schafft, im Schnitt jedi Woch zwei Artikel z'produziere. Unn wenn ich minni Notize so anschau, üss denne ich dann immer widder die Beyträg entwickel, dann sott au fir 2014 noch g'nüe Material iibrig sii!

Frohes Mitlese wünscht Eych
De Bischemer

Montag, 16. Dezember 2013

D'Ortenau vun wittem (32)

Wie de Orkan Lothar an Wiihnachte '99 ibber de Schwarzwald g'fegt isch, des hab ich in Oberschopfe "live" mit erlebt. Eigentlich hätt ich an dem Dag ä Skikurs g'haa, aber der isch vorsichtshalber rechtzittig abg'sayt worre.
So bin ich an dem Morge mit minnene Eltere am Stubbe-Fenschter g'stande unn hab beobachtet, wie Äscht g'floge, Baim g'schittelt unn sogar Dächer abdeckt worre sin! Wenn mol de erschte Ziegel üss'eme Dach furt bloose war, dann het's fir de Lothar nadierlich kei Halte meh gää, unn des Loch im Dach isch immer größer worre.
Bii unserem Hüüs isch glücklicherwiis nix Gravierend's bassiert.

Uff de andere Sitt vom Hüss, üss'em Kuchifenschter nüss, het ma aber erscht recht die G'walt vum Lothar beobachte kinne. Dert sieht ma nämlich uff de Oberschopfener Wald. Uff eimol het ma g'sähne, wie sich d'Struktur vum Wald verändert, obbe uff de Ebene plötzlich die g'wohnt' Silhouette verschwindet unn wie statt Baim nur noch abg'risseni Baumstümpf stehn bliibe!
In de nägschde Däg hab ich dann ä Spaziergang in de Wald g'macht, unn do isch die Katastroph erscht richtig sichtbar worre! Ganzi Waldfläche ware umg'risse, d'Stämm ware wie vun'eme Riese in de Mitte abg'knickt, unn die Krone sinn krizz unn quer rum g'lege!

In de Zwischezitt ich des nadierlich uffg'rüümt, unn an den meische Stelle sinn neiji Baim 'pflanzt worre. Grad jetzt het de Förderverein berichtet, dass die Uffforscht-Aktione abg'schlosse sinn.
Aber trotzdem wird's noch manches Johr düüre, bis ma die Folge vum Lothar nimmi sieht.
De Lu wundert sich immer noch jedes Mol, wenn mir im Oberschopfener Wald jogge, dass an manche Stelle ä einzelner Baum dem Orkan 'trotzt het unn stehn bliibe isch. Do dävun (unn vun de Orkang'walt, die wu de Rescht vum Wald abg'holzt het) isch er jedes Mol schwer beiidruckt!


Sither dem Lothar hab ich au gröschter Respekt vor Sturm, bekennt
De Bischemer

Donnerstag, 12. Dezember 2013

Hit...

... uff de Dag g'nau vor zehn Johr hämmer g'hirotet!
Ich bin jo immer noch felsefescht ibberzeugt, dass des d'bescht Entscheidung vun minnem ganze Lebe war! Jederzitt däd ich's sofort widder so mache!

Aber dass es so witt kumme isch, war nadierlich erscht mol ebbis anders nötig: De Antrag nämlich...
Unn hitt präsentier ich Eych zu erschte Mol, wie des üssg'sähne het. So nämlich:


Ich hab mir extra ä halber Dag frey g'numme, denne Küache backe, verziert unn alles vorbereitet, bis d'Sandra obends heim kumme isch.
Ihr kinne Eych vorstelle, was des fir ä Iiberraschung war, wu ich die Tort präsentiert hab...

Dass sie z'erescht "oh, nei!", g'rüefe het, war nur dem Schreck g'schuldet. Do däfiir war 's "JA!" dann umso klarer!
Oder, wie de Janosch's in sinnere G'schicht "D'Tigerent unn de Frosch" verzehlt:


"FREILICH! Oh, sie hat FREILICH JA gesagt"

Do d'ribber frey ich mich hit, am zehnte Johrestag, b'sunders, weiß
De Bischemer

Montag, 9. Dezember 2013

Bischemer Wiihnachtsmärkt

Jedes Johr am zweit' Advent
Merk ich, wie die Zitt verrennt:
Woran hab ich des bemerkt?
's war schun widder Wiihnachtsmärkt!

Mittedrin im Unterhof
Steht ä Kripp - mit echte Schof!
Rundherum die ganze Ständ,
Wie ma's halt vun Bischem kennt!

Gliich am Eck de Brootwurscht-Stand!
Also schnell ä Wurscht uff d'Hand!
Mit dem Wunsch bisch nit ällei -
Darum stellsch Dich brav in d'Reih!

Vorher müäß ä Glühwiin her,
Dann fallt 's Warte nit so schwer!
Iiberall "halli!" - "hallo",
's halbe Dorf isch widder do.

D'Kinder schleppe Nippes aa -
"G'wunne! In de Tombola!"
Endlich spielt de KMV...
Sag, wu isch denn minni Frau?

Klar, sie hockt am Grundschüälstand,
Selbschtgebaschtelt's in de Hand.
Sternli, Glöckli, Wiihnachtsschmuck...
's Portemonnaie sitzt widder luck'!

Schwätzli hier unn Schwätzli dert,
Wie es sich in Bischem g'heert.
Mit so viele nette Litt,
Do verfliegt ganz schnell die Zitt.

"Ah, Herr Noochber, au mol do!?"
"Lang isch's her, wie geht's denn so?"
Also: Hoch die Glühwiin-Tass,
Dann macht's erscht so richtig Spaß!

Irgendwänn, mit letschter Kraft
Hämmer noch de Abflug g'schafft,
Unn de Märkt geht langsam z'End...
So gehört de zweit' Advent!

Uff'em Weg zum Wiihnachtsfescht
Isch DER Wiihnachtmärkt die bescht
Iistimmung, die's fir mich git!
Chrischtkind, kumm! Ich bin so witt!



Noch ä scheeni Adventszitt wünscht Eych
De Bischemer

Donnerstag, 5. Dezember 2013

Käs unn Baguette

Immer, wenn mir nooch Oberschopfe fahre, dann kumme mir jo durch's Elsaß. Zum eine isch des eifach ä g'miätlicheri Strecke als ibber d'A5, unn zum andere kann ma do so scheen ä Zwischestopp iilege.

Des isch inzwische schun ä richtige Tradition worre: Sobald ma 's Grenzschild unn die Zollhiisli passiere, rüefe d'Kinder vun hinte: "Kinne ma im 'Super U' widder Baguette unn Käs kaufe?"
Nadierlich kinne ma des, unn will der Supermarkt gliich an de erschte elsässer Üssfahrt leyt, simmer au schnell dert. Also nix wie nii in de 'Super U'!
D'Kinder wisse schun de Weg zum Brotregal, wu ich mir ä frisch's Baguette unter de Arm klemmt. 's isch besser, wenn ich des Brot heb... (D'Kinder schlenkere sunscht so viel mit rum, dass in dere Brotgugg nur noch Brösel unn Baguett-Deig iibrig bliibe).
Also witter, in de nägschde Gang zum Käs. Mir wisse genau, was mir welle, es müäß de "Tomme d'Alsace" sii. Gern probiere ma dann immer noch ä anderi Sort däzüe, aber unni unsren Tomme geht gar nix!

Schnell an d'Kass zum zahle, z'ruck ins Audo unn los!
Küüm simmer durch de Kreisverkehr durch unn widder uff de Audobahn, schun müäß de Beyfahrer 's Baguett in Stückli risse un verteile. Vor lütter Gier däd jeder am liebschte vum Käs grad so abbisse, aber damit au jeder sinner Anteil bekummt, wird er vum Beyfahrer rationiert unn verteilt.

Bis mir gege Stroßburg kumme, isch der Proviant schun mit Stumpf unn Stiel verschlunge! Zum Glück isch's dann meischtens schun dunkel, damit ma nit sieht, was fir ä Chaos die Baguette-Brösel (b'sunders uff de Rückbank) anrichte...
Aber au des g'heer däzüe!


Unn d'Oma wundert sich dann, dass mir obends kei Hunger hänn, grinst
De Bischemer

Montag, 2. Dezember 2013

Wuanderscht g'lese(10)

Achtung, bevor Ihr witter lese, will ich noch ä Warnung los werre: Falls Ihr schun vum Reisefieber ang'steckt sinn oder Angscht hänn, dass Ihr Eych anstecke kinnte, dann sotte Ihr besser nit uff de folgende Link klicke!

Bii www.reisedepeschen.de sinn nämlich zwei Sache ziemlich wahrschiinlich: Erschtens, dass Ihr ä g'hörige Zitt lang nimmi vum Bildschirm, vum Lese unn Bilder schaue, vum Draime unn vun derre Websitt wegkumme werre. Unn zweitens, dass Ihr möglichscht ball Urlaub nemme, ä Rucksack packe, ä Flug möglichscht witt weg buche unn abhaue welle!

Es isch echt unglaublich, was fir viehmäßig scheeni Reiseberichte do z'finde sinn! Nit nur die Reiseerlebnisse an sich, au de Schriibstil vun denne Autore isch sagenhaft!
Bii ä baar vun denne G'schichte (zum Beispiel Tanah Rata in Malaysia, Gibraltar oder Ushuaia uff Feuerland) bin ich noch länger hänge bliibe als sunscht schun, will die Berichte so viel Erinnerung hoch broocht hänn - ziemlich genau d'selbe Erfahrunge unn Iidrück hab ich nämlich dert selber g'macht!

Wie viel ma doch mit de Zitt vergisst, wenn man nit dribber redet!?!
Also dann, nemme Eych a baar Stunde Zitt unn fange an!


Aber sag nit, ich hätt Eych nit g'warnt, rüäft
De Bischemer

Donnerstag, 28. November 2013

Vorfreyd!

Morge isch es widder so witt! Es geht widder mol uff B'süach nooch Oberschopfe!

Aber diesmol isch (wie übrigens bii jedem jährliche Advents-B'süach) nit Oberschopfe d'Hauptsach, sondern Gengebach!
Mir hänn nämlich im Gengebacher Rothüüs - nai, genauer g'sayt im weltgröschte Adventskalender - g'hiirotet! Ich kann übrigens immer noch küüm glaube, dass des schun widder zehn Johr her isch!

Unn sitheer isch's nadierlich ä scheeni Tradition, dass mir jedes Johr im Advent de Gengebacher Wiihnachtsmärkt b'süache unn zumindescht ei Mol bii'm Fenschter-öffne däbii sin!
Des war übrigens 'es Fenschter an unserem Hochzittsdag:


Jetzt bin ich ganz ehrlich g'spannt, was fir ä Adventskalenderbild dies Mol uff uns wartet (au wenn mir's mol widder nit am zwölfte schaffe werre, dert z'sii)...
Im Internet hab ich g'lese, dass in dem Johr Kinderbüachfigure dran sin...


Ich wirr Eych berichte, verspricht
De Bischemer

Montag, 25. November 2013

Johresend

Jedes Johr, so schiint's, wird's schlimmer!
Wahnsinn, wie die Zitt verrennt.
Schun erahnsch' ä liichter Schimmer
Vun de Kerz am erscht' Advent...!

Oh, wie schnell die Woche fliäge,
Es isch eigentlich ä Graus!
Fascht kinntsch "de Moralisch" kriäge,
Denn schun ball isch Nikolaus...!

's düürt gefühlt doch längscht kei Woche
Bii de Kerze zwei unn drey,
Schnell noch schmücke, backe, koche,
Schun isch de Advent vorbey!

"Hosianna, Chrischt gebore!"
Freye sich dann alli Litt.
Aber "zwische denne Johre",
Do verfliägt erscht recht die Zitt!

Darum halte au mol inne,
Bliibe stehn unn schaue hin.
Werre still, im Herze drinne,
Au wenn d'And're hektisch sinn!


Viel Vor-Freyd uff de Advent wünscht Eych
De Bischemer

Mittwoch, 20. November 2013

Esse im Urlaub (6)

Hmm... so langsam sott ich die Kategorie in "Esse unterwegs" umbenenne, so oft wie 's do um G'schäftsreise geht... Wie jetzt widder, zum Beispiel:

Uff 'ere Dienschtreis hab ich mol fir ä Woch nooch Südafrika fliege miän (oder derfe). Z'erscht nooch Johannesburg, was eigentlich nur ä g'wöhnliche Großstadt mit ung'wöhnlich hoher Kriminalitätsrate isch. Do bin ich dementsprechend nur in Begleitung vun de einheimische Kollege uff Tour 'gange, unn au dann nur in "sicheri" Gegende.
Des krasseschte war aber, dass mit de Kolleg am Sunndig noochmittag, wu ich grad g'landet war, uff ä "ditsches Folklorefeschtival" mitg'numme het... Ihr kinne Eych nit vorstelle, wie deplaziert Bloosmüssig unn Dirndl zwische denne alle denne Zulu-G'wänder üsssähne!
Aber 's Bier war güt, müäß ich züegää...

Dänooch bin ich aber nooch Kapstadt g'floge, wu's deutlich entspannter war. Ich bin durch d'Stadt flaniert, unn mit'eme befreundete Kolleg üss England unn sinnere Frau hämmer am Wocheend Üssflüg uff de Tafelberg unn zum Kap der güete Hoffnung g'macht.
Aber 's soll jezt jo nit um's Sightseeing, sondern um 's Esse gehn. Alla:
An einem Obend simmer vun de lokale Kollege zum Esse in ä Spezialitäte-Restaurant iig'lade worre. Do het ma quasi alles vum Büffet versüache kinne, was in Südafrika rennt, kriecht oder fliägt...
Ganz b'sunders lecker ware nadierlich Antilope-Steaks, wie ihr Eych viellicht vorstelle kinne. Superzart unn würzig.
Straußefleisch git's inzwische jo sogar bii uns, aber dertmols war des schun ebbis b'sunders, so g'räucherter Riesevogel z'probiere.
Ganz exotisch war's nadierlich, Krokodill z'versüache. Het irgendwie g'schmeckt wie ä Mischung üss Hähnchen unn Fisch. Nit schlecht, aber nit wirklich hervorragend.

Ich ess zwar schun gern Fleisch, aber an dem Obend isch's mir am End mit dem ganze "do mol" unn "dert mol" versüache echt z'viel worre... Aber mit dem leckere Rotwiin, den sie üssg'schenkt hänn, het ma's jo doch noch runter spüle kinne - grins!

Unn im Endeffekt schmeckt 's meischte Unbekannte wie Hähnchen, resümmiert
De Bischemer

Montag, 18. November 2013

Noch cool!

Am Samschdig obend, mir ware grad mit'em Obendesse fertig, do het d'Sandra Luscht bekumme, mol widder z'danze. Am liäbschte uff lütti Rockmüssig. Also hab ich zwei alti, selber brennti CD's rüss 'kramt unn d'Anlag uff'drillt. Vun Deep Purple ibber Billy Idol, Metallica unn Gary Moore bis zu de Sisters of Mercy war alles däbii, was güät unn lütt isch!

D'Kinder hämmer obbe am Fernseher 's Kinderprogramm schaue lehn, unn mir sinn im Wohnzimmer zwei Stunde lang abg'rockt wie in beschte Arche-Zitte. De Lu isch sogar eimol runter kumme unn het g'froogt, ob mir nit ä weng leiser mache kinne, damit sie's Fernseh' verstehn, aber in dem Moment ware ma egoistisch, do het er kei Chance g'haa!

Etwa nooch'ere Stund isch d'Le dann däzüe kumme unn het ä Wiili mit'danzt. Ich hätt jo nie 'glaubt, dass sie sich fir "Temple of love" oder "Rebel yell" begeischtere kann, aber sie het halt doch einig's an güetem G'schmack vun uns mit bekumme, schiint's!

Irgendwänn het sie dann zu mir g'sayt: "Baba, ich bin aber gar nit cool!" ... "Fir Din Alter bisch Dü cool g'nüe, unn üsserdem müäsch Dü noch gar nit cool sii!", hab ich g'antwortet. Do druff meynt sie: "Warum sinn Ihr eigentlich so cool?" ... 's Beschte, was mir als Antwort do iig'falle isch, war: "Mir hänn halt schun viel meh' Zitt g'haa, um 's Coolsii z'übe!"
Isch des nit herrlich, wenn ma vun sinnere eigene Tochter als cool ang'sähne wird??


Ich bin mol g'spannt, wänn "cool" sich zu "peinlich" wandelt, sinniert
De Bischemer

Donnerstag, 14. November 2013

D'Oberschopfener Äcker

Gitt's eigentlich fir "Gewann" au ä badischer Begriff?? Mir fallt jedefalls im Moment keiner ii...
Fir de hittig' Rückblick in minni Kindheit däd ich denne Begriff aber brüche, also bliibt's halt bii "Gewann"!

Wu ich noch klein war, do hänn mir (oder eigentlich: Het minner Babba) Äcker in verschiedene Gewanne vun Oberschopfe g'haa. Unn zwar folgendi:

- Uff dem Feld mit de beschte Üssicht uff Oberschopfe, uff de Obereck, stehn sither ich denke kann, unn bis hitt noch, d'Rebe. Güeter badischer Spätburgunder, wie sich's g'heert!
- In de Hälden, do wu immer min Lieblings-Feld g'sii isch, do hab ich als kleiner Büe schun g'holfe bii'm Bau vun de Hütti. Sie steht au hit noch dert, wird aber fascht nimmi g'nutzt. Wie mir dert friäjer mänches Mol ibbernachtet hänn, hab ich Eych jo schun verzehlt, gell?
- Grad güäti hundert Meter witter unte, do war immer de lange, schmale Acker in de Weyermatt. Ei einziger Epfelbaum isch do druf g'stande, unn will der Acker eigentlich immer verpachtet unn mit "Fruucht" b'stellt war, isch der Baum au immer 'em Mähdrescher im Weg g'sii.
- Vum Weyerberg hab ich Eych kürzlich verzehlt, des war de Kartoffelacker. Unn z'güeter Letscht bliibt noch des Feld im Balzerstal, wu de Babba au Rebe ang'legt het.

GANZ friäjer, wu sogar minner Babba noch ä kleiner Büe war, do war noch ä Feld im Unterwässer däbii. Do devun git's hit aber nur noch die G'schicht, dass eini vun de Küh' ihm mit ihrem Hintere in de Wassergrabe g'schuckt het. Unn wenn ihn nit d'Oma an de Hoor rechtzittig rüss zoge hätt, dann däd ich Eych hitt denne Blog nit schriibe...!

Inzwischen sinn d'meischte Äcker verkauft, 's Bewirtschafte lohnt sich halt in dere Größe nimmi. Eigentlich schad - friäjer het de Babba immer nur sage miän: "Ich geh uff d'Hälde" oder "... ins Balzerstal", dann hänn mir immer schun g'wisst, was Sache isch.


So witt wird's bii mir in Bischem nie kumme, befürchtet
De Bischemer

Montag, 11. November 2013

Süachbegriffe zum Blog (16)

Kinder, wie die Zitt vergeht!?! Jetzt, zum Beispiel, isch's mol widder an de Zitt, Eych die scheenschte Süachbegriffe üss dem Blog z'präsentiere...
Viel Spaß!

10. schau+mole+badisch (... des heißt aber "schau mol"!)
9. salli badisch (... genau, so grüßt ma sich uff badisch!)
8. kleine tomätli (... isch des irgendwie 's Gegeteil vun de gröschte Kartoffle??)
7. sanscho und panscho bilder (...Mexikanischi Frösch mit badischem Name!)
6. fahnen badener (... nooch de Wiinprob, oder ehnder doch gold-rot-gold??)
5. trinke mer einer alla guud (... ach jo, die legendäre Lallers!)
4. lallers eine badische familie (... sag ich doch!)
3. Sinn einer Schatzkarte (... hm... ä Schatz finde oder ihn widder finde, viellicht??)
2. uff de kaffeefahrt (... soll ma meischtens au irgendwelcher Plunder kaufe...)
1. bin ich uff all fäll däbii (... bii'm Fiire, wie ich Eych kenn, richtig??)

Mache nur so witter, lacht
De Bischemer

Donnerstag, 7. November 2013

Wuanderscht g'lese (9)

Ich will Eych hit mol ä blog üss'em Badnerland vorstelle. Genauer g'sayt üss Karlsruh.
Allerdings schriibt de "Señor Rolando" nit uff badisch, sondern hochditsch. Sowitt ich des rüsg'funde hab isch er au kein Badner, sondern Züeg'reister in d' "Südstaaten", wie er gern schriibt.
In dem Blog ("Ein Papa hat das Wort") schriibt er wunderbar abwechslungsreichi G'schichtli ibber 's Familielebe, 's Blogge an sich, ibber 's Verreise unn hundert anderi Sache.

Unn do däbii het er so ä herlich un-uffg'regter Stil, der sich eifach scheen lese loßt. Als Beispiel will ich Eych hitt de Artikel "Bücherbüffet" ans Herz lege. Unn falls Ihr zufällig mol in de Nähdi vun Karlsruh sinn, dann kinni Ihr jo viellicht sogar mol die erwähnte Örtlichkeite üssprobiere...

Halte mich uff'em Laufende, appelliert
De Bischemer

Montag, 4. November 2013

Heimweh

Kürzlich hab ich bii'm "erschte Lohrer Mundart-Literaturwettbewerb" mitg'macht. Im Auguscht schun hab ich ä Gedicht g'schriibe unn iig'schickt. Jetzt am Wocheend hab ich dann endlich ä Briäf bekumme. Leider het's für ä Prämierung nit g'langt, aber des wäre viellicht au ä weng viel verlangt g'sii. Schließlich git's eh nur zwei Preise fir Lyrik (unn zwei fir Prosa).
Aber wenigschtens Eych will ich jetzt des Gedicht präsentiere. Ich find, 's isch ganz güet worre. Schaue selber:

Heimweh
Still hock ich in minnem Zimmer,
Kumm mir ganz verlore vor.
Des Gefühl wird immer schlimmer:
Oh, wie fern isch doch min Lohr!

Lang schun bin ich furt gezoge,
Trotzdem isch's noch min "Daheim",
Unn ganz oft noch, ungeloge,
Au' de Ort, vun dem ich draim!

Dann, im Traum, geh ich flaniere,
Lauf zum alte Rothüüs hin,
Kurz am Storcheturm pausiere,
Bii 'nem Gläsli Lohrer Wiin!

Schau nur, an de Dammenmühle
Fahre d'Bootli, sacht unn still.
Ach, wie ich an heiße, schwüle
Sommerdäg gern dert sii will!

Unn schun geht's zum Stadtpark witter,
Mit de Jamm'sche Villa drin!
Des Gefühl isch wirklich bitter
Dass ich ganz wuanderscht bin!

Still schau ich uff's Städtli nunder
Dann vum Schutterlindenberg...
Nur im Traum! D'rum isch's kei Wunder
Dass ich 's Heimweh widder merk!

Viel gäb's jetzt in Lohr noch z'schaue,
So viel Plätz' hab ich im Sinn,
Denn uff eins kann ich vertraue:
Dass ich immer "Lohrer" bin!


Ich bin jo mol g'spannt, welli zwei Gedichte jetzt denne Wettbewerb g'wunne hänn - am 21. November wird's verroote!


Viellicht klappt's jo 's nägschde Johr, tröschtet sich
De Bischemer


Freitag, 1. November 2013

Alles Güete noochträglich...

...lieber Blog! Vorgeschtern bisch sechs Johr alt worre! 's isch nit immer liicht g'sii mit Dir. Manchmol war's ä ziemlicher Schaff, sich um Dich z'kümmere... aber trotzdem bin ich froh, dass es Dich gitt.

Unni Dich wär ich schließlich nit
De Bischemer

Donnerstag, 31. Oktober 2013

Jetzt git's ä Tunnel!

Sirkeci. De Hauptbahnhof uff de europäische Sitt vun Istanbul, unn Endstation vum Orient-Express! Ä Kopfbahnhof mit drey mickrigi Gleise, unn doch so abenteuerlich! Irgendwänn im Auguscht 1988. Ich bin 's erschte Mol in Istanbul ang'kumme!
Also nix wie de Interrail-Rucksack uff de Buckel, nüss üss'em Bahnhof, unn mitte in's Lebe! Mit große Auge hab ich die Sesamkringel-Verkäufer, Moscheeä, Dolmuş-Taxis unn verschleierte Fraue ang'schaut! Was ä Stadt! 's war Liebe uff de erschte Blick!

Unn wu ich dann noch 's erschte mol mit de Fähre ibber de Bosporus g'fahre bin, nooch Üsküdar... Ich hab minner erschte Schritt uff ä anderer Erdteil g'macht, unn am liebschte hätt ich mich wie de (alte) Pabscht uff de Bode g'legt unn de asiatische Bode 'küsst! Eigentlich war's jo ganz unspektakulär dert dribbe, aber 's war halt ä Weltpremiere...

Nooch ä baar Däg in Istanbul, wu ich noch witter nii in d'Türkei reise hab welle, bin ich dann (ebefalls mit de Fähre) zum Haydarpaşa-Bahnhof g'fahre. Ä richtig scheener Kopfbahnhof, im Kolonialstil 'baut vun 'eme ditsche Architekt, unn Startpunkt vun de Bagdadbahn (widder so ä Fernweh-Begriff)!
Wer do kei Herzklopfe bekummt, der isch schun dod:


Nie, nie, nie in minnem Lebe wirr ich die zwei Bahnhöf unn minni Reise dert hin vergesse!!

Unn hitt? Grad die Woch isch de Iisebahntunnel unter'm Bosporus durch eröffnet worre!
In Zukunft wird ma also nimmi am Sirkeci üssstiege, 's orientalische Flair vun Alt-Istanbul in sich uffsüüge, mit de Fähre nooch Kleinasie nibber fahre, unn des imposante Bahnhofsgebäude vun Haydarpaşa bewundere, bevor ma widder in de Zug stiigt. Sondern ma wird eifach sitze bliibe, 65 Meter unter'm Bosporus durch fahre, unn vun dere ganze Wunderwelt so güät wie nix mit bekumme...


Wie schad eigentlich, findet
De Bischemer

Montag, 28. Oktober 2013

Kartoffelfiir

Wu ich noch ä kleiner Büe war, friäjer in Oberschopfe, do hämmer eigentlich in jedem Johr noch ein Acker voll mit Kartoffle g'haa. Meischtens hinte im Weyerberg - oder heißt des dann "uff'em Weyerberg"?? Isch jo au egal.
's isch eh die Froog, wer vun Eych ibberhaupt (noch) weiß, wu de Weyerberg isch!?! Aber des erklär ich Eych ä ander's Mol, versproche!

Jedefalls simmer dann im Herbscht, wenn d'Kartoffle so witt ware, mit'em Einachser zu dem Feld g'fahre. De Babba het dann de Pflüeg an de Einachser g'hängt unn het die Kartoffle üss'em Bode g'holt. Unn mir sinn mit'em Kartoffelkorb durch die Zielde g'loffe unn hänn sie uffg'sammelt.

Des het dann immer so ziemlich de ganze Einachser-Anhänger voll mit Kartoffle gää. Wie het mir des g'falle, die frische Kartoffle im Anhänger leye z'sähne... (Im Gegesatz däzue het ma die alte, schrumpelige Kartoffle im Keller dann irgendwann nimmi sähne kinne)!

Aber 's Scheensche war dann immer, wenn am End 's Kartoffelkrütt verbrennt worre isch! Do isch de ganze große Hüffe anzündet worre, unn mir hänn ä baar frischi Kartoffle ins Fiir g'worfe. Wenn ma nit uffbasst het, dann sinn sie ganz scheen schnell verkohlt unn schwarz worre. Aber wenn ma de richtige Moment verwischt het (oder wenn ma des richtig Verkohlte abbibbelt het), dann het's eigentlich nix Leckerer's gää als neji Kartoffle üss'em Kartoffelfiir!


Kenne Ihr des au noch?, froogt
De Bischemer

Donnerstag, 24. Oktober 2013

D'Ortenau vun wittem (31)

So, jetzt war also Richtfescht an de Offeburger Hochschüäl!
Es isch jo, schiint's, b'sunders schnell 'gange, wie der neje Bau nuff zoge worre isch. Des hab ich schun g'sähne, wu ich vor vier Woche selber widder mol d'Hochschüäl b'süacht hab. Aber am meischte het mich beiidruckt, dass do däfiir sogar d'alt Dampflock versetzt worre isch!

Do kummt ma nix ahnend de Südring nunder, wie ma's vor zwanzig Johr jede Dag g'fahre isch - unn dann git's do nit nur plötzlich ä Kreisel, wu nie einer war... Nei, do steht au noch so ä Rohbau im Weg, unn wu ma sich wenigschtens an de Lok orientiere will, findet ma die au nimmi...!
Dunderläder, ma kinnt sich jo fascht bii'm letschte Schlenker vor der Hochschüäl noch verfahre! Wer het au denkt, dass ma inzwische ä Navi bruucht, um de Weg z'finde, den ma friäjer quasi im Schloof abg'fahre het?!?

Okay, ich gib's jo züe: Wahrschiins sinn die ganze Veränderung nit eifach so in de letschte Woche bassiert, sundern ich bin halt in de vergangene Johrzehnte eifach z'wenig an de Hochschüäl g'sii, um die stetige Umbaute mit z'bekumme...


Unn trotzdem isch die Zitt wie im Flug vergange, findet
De Bischemer

Montag, 21. Oktober 2013

Eins, zwei, drey, vier Urlaube in einem

Was ma so alles in zwei Woche Urlaub nii packe kann...!

Bii uns, zum Beispiel, erscht ä baar Dag im'e Feriedorf im Salzburger Land. Mit Kinderbespaßung, Schwimmbad unn Sauna. Dert hämmer denne goldene Oktober fir ä baar tolli Wanderunge g'nutzt, bevor's uns ibber Nacht richtig iig'schneyt het.

Im Schneetriie simmer dann witter nooch Kärnten g'fahre, zu de Schwiegerlitt. Des isch bekanntermaße schun uff de Alpe-Südsitt, unn entsprechend het's au kei Schnee meh gää, sondern herrlichi Berglandschafte. Unn Backhendl, Wintergarde, Kartespiele unn "Oma satt" fir d'Kinder.

Schun ball aber immer witter in de Süde, an d'Adria. Dert war dann widder echter Spootsummer, sodass ma nit nur Muschle hänn süache kinne, sondern noch emol richtig in's Meer nii gange sinn! Däzüe "Bella Italia", Mortadella, Pasta unn italienischi Müssig - Dolce Vita, kann ich nur sage!

Dänooch het sich d'Reiserichtung widder umdrillt, 's isch widder langsam heimwärts 'gange. Nadierlich widder mit Zwischestopp bii de Oma, sunscht hätte die Kinder garantiert rebelliert! Unn will am Samschdit, wu mir entgültig heim g'fahre sinn, so traumhaft's Wetter g'sii isch, simmer nit uff'em direkte Weg durch de Tauern-Tunnel, sondern obe dribber via Obertauern durch d'Berge g'fahre! Mit Picknick im Schnee bii strahlendem Sunneschiin unn Fernsicht! Kann's ebbis Scheener's gää??
Schaue nur selber mol:


Unn wenn ich dann noch bedenk, dass ich selber direkt vor dem Urlaub au noch in de Rhön zum Wandern war, dann hab ich eigentlich vier Urlaub in einem einzige g'haa!


So losst sich's lebe, findet
De Bischemer

Freitag, 18. Oktober 2013

Ich hätt jo gern, aber...

... 's isch halt eifach nit 'gange!
Ich hätt Eych jo gern ebbis g'schriebe, aber ich hab kei Züegang zum Internet g'haa.
Mit sinn für ä baar Dag an de Adria g'sii, noochdem mir bii de Schwiegerlitt in Öscht'rich ä Zwischestopp iig'legt g'haa hänn.
Unn do in Grado, do het's absolut nirgends ä offe's WLAN gää.
Nit mol ditsches Fernsehn, aber bis uff's Länderspiel hab ich des au nit vermisst!
Aber unni Internet, do fehlt einem doch ebbis...

Aber jetzt geht's jo widder, strahlt
De Bischemer

Donnerstag, 10. Oktober 2013

Sammler, kei Jäger

Im Moment genieße mir de goldene Oktober im Öschtrich. Bevor man morge zu Sandra Eltere fahre, simmer noch fir vier Däg im Salzburger Land.
Hit ware ma eigentlich nur kurz uff'em Panorama-Weg ums Dorf unterwegs, do lache uns uff ei Mol iiberall d'Heidelbeere an. Unn wu mir so am pflücke nun schnaige sinn, do entdecke mir direkt dänebe d'scheenschte Steinpilz unn Pfifferling! In ä baar Minüte hämmer so viel g'sammelt, dass es für ä üppig's Schwammerlgulasch g'reicht het!
Direkt vun Mudder Natur uff unseren Disch, also...

So hämmer's am liäbschte, weiss
De Bischemer


Montag, 7. Oktober 2013

'S Wandere in de Rhön...

...sich bii Rege nit so scheen!

Am Wocheend, do war ich mit 'eme Handvoll Bischemer Männer wandere. In unsere Partnerstadt, Bischofsheim in de Rhön.
Unn was war? Genau am Friddig, wu mir d'gelöscht Wanderung g'macht häng, do het's de ganze Dag g'rägelt! So durchg'weicht bin ich mir schon lang nimmt vorkomme...
Zur Sicherheit hämmern dann halt extra viel Flüssigkeit in Form vum lokale Kloschterbier züe uns g'numme, damit de hydrostatische Druck widder üssg'liche war ;-)

Alles in allem war's ä güäter Üssflug, findet
De Bischemer

Donnerstag, 3. Oktober 2013

x + x = nix!

Hänn Ihr schun mol ebbis vun de "Zahnlücke-Pubertät" g'heert?

's schiint, dass d'Le im Moment grad ganz stark in derre Phase drin steckt! Ma sott echt nit glaube, wie bockig, dickköpfig unn zickig so ä klein's Maidli sii kann!
Mir heere jo vun andere Eltere, dass ihri Freundinne grad genau so schimm sinn - aber macht's des wirklich besser?
Ob des tatsächlich an denne zwei x-Chromosome hängt, kann ich nadierlich nit sage. Schließlich hab ich nooch de 11. Klass Biologie abg'wählt, unn mich uff Physik konzentriert, grins... Es isch aber uffällig, dass ich so G'schichte vun de Büäbe in ihrem Alter fascht gar nit heer, unn bii'm Lu het's so ebbis au nit gää!

's kummt au noch ä anderer Aspekt däzüe: Bii mir isch d'Le jo im Normalfall noch halbwegs umgänglich. Ihr "Paaapiiii" isch halt ihr Ein unn Alles, do will sie ihr Engili-Image mit alle Mittel bewahre. Aber mit de Sandra, do kann sie sich jo zanke, dass d'Fetze fliege!
Des geht schun morgens los, wenn's um's Anziäge unn Hoor mache geht. Wenn d'Sandra sich drum kümmert, dann düürt's mindeschtens ä Viertel Stund, unn wenn ich des ibbernimm, simmer unni Zicke in fünf Minute fertig. Des isch streßfreier fir alli, darum het sich des inzwische au fescht etabliert.

De Dag lang, wenn ich nit daheim bin, geht's dann , schiints, grad munter so witter, unn d'Sandra kriegt dann mehr als ei Mol z'heere: "Aber wehe, wenn Dü des 'em Babba verzehlsch...!" - Emgili-Image, halt!

Was soll ich sage? Wiiber, Wiiber, alli ein Kaliber, weiß
De Bischemer

Montag, 30. September 2013

Schneewittchen unn Darth Vader

D'le singt jo sither ä baar Monate im Chor vun de "Bischemer Popkids" mit. Bis uff ihri Freundin isch sie d'Kleinscht in dem Ensemble.
Geschtern war großi Uffführung vun dem Musical, wu sie iistudiert hänn. Titel Schneewittchen unn Darth Vader!
Ällei des klingt jo schun schräg, aber warte erscht mol ab, wer in dem Musical noch alles ufftaucht isch: De Harry Potter, de Pirat Jack Sparrow, de Willy Wonka, d'rot Zora, de Yoda vun Star Wars, d'sibbe Zwerg, 's Rotkäppche unn d'Schümpf! Bii de letschtere isch übrigens d'Le däbii g'sii, nur so am Rand bemerkt...


Wie erwartet war des Musical ziemlich schrill. Nit nur, dass die Kinder de eigene Text fascht nit 'kennt hänn, au mit'me Singe war's bii manche nit ganz so witt her! Entsprechend hämmer uns 'es Lache au manches Mol verkniffe miän - schließlich war die meischte dert uff de Bühne mit höchschtem Eifer däbii! Unn des soll ma jo würdige!
Mit de Zitt, noochdem ma sich mol uff die bunt' Trupp iig'loo het, isch's dann au richtig luschtig g'sii!

Nur am End, wu Schneewittchen unn Darth Vader tatsächlich ä Liebespaar worre sinn, do war's dann doch z'ar iberzwerch, find ich!

Aber alli hänn ihren Spaß g'haa, versichert
De Bischemer

Donnerstag, 26. September 2013

Rucksackverluscht in Mexico

Min längschter Urlaub am Stück, des ware jo zehn Woche. Do bin ich erscht ä Woch durch Florida, dann sechs Woche quer (oder besser: längs) durch Mexico, unn am End nochmol drey Woche mit'em Wohnmobil durch de Weschte vun de USA.
Mexico, des war ä klassischer Rucksack-Urlaub. Mit'em dicke Rucksack uff'em Buckel, unn de kleine Tagesrucksack immer däbii. Oder besser g'sayt: Fascht immer! Irgendwänn war er dann nämlich weg!

Es war in Guanajuato. So ä g'miätlich's Kolonialstädtli: Alti Hiiser, engi Gässli, netti Mexicanerinne... 's hätt so scheen sii kinne!
An dem eine Dag simmer also uff'ere Bank im Park g'sesse unn hänn de Reiseführer studiert. Ma will jo 's beschte mache üss so ä baar Dag in'ere Stadt. Do setze sich zwei Maidli uns gegenüber, blinzle uns immer widder züe unn flirte mit uns. War jo au kei Wunder! Zwei großi, feschi Bursche wie mir, die steche unter all denne kleine Mexikaner halt schun rüss! Tatsächlich sinn die zwei Maidli dann au zu uns kumme unn hänn sich mit uns unterhalte welle. Aber zu dere Zitt hab ich jo grad mol 's Allernotwendigschte in Spanisch schwätze kinne - unn bii dem Maschineg'wehr-Gebabbel vun denne Einheimische war ich mit minnem Latein, äh, Spanisch, schnell am End!
Es war also ä ziemlich einsittigi Unterhaltung, unn nooch viel Schulterzucke, Noochfroge unn Radebreche simmer halt noch ä weng mit denne Maidli durch de Park flaniert. Nett war's!

Aber später, wu mir widder ällei ware, isch de Schock 'kumme: Unser Tagesrucksack isch furt! Den hämmer vor lütter Pläsier mit de Maidli uff de Parkbank stehn lehn, schiint's!
Nadierlich simmer im'e Affezahn z'ruck in de Park, aber do war kei Rucksack meh! Grande merde de kack!! Rucksack weg, beidi Kameras weg, Reiseführer weg! Aber am schlimmschte war eigentlich, dass in denne Kameras zwei fascht volli Diafilme drin ware!
Bii'm lokale Radio hämmer dann sogar noch ä Süächmeldung sende lehn, unn hänn am nägschde Dag bii'm Flohmarkt g'schaut, ob irgendwu unseri Kameras verkauft werre, aber sie sinn verschwunde bliibe...
Damit mir witterscht Fotos mache kinne, hämmer uns dann gliich widder ä neji Kamera 'kauft, aber der Diavortrag vun dem Trip het halt leider ä Lücke bii Guanajuato!


Unn er war schuld?? Die Fraue! lamentiert augezwinkernd
De Bischemer

Montag, 23. September 2013

Semeschtertreffe

Am Samschtig hämmer 's zwanzigjährige Jubiläum vun unserem Studie-abschluss g'fiirt! 's het zwar z'erscht keiner glaube kinne, dass des schun zwanzig Johr her isch, aber wu ma uns dann so gegesittig uff de Büüch unn d'graue Hoor g'schaut hänn, do isch's dann schun viel realer worre ;-)

Mir hänn uns zum Mittagesse in de "Bleiche" troffe, will des jo friäjer die klassisch Studente-Zuflucht in FH-Laufnähdi g'sii isch. Dänooch zu de FH, die inzwische allerdings nur noch "Hochschule" heißt unn etwa doppelt so groß 'worre isch. Was soll ich sage? Es sinn zwar drey neji Gebäude däzue kumme in denne zwanzig Johr. Aber im B-Block, wu mir immer g'sii sin, het sich erschreckend wenig verändert!
Eini vun unsere (eh nur drey) Kommilitoninne isch inzwische selber Professorin an de Hochschüäl, sie het uns also bii 'nere Privat-Führung die entsprechende Insider-Informatione gää kinne.

Wu mir in de große Hörsaal (bii anderen Hochschüäle heißt des jo großspurig AudiMax) nii sin, do hab ich doch tatsächlich ä Gänshütt uff'em Buckel bekumme - d'selbe abg'wetzte Holzsitz', d'selbe Klappdischli, d'griän Dafel... alles so, as wäre mir grad geschtern 's letschte Mol drin g'hockt! Wenn's nit wenigschtens ä Beamer unn Laptop-Anschluss fir de Professor gää het, ich hätt glaubt, ich hätt ä Zittsprung in d'Niinziger Johr g'macht!


Noochdem mir ä Ibberblick ibber d'Hochschüäl selber bekumme hänn, het sie sogar zwei Gruppefotos üss'em Studium uffg'legt. Peinlich, peinlich, wie mir dertmols rumg'loffe sin - aber mir ware halt Studente, gell?!?
Dann sich jeder nochmol selber vorg'stellt (oh Mann, de eine oder andere hätt ich echt nimmi erkännt!) unn kurz verzehlt, was er in de letschte zwanzig Johr so ang'stellt het. Ma sott jo nit glaube, dass mir alli 's selbe studiert hänn - do sinn total unterschiedlichi Lebenswege unn Karriere rüsskumme!
In denne Laborsäle, durch die ma dänooch durch g'loffe sinn, het sich so wenig verändert, dass so manchi Episode vun friäjer sofort widder hoch 'kumme sinn... wie de eine 's Messgerät g'schrottet het, wie manch einer üss'em Labor rüss g'floge isch, oder wie mir eimol d'Projektpräsentation zur "Stand-up-Comedy" g'nutzt hänn!

De Noochmittag hämmer dann in de Cafés am Offeburger Marktplatz zum schwätze g'nutzt, bevor ma zum Obendessen nooch Orteberg g'fahre sinn. 's het noch viel z'verzehle gää, unn entsprechend lang simmer dann noch z'sämme g'hockt!

Richtig scheen war's, meynt
De Bischemer

Donnerstag, 19. September 2013

D'Ortenau vun wittem (30)

Was soll denn des schun widder? Jetzt müäß schun d'Lendersbachhütti abg'schlosse werre, damit d'Vandale sie nit demoliere?? Des isch ä Schand!

D'Lendersbachhütti isch einer vun de wenige Plätz, wu sogar minni Kinder ä starker Bezug däzüe entwickelt hänn. In de letschte Johr sinn mir so manches Mol, wenn mir in Oberschopfe uff "Heimaturlaub" ware, nuff zum Zuckerwässerli g'wandert unn hänn an de Lendersbachhütti Würschtli 'grillt. Lu unn Le sinn mit ihre Cousins unn Cousine durch de Wald g'stromert, unn mir Erwachseni hänn uns in Ruh unterhalte kinne.

Inzwische isch's jo au fascht schun Tradition, dass ich am Samschdig mit de Sandra unn'em Lu im Wald jogge geh, wenn mir in Oberschopfe sinn. Do isch des Zuckerwässerli immer ä beliebter Anlaufpunkt, um z'verschnüüfe unn Wasser z'tanke. Entsprechend sehnt vor allem de Lu nadierlich immer de Moment her, wu d'Lendersbachhütti zwische de Baim ufftaucht, damit er unni schlecht's G'wisse mol Luft schnappe kann.

Okay, des alles geht au, wenn der eine Raum vun de Lendersbachhütti abg'schlosse isch. Aber es kann jo wohl nit sii, dass ma so ä Plätzli, was fir alli do isch, nit au fir d'Gemeynschaft züegänglich halte kann...

"Schäme Eych, Ihr Vandale!", rüäft
De Bischemer

Montag, 16. September 2013

Hamburger Unterkünft

Während minnem Studium hab ich ä Praktikum bii Philips g'macht. "Röhren- und Halbleiterwerke", Hamburg. Ä halb's Johr lang als Badener in de scheenschte ditsche Großstadt. Oder wie's bii'm Janosch ("Robinson Hase") heißt: "Hamburg, Welthafen"!
In dem halbe Johr hab ich an drey verschiedene Stelle g'wohnt:

Fir de erschte Monat hab ich vun'ere Studentin ä Zimmer in'eme Studentewohnheim zwische g'mietet. Des war praktisch, will's grad bii Philips um d'Eck war, unn ich jede Dag z'Füäß zum Schaffe hab laufe kinne. Des Wohnheim war direkt am Rand vun'eme kleine Park in'ere nette Wohngegend, do het ma's also güät üsshalte kinne.
Ich kann mich noch güät an die erschte Obende in dem Hochhüüs erinnere, wie ich üss'em Fenschter uff die Stadt nüss g'schaut hab, unn de Himmel war vun denne ganze Lichter daghell erleuchtet! Was war ich fasziniert vun derre Großstadt!
Leider war des Zimmer halt nit länger frey, unn dänooch hab ich au kein ander's Zimmer in dem Wohnheim meh bekumme.

Fir die letschte vier Monat hab ich ziemlich schnell ä Zimmer in'eme andere Studentewohnheim (Osterstrooß, ei U-Bahnstation hinter'm Hauptbahnhof) g'funde. Dert hab ich mit zwei Engländer in'eme Dreyer-Appartment z'sämme g'wohnt. Entsprechend kann ma die Zitt mit "Party, Party, Party" ziemlich kompakt z'sämme fasse...

Äber der Monät däzwische, der war ä Problem! Es war eifach nix Bezahlbar's z'finde!
Also hab ich erscht mol minni zwei Woche Urlaub g'numme.
Die andere zwei Woche hab ich als Zwische-Mieter in'ere ziemlich runterg'kummene Behausung unni warm's Wasser g'wohnt. Eigentlich hätt ich jo schun stutzig werre solle, wu der Besitzer (ä mittelalter, freakiger G'sell) statt "Moment mal" immer "Zement mal" g'sayt het... Aber ich war so verzweifelt, dass ich des "Loch" in sinnem Urlaub halt doch ibbernumme hab.
Es war allerdings so schmuddelig, dass ich obends lieber irgendwu in de Stadt unterwegs g'sii bin (zum Glück war's Summer), als heim z'gehn. Unn zum Dusche bin ich bii 'me befreundete Renter-Ehepaar im selbe Stadtteil 'gange...

Ich müäß sage, do het mir die Erfahrung vun Rucksackreise unn Unterkünfte in Entwicklungsländer echt g'holfe! Unn alli Impfunge hab ich zum Glück au g'haa, grins!


Aber so hab ich wenigschtens viel vun Hamburg g'sähne in derre Zitt, weiß
De Bischemer

Donnerstag, 12. September 2013

Mit'm Bus (unn Pablo Neruda) durch d'Pampa

Vor fascht genau zwanzig Johr (.. wie sich des widder anheert - bin ich echt so alt?!?) war ich mit'em E.T. in Chile unn Argeninie.
Drey Woche ware ma unterwegs, unn in derre Zitt simmer immer widder vun einem Land ins ander g'wechselt. Vor allem, will de Bus uff'em Weg nooch Feuerland (Ushuaia: D'südlichscht' Stadt uff de Welt!) halt immer zwische denne zwei Länder hin unn her pendelt. So isch's halt, wenn Landesgrenze mit'em Lineal 'zoge werre.
Bii jedem Grenzibbergang het's nadierlich au ä Üssreise- unn ä Iireisestempel gää. Ich hab mir die alli uff d'selb' Doppelsitt im Pass gää lehn, sodass die beide Sitte am End komplett voll ware! (Leider find ich denne alte Pass grad nimmi, sunscht hätt ich Eych jetzt ä Foto dävun präsentiert...)

Vun Osorno (in Chile) simmer in einem Rutsch nooch Punta Arenas (au in Chile) g'fahre. Etwa 2.000 Kilometer durch d'Pampa. Also d'ECHT Pampa! Ibber driessig Stunde het des düürt. Unn in derre ganze Zitt het's drusse (mit Üssnahme vun denne baar Städte, die ma ang'fahre sinn) nur Gras, Gras unn nochmol Gras z'sähne gää!
Zum Glück hab ich mir vor de Fahrt in Chile noch ä Gedichtbändli vum Pablo Neruda 'kauft, unn des hab ich dann mit Hilfe vun Wörterbüach unn Mitfahrer Stück fir Stück ibbersetzt. DES war scheen! Poetischi, melancholisch, bilderschweri Liebesgedichtli, wie sie hat nur ä Südamerikaner schriibe kann!
Ich däd Eych jetzt au gern ä Gedicht vun ihm serviere, aber bii de Ibbersetzung in's ditsche verliere die eifach de ganze Zauber, hab ich festg'stellt... Des isch bii Romane (vun de Isabelle Allende, dem Garcia Marquez etc.) viellicht "nur" ä Qualitätsverluscht, aber Neruda uff nicht-spanisch? Des geht gar nit!!

Übrigens: Wie's däzüe kumme isch, dass ich eins vun denne Liebesgedichte fascht fir ä Chilenin im Busbahnhof vor'trage hätt, des verzehl ich Eych dann viellicht ä ander's Mol.


Aber viellicht au nit, ibberlegt sich
De Bischemer

Montag, 9. September 2013

Dauerwelle

Was hänn Dauerwelle mit Doktorärbets-Plagiate z'düe? Lehn's Eych erkläre:

In minnere Schüälzitt, do hab ich doch tatsächlich mol, so fir etwa ä halb's Johr, Dauerwelle g'haa. Ich bin vun'eme Klassekamerad, der wu bii sinnene Eltere Frieseur g'leert het, däzüe ibberredet worre. Im Noochhinein eigentlich unvorstellbar, aber wohr...
Okay, 's ware die Achtziger, do ware alli ä weng verruckt, unn Dauerwelle ware echt in... (Ich will nit wisse, welchi Modesünde Ihr üss derre Zitt noch im Keller hänn...!)
Irgendwänn bin ich dann aber widder zur Vernunft g'kumme, unn hab die Welle rüsswachse bzw. abschniide lehn. Do dämit wär des Thema jo eigentlich au erledigt.

Wenn's do nit noch mindeschtens denne eine Kumpel vun mir git, der noch Fotos von mir üs derre Zitt het...
Unn do simmer dann au bii de abg'schriibene Dokterärbet: "Juristisch" sinn die meischte vun denne Vorwürf jo eh verjährt. Aber 's Problem bliibt, dass ma mit so'nere Sach eifach dauerhaft erpressbar bliibt... wie ich mit dem Dauerwelle-Foto...

Mit dem Kumpel müäß ich mich also witterscht güet stelle, grinst
De Bischemer

Donnerstag, 5. September 2013

Wuanderscht g'lese (8)

Vor etwa zwei Johr, do hab ich mich in unsere Firma fir ä Job in Shanghai beworbe. Wenn des klappt hätt, dann wär ich mit de ganze Familie fir drey Johr in die Megastadt 'zoge! Mir hänn zwar schun ä weng Herzklopfe g'haa, wie des wohl worre wär, aber es wäre uff jede Fall ä unvergesslich's Erlebnis worre, des isch sicher!
Leider isch's dann aber doch nit däzüe 'kumme.

Shanghai steht aber immer noch (unn immer mehr) ganz obe uff minnere Reiseziel-Lischte, unn wenn ich ebbis spannend's ibber die Stadt find, dann interessiert's mich immer ganz b'sunders.
Kürzlich hab ich ä Bericht mit Fotos g'funde, wu Fotos vun jetzt mit solche vun vor 26 Johr verschmolze worre sin! Schaue Eych des mol an! Es isch eifach unglaublich, was sich do entwickelt het! Des MÜÄSS ich mir eifach mol in echt anschaue!

Ich gib Eych B'scheid, wenn's sowitt isch, verspricht
De Bischemer


Montag, 2. September 2013

Zittreise

Am Wocheend war ich widder in Oberschopfe. Des kummt mir immer meh so vor, als wär's ä Reise in d'Vergangeheit:

Schun bii de Anfahrt durch Oberschopfe sieht fascht alles noch üss, wie ich's vun friäjer in Erinnerung hab. D'selbe alte Hiiser, d'selbe enge Strooße, unn sogar d'Audos kumme mir im Schnitt älter vor als im Rhein-Main-Gebiet.
Am Samschtig noochmittag um drey lütte d'Kircheglocke de Sunndig ii (was sogar 'em Lukas uffg'falle isch, will er des gar nit kennt). Etwa zu de selbe Zitt wird iiberall d'Strooß g'fegt, nur manchi Unentwegti mache sich schun zum Jogge unn Nordic Walking uff in de Wald.
De Garde vun de Mama isch picobello wie immer, unn uff de Länder (genau, do git's kei "Beete") stehn 's G'miäs unn d'Blüeme in Reih unn Glied. So viel, wie do wachst, kinn mir gar nit esse, also bekumme mir ebbe widder a Proviant-Paket mit uff d'Fahrt!
Internet git's bii minnene Eltere nit. Des hänn sie noch nie bruucht, unn des werre sie au nimmi bruche... Sage sie... Do müäß ich noch Ibberzeugungsärbet leischte.
Sogar min' Smartphone losst sich vun dem "Time warp" anstecke. Statt UMTS git's Internet-Empfang nur noch in EDGE-G'schwindigkeit, also quasi im Schritttempo. Do merk ich aber: Ich kann zum Glück au noch ganz güet "offline" sii! Also alles fascht wie vor zwanzig Johr.

Nur wenn ich dann uff de Strooß ä Schüälkamerad vun mir oder minnene Schwestere triff, dann denk ich: 'Oh Mann, isch der alt worre...' - aber des triff nadierlich uff mich genau so züe!

D'Zitt bliebt halt doch nit stehn, realisiert
De Bischemer

Donnerstag, 29. August 2013

Esse im Urlaub (5)

Minn erschter Interrail-Urlaub, der het mich nooch Südfrankrich unn uff d'iberisch Halbinsel broocht. Ä toller Urlaub, au wenn de Start mehr als holprig war:
Ich kann mich noch genau erinnere, wie ich am erschte Obend ä Stück üsserhalb vun Aix-en-Provence uff'em Campingplatz g'hockt bin, de Pool het grad züe g'macht g'haa, bevor ich nii springe hab kinne, d'Schnooge hänn mich ball g'fresse, unn ich wär am liebschte gliich widder heim g'fahre...
Aber die Reise-Melancholie het zum Glück nit lang ang'halte. ä Dag später bin ich nooch Arles g'fahre, hab mir ä Zimmer in de Innestadt g'süacht unn des tolle Städtli erkundet.
"Aber eigentlich soll's doch um's Esse gehn?", hör ich Eych schun frooge... Do kummt's:

An einem Obend in Arles, do hab ich uff de Menü-Dafel vor'eme Restaurant ä Schild g'sähne: "Plat du jour: Coq au vin mit irgendebbis unn 'eme vin rouge". De Priis war au noch Interrail-tauglich, also nix wie nii!
Ich kann Eych sage, so ä Hähnchen in Wiinsoß isch ebb's herrlich's! B'sunders, wenn ma als Rucksackler vorrangig mit Veschperbrot unn selberg'kochte Supp satt wird! (Der halbe Liter französischer Rotwiin het nadierlich au ä nennenswerter Anteil an minnere Euphorie g'haa, wie Ihr Eych vorstelle kinne...)

Ich kann Eych sage: Trotz viel frischem Fisch unn Vinho Verde uff'em wittere Trip nooch Portugal war des mit Abstand 's beschte Esse uff dere Interrail-Tour!
Unn daheim in Oberschopfe hab ich so intensiv dävun g'schwärmt, dass minni Müdder des Gericht gliich noochg'kocht het - nadierlich mit Wiin üss'em eigene Keller! Unn so wie ich heer, steht Wiinhähnchen au hitt noch oft bii ihre uff'em Speiseplan!

Lebe wie Gott in Frankrich halt, schwärmt
De Bischemer

Montag, 26. August 2013

Ä nej's Naturg'setz

So, jetzt langt's aber!
Drey Mol ware ma jetzt an de Bigge zum zelte, unn alli drey Mol hämmer ä nasses Zelt mit heim 'brocht! Mir hänn's im Juli probiert, mir hänn's Mitte Auguscht probiert, unn jetzt au Ende Auguscht. Jedes Mol het uns de Sauerländer Räge verwischt!
Ich sott's jo eigentlich üss minnere Zytt in Siegen au noch wisse: Statistisch isch's in dere Gegend halt au fascht unmöglich, drey Däg hinterenander kei Räge z'bekumme!
(Üsser im Winter viellicht, wenn's schneyt - aber des isch jo au nit wirklich besser...)
Also trau ich mich jetzt, des neje Naturg'setz z'formuliere:

Biggesee + Camping = Nasses Zelt im Keller!

Geschtern hänn mir alli dann au g'meynschaftlich beschlosse, dass jetzt g'nüe isch! 's nägschde Mol git's kei Zelt-Treffe meh, sondern mir miete uns irgendwo ä Hiisli. Dann simmer au nimmi so uff die Summerwoche fixiert, was die ganz Terminfindung hoffentlich au ä weng liichter macht.

Aber trotz allem kann ich sage, dass des Wocheend an de Bigge widder echt nett war. Was nadierlich vor allem an de Lytt leyt! In de rechte G'sellschaft isch's au dann noch scheen, wenn ma uff'ere Bierzeltgarnitur im Zelt z'sämmerutsche müäß!
Unn darum wandel ich de Standardspruch "Nooch de Bigge isch vor de Bigge" diesmol nur ä klein weng um:

"Nooch'em Treffe isch vor'em Treffe", rüäft
De Bischemer

Donnerstag, 22. August 2013

Alles anderscht!

Es isch grad mol zwei Dag her...
Am Zischdig isch d'Le jetzt tatsächlich iig'schüält worre! Sie isch also endlich au offiziell kei klein's Kind meh', sondern ä Schüälkind!

Wenn ma so ä Iischulung zum erschte Mol mitmacht, dann isch's (fir d'Eltern) ziemlich uffregend. Aber mir hänn des jo vor zwei Johr schun mol mitg'macht. Bii'm zweite Mol weiß ma dann schun, was bassiert, unn ma kann dem ganze "Firlefanz" viel lockerer begegne. Wenn ma ä Mann isch, zumindescht!
Als "Mama" isch es offensichtlich immer noch ganz scheener Streß, wenn "min klein's Kind" au noch denne große Schritt macht unn in d'Schüäl kummt...! (Was bin ich froh, dass ich nit so hormon-getriebe bin, grins!)

Uff jede Fall hämmer d'Iischulung vun de Le güät verkraftet. Sither isch d'Lea schun zweimol morgens pünktlich üss'em Hüss 'kumme, het schun zwei mol Hüüsuffgabe g'macht, unn morgens um dreyviertel achti isch's plötzlich leer im Hüüs! D'letschte sechs Johr bin ich jo immer gliichzittig mit de Kinder üss'em Hüüs, aber plötzlich müäß des gar nimmi sii! Ja, plötzlich isch alles anderscht!

Was sich do fir Möglichkeite ergää! Ich kinnt morgens mit de Sandra noch g'miätlich ä Kaffee trinke, noch ä weng Yoga mache, schun mol d'erscht Garte-Patrouille absolviere... oder viellicht sogar uff ganz anderi, dummi Gedanke kumme...

Aber z'erscht mol müäß ich mich die neye Freiheite g'wöhne, schnüüft
De Bischemer

Montag, 19. August 2013

's Lese, 's Alter unn 's Ego

Okay, ich hab mich lang dägege g'wehrt..
Genau g'numme het's schun ang'fange, wu ich vierzig worre bin. Des isch angeblich au de Termin, wu's statistisch bii de meischte vun uns los geht...
Dertmols hab ich 's erschte Mol bemerkt, dass ich so ganz kleini Büachstabe, wie sie zum Beispiel uff elektronische Bauteile druff stehn, nimmi richtig lese kann.

Friäjer, do hab ich so Sache dann eifach ganz nohd vor's G'sicht g'hebt, unn uff die baar Zentimeter Entfernung hab ich jedi noch so klei' Schrift entziffere kinne. Aber uff eimol ware 's halt kei zehn, sondern fuffzehn, unn später sogar zwanzig Zentimeter, die ich 'bruucht hab, damit ich ibberhaupt noch ebbis hab lese 'kinne.
Des Güete isch, dass ich zumindescht ä Büach immer noch halbwegs anständig lese kann. Es isch noch nit so witt, dass ich minni (richtig lange) Ärm üssstrecke müäß, damit ich scharf sieh. Aber grad obends, wenn 's schun ä weng dunkel wird, dann strengt 's Lese echt an! Inzwische isch es sogar so witt, dass ich manchmol gar kei Luscht meh hab, obends im Bett noch ebbis z'lese. Oder wie kürzlich, wuu ich an de alte Märklin-Iisebahn die klein Feder hab repariere welle... Unn Lupe war des eifach nimmi drin.
Fir mich isch des irgendwie au ä Froog vum Ego, müäß ich züe gää. Minn ganzen Lebe lang hab ich perfekti Auge g'haa, unn b'sunders in de Ferne hab ich immer g'sähne wie e Adler! Okay, des het sich zum Glück au nit verändert. Aber ä Brill? Mit so ebbis hab ich mich min ganzes Lebe lang nie beschäftige miän...

Jetzt aber bin ich ibber minner Schatte g'sprunge! De "Discounter des Vertrauens" het hitt Lesebrille im Angebot g'haa, unn do hab ich mir tatsächlich 's erschte mol im Lebe ä Brill g'kauft! (Sunnebrille unn Sportbrille zähl ich jetzt nadierlich nit mit...)
Ich bin jo mol g'spannt, wie der Effekt bii'm Lese sii wird! Irgendwie frey ich mich schun druff, hit obend des Büach vum Nachttisch z'schnappe, d'Brill uff z'setze unn z'lese!

Ich werr Eych berichte, wie's war, verspricht
De Bischemer


Noochtrag (zwei Dag später):
Was ä Unterschied! Mit Brill fühlt ma sich jo tatsächlich widder wie ä Mensch! Nit nur 's lese, sondern au 's bäschtle geht widder ganz anderscht vun de Hand! Unn d'Ohrringli krieg ich widder unni G'fahr für Leib unn Läbe iig'fädelt (bii de Le, nit bii mir...)!
Also: 's het sich g'lohnt!

Donnerstag, 15. August 2013

Süachbegriffe zum Blog (15)

So mancher het widder nooch seltsame Dinge im Internet g'süacht, unn fir manch einer het sich die Säach sogar g'lohnt - der isch nämlich dämit uff minni Websytt 'kumme! Hitt hab ich Eych widder mol ä Üsswahl vun denne Süächbegriffe z'sämme g'stellt:

10. agrarterminologie (... de dickschte Büür het... aber des wisse Ihr selber!)
9. a (.. soooo sparsam mit de Büachstabe isch jo eigentlich ehnder ä Schwob...)
8. de kanschs nit hebe (... was da nit in de Händ hesch!)
7. schallplatte mit roten strichen (... ich hab null Ideeä!)
6. die lerche singt ihr abschiedslied (... hoffentlich noch nit!)
5. oschtere lohrer (... Eiersüache im Stadtpark viellicht?)
4. alti liebi roschtet (... nit!)
3. hesse als idol der hippies (... aber sicher!)
2. welthits uff badisch (... ganz klar: 's Badnerlied!)
1. schatzkarte der savanne (... sunscht noch ä Wunsch??)

Ä scheener Summerdag wünscht Eych
De Bischemer

Montag, 12. August 2013

's Mainzer Bahnchaos

Hänner des mit bekumme? In Mainzer Bahnhof isch's Chaos üss'broche!
's leyt wohl am Personalmangel, dass im Moment d'meischte Fernzüg' nit nooch Mainz nii fahre kinne, sondern drum rum g'leitet werre.

Stelle Eych des mol vor: Ihr welle vun Hamburg oder Münche in's scheene Mainz fahre, unn stattdesse schmißt Eych d'Bahn "uff de ääbsch Sytt", in Frankfurt oder Wiesbade, üss'em Zug. Schaue doch selber, wie Ihr in d'rheinland-pfälzisch Landeshauptstadt kumme...! Ich kann nur noch de Kopf schittle!
Inzwische het's au de Regionalverkehr so richtig erwischt. Vun unn zum Frankfurter Flughafe fahrt nur noch jedi zwei S-Bahn, unn au in die rheinhessisch Provinz kann ma au kei verlässlicher Üssflug meh' plane...

Des Ganze kinnt ich jo eigentlich ganz entspannt verfolge (obwohl ich bii den Chaos schun ä dicker Hals kriege kinnt), aber hitt obend kumme minne drey Schätz jo mit dem Zug üss Öschtrich z'ruck, unn ich kann nit sicher sii, ob ihr Zug üss Worms tatsächlich fahrt, oder ob er kurzfrischtig nit doch noch abg'sagt wird...

Am beschte wird's wohl sii, wenn ich sie in Worms direkt mit'em Audo abhol, statt sie dert uff'em Bahnhof strande z'lehn...

Wu sinn nur die scheene Bahnfahr-Zytte vun friäjer hin?, froogt sich
De Bischemer

Donnerstag, 8. August 2013

D'Ortenau vun wittem (29)

Manchmol müäß ich mich wundere, wenn ich studier, was so in de Ortenau bassiert. So beispielswiis au jetzt, wu ich lies, dass ä baar Lehrer vum Scheffel in Pension gehn.
Ich wunder mich darum, will ich alli drey Lehrer noch persönlich im Scheffel erlebt hab, unn minni Schüälzytt jetzt jo echt schun sither mehr als zwei Johrzehnte rum isch. Aber 's schiin, als hätte die vier Pädagoge in Ihrem Berüäf ä echtie Berüäfung g'sähne, sunscht hätte sie nit so lang üssg'halte...
Zwei vun denne Lehrer hab ich selber erlebt.

De Herr Duffner, den hab ich sowohl in Englisch als au in Sport mol g'haa. 's dürft so in de achte, niinte Klass g'sii sii. Wenn ich mich richtig erinner, dann war er in einem vun denne Johre sogar unser Klasselehrer. Allerdings isch vun sinnere "Persönlichkeit" bii mir nit viel hänge bliibe. Im Güäte wie im Schlechte... Ich kenn aber so ein, zwei Schüälkamerade, die kriege hitt wahrschiins noch hocher Blüätdruck, wenn sie an de Herr Duffner denke, so hänn die sich dermols mit ihm in de Hoor g'haa... Er war halt immer ä stryttbarer Geischt, kann ich mich erinnere!

Unn de Herr Bläsi??
In minnere ganze Zytt im Scheffel, do hab ich ibberhaupt nur zwei Lehrer in Religion g'haa. De Herr Bläsi, der war immer nett unn solid, unn sinn Unterricht war in Ordnung. Allerdings isch er bii mir nie wirklich an de zweite Reli-Lehrer ran g'kumme, de Herr Schmieder. Der war so "beseelt", dass sinn Unterricht (bii allene Konflikte unn Diskussione in dem Thema) immer ä Höhepunkt in de Woche war.
Tja, Herr Bläsi, so kann's gehn. Do kann ma selber sinni Uffgab noch so güät mache, aber wenn ma vun 'eme andere ibberstrahlt wird, dann bliibt einem selber nur de zweite Platz uff'em Treppli...

Unn trotzdem: Allene ä spannender Ruhestand, wünscht
De Bischemer

Montag, 5. August 2013

D'Australie-Kart

Australie war schun immer min' Traumland. Nit umsunscht war minner erschte Flug ibberhaupt au direkt nooch "down under", fir sechs Woche Rucksackurlaub in Australie!

So mit fuffzehn oder sechzehn Johr, do isch minn Australie-Fieber zum erschte Mol richtig hoch g'kocht. Darum hab ich mir irgendwänn ä Stück Tapet' g'numme unn hab uff d'wyss Rücksytt ä Kart vun Australie g'molt. Mit so etwa 60 Zentimeter uff ä Meter isch des 's gröschte Babier g'sii, was ich dertmols hab finde kinne.
Als erschtes hab ich mit Hilf vun'eme Raschter d'Umriss' vun dem Kontinent üss'em Atlas ibbertrage, hab alli Städt, Flüss unn Berg ibbertrage unn d'Kart dann noch entsprechend coloriert. Ällei des war schun ä Projekt fir einige Däg.

So hab ich die Landkart dann imm Zimmer uffg'hängt. Unn immer, wenn ich ebbis ibber Australie erfahre hab (unn des war ziemlich oft, will ich iiberall nooch so Informatione g'schnorchelt hab), dann hab ich des Detail au noch in d'Kart ii'trage. So sinn mit de Zytt Satellitestatione, Insle, Sehenswürdigkeite, Wüschte, Käffer unn was weiß ich nit noch alles uff derre Kart verewigt worre!
Kinne Ihr Eych vorstelle, wie uffg'regt ich war, wu ich alsi Zivi dann endlich denne Flug nooch Sydney 'bucht g'haa hab?

Unn ich däd sofort widder hin fliege, weiß
De Bischemer

Dienstag, 30. Juli 2013

Adé, Philipp Brucker!

Ach herrje, was ä trüürigi Noochricht! De Philipp Brucker isch dod!
Er war (fir mich z'mindescht) DER Lohrer ibberhaupt, unn jetzt isch er nimmi... Oder besser g'sayt, jetzt isch er Teil vun de Lohrer G'schichte.

Dass er wahrschiins sither langem unn sicher noch fir langi Zitt de beliebteschte unn präsenteschte Lohrer Oberbürgermeischter war, isch nur eini Sytt.
Viel wichtiger isch fir mich immer g'sii, mit welchem Herzblüät er in scheenschter Müädersprooch 's Lohrer Lebe beschriebe het! Ja, sinni G'schichtli unn Gedichtli ware's eigentlich, die mich ermutigt hänn, selber uff badisch z'schriibe. Vun sinnene Biachli hab ich au vier oder fünf daheim, teilwiis sogar "antiquarischi" Üssgabe mit persönlicher Widmung vum Dr. Brucker drin.

Wenn ich zum Beyspiel an "Striiwili" denk, dann kummt mir nit nur des leckere Frittierknäuel in de Sinn, sondern immer au des Brucker-Biachli mit 'em selbe Name. Des hab ich nämlich als Mittel gege Heimweh g'schenkt bekumme, wu ich ä halb's Johr an de Oschtsee g'wohnt hab!
Ihr sehne, de OB Brucker (des wird er immer bliibe) het ä b'sunderer Platz in minnem Lebe! Oder anderscht g'sayt:

Dü warsch präsent, jetzt bisch nit meh,
Dü, Philipp Brucker, Alt-OB!
Fir uns warsch Dü die Lohrer Stimm,
Die fehlt uns jetzt, unn des isch schlimm.
Nie meh' wirsch Dü die scheene G'schichte
Im Lohrer Dialekt berichte.
Wer macht denn jetzt de Junge klar
Wie's Lohrer Lebe friäjer war?
Wer soll des alles jetzt verzehle??
Ach, Alt-OB, Dü wirsch uns fehle!


In dem Sinn: Adé, Philipp Brucker, denkt
De Bischemer

Montag, 29. Juli 2013

Heimfahrtsglück

Am Samschdig war's also sowitt: Nooch zwei Woche in Westkapelle hämmer unseri Bündel packt unn sinn widder heim g'fahre. Unn als ob sich des Dörfli druff iig'stellt hätt, het's genau an dem Dag 's ensprechende Abschiedswetter gää: Neblig unn diesig war's, unn um einiges kälter als in de ganze zwei Woche dävor:



Es isch au minütlich dunkler worre, unn mir hänn's grad noch g'schafft, im Trockene unser ganzes Ziigs ins Audo z'packe. Küüm simmer losg'fahre, do isch ä Unwetter los'broche, dass ma fascht nit mol mehr fahre het kinne!

Unser Plan war jo, an dem Dag noch ä Abstecher nooch Brüssel z'mache, aber nooch anderthalb Stunde, wu mir bii Antwerpe g'sii sinn, het's immer noch g'schyttet wie üss Eimer. Dert hänn mir uns dann entscheide miän, ob mir de Schlenker ibber Brüssel fahre, oder lieber direkt heim welle.
D'Sandra, optimistisch wie immer, het mich ibberredet, noch nit heim z'fahre. Sie het g'meyt, dass es sicher rechtzyttig uffheere wird, damit mir uns Brüssel anschaue kinne. Also hämmer's g'wagt!

Unn was soll ich Eych sage...? Uff'em Brüsseler Audobahnring isch's schun heller worre, unn wu mir am Atomium üssg'stiege sinn, het's tatsächlich uffg'heert z'rägle!



Was war ich froh! Sither ich des Atomium als Kind uff Memory-Karte bewundert hab, hab ich des unbedingt mol in echt sähne welle! Unn jetzt het's endlich 'klappt!
Die Konschtruktion isch jo au wirklich gigantisch! Mehr wie hundert Meter hoch, silbrig spiegelnd unn glänzig, unn ma kann tatsächlich bis in die oberscht vun denne Kugle nii gehn! Was ä Erlebnis!!

Während mir des Atomium erkundet hänn, het's zwar noch einigi Wolke g'haa, aber dänooch, in de Innestadt, hänn mir des Sightseeing bii perfektem Wetter abhalte kinne!
De Rescht vun de Heimfahrt war dann au nur noch halb so schlimm, will ma mit dem Brüssel-Stop echt ä würdiger Urlaubs-Abschluß hin bekumme hänn...


Unn jetzt het uns de Alldag widder, sinniert
De Bischemer

Donnerstag, 25. Juli 2013

Fascht z'End

De Urlaub ist zwar noch nit z'End, aber 's End isch schun in Sicht...
Zwei Woche lang an einem Ort, des het's eigentlich noch nie gää. Aber wenn ich unseri Fotos anschau, dann hänn mir doch au ganz scheen viel unternumme... Unn trotzdem isch unser Strand de bliibende Iidruck. Unn denne werre ma au noch üssführlich g'nieße, vor's widder heim geht!

Ä scheeni Zitt wünscht Eych
De Bischemer


Sonntag, 21. Juli 2013

Statusmeldung

Es denkt de Bischemer am Strand:
“Wie scheen sinn doch die Niederland!“
Erholung spürt ma uff de Stelle,
Egal, ob Oscht-, ob Weschtkapelle!
's Letschtere isch minn Quartier,
Fascht ä Woch noch simmer hier.
(Stimmt, uff badisch sayt mal 'do',
Aber 's klingt halt besser so...)
Scheeni Städtli, Strand unn Meer,
Mache die Entscheidung schwer,
Wu ma z'erscht wohl hingehn soll...
...doch au s'nixdüe isch echt toll!

Ganz entspannt griäßt Eych
De Bischemer

Montag, 15. Juli 2013

WLAN im Urlaub

Es sich jo schun toll, was die Smartphones hit z'dags alles kinne. Des sinn jo echt kleini Computer. Unn so kann man echt immer unn ibberall online gehen.
Jetzt, zum Beispiel, hock ich am Strand unn gib Eych B'scheyd, während die Kinder im Wasser tobe unn d'Sandra schlooft.
Aber so wichtig isch s'Internet au widder nit, ich gehe jetzt lieber mit de Kinder spiele!

Bis demnägscht, griäßt
De Bischemer

Donnerstag, 11. Juli 2013

Mit'm Babba am Baggersee

Ä Sach, die wu mir in Bischem fehlt, isch ä Baggersee. Friäjer in Oberschopfe, do het ma jo ä breiti Üsswahl an Seen g'haa, wu ma zum Schwimme het hin kinne. Als Teenies ware jo de Schutterner unn de Kippenewiller See am "coolschte", unn nooch denne wilde Johr hab ich de Niederschopfener See schätze g'leert, aber als Kinder simmer fascht nur an de Oberschopfener Baggersee 'gange. Oder besser g'sayt: 'G'fahre worre.

Im Summer het de Babba manches Mol nooch Fiirobend unseri "Schwimmi"-Styrporbretter ins Audo packt unn isch mit uns an de See nüss g'fahre.
Ich kann mich erinnere, dass die Schwimmis (so etwa ä Meter lang und fascht wie ä Surfbrett g'formt) immer die Sensation am Baggersee ware. Die het nämlich sunscht kei anderer g'haa... Ich hab kei Ahnung, wu de Babba die her organisiert g'haa het...
Als Teenies hämmer die sogar manchmol uff'em Fahrrad mitg'numme, aber des war immer so ä Sach, will die Fahrtwind die gern vum Gepäckträger g'risse het...

Will de Babba dertmols noch nit schwimme het kinne, het er sich immr ä Klappstüäl unn d'Zittung mitg'numme. Während mir g'schwumme sinn, het er sich vun de Schnooge fresse lehn, het d'Zittung g'lese unn het in regelmäßige Abständ g'rüefe: "Schwimme nit so witt nüss, ich kann Eych nit rette!"

Was war des fir ä scheeni Zitt, wenn d'Sunn langsam unter gange isch, am See isch's rüähig worre, unn ma het sich noch ä weng im lauwarme Wasser triibe lehn. Verständlicherwiis het de Babba immer als erschter g'nüe g'haa, unn trotz Motze unn Meckere hämmer viel z'friäj widder heim miän!

Ob die Schwimmbretter noch irgendwo in Oberschopfe rumleye, froogt sich
De Bischemer

Mittwoch, 10. Juli 2013

Camping bii's Weltmeischters

Vun minnere Radtour nooch Cuxhave hab ich Eych schun mol ebbis verzehlt. Aber dass ich do sogar im Reihehüüs-Vorgärtli bii de Mama vun'eme Weltmeischter ibbernachtet hab, erfahre'n Ihr erscht jetzt:

Wie immer hab ich mir halt gege Obend Gedanke g'macht, wu ich ibbernachte wirr. Unn an dem Dag war ich grad zwische Bonn unn Köln unterwegs. Wer schun mol dert war, der weiß, dass des ä ziemlich besiedelti Eck isch. Do git's so güät wie kei Büürehof, wu ma uff'ere Wies so eifach's Zelt uffschlage kinnt.
Entsprechend unrüähig bin ich worre, will ich au nimme all z'wytt fahre hab welle. Durch Köln ziägt's sich jo schun ziemlich, unn dähinter wär's wahrschiins au nit besser...

An'ere unübersichtliche Eck in Wesseling, wu's nix als Wohnhiiser git, bin ich dann vor lütter süäche fascht mit'ere ältere Frau uff'em Rad z'sämme g'stoße. 's isch uns beide nix bassiert, also hab ich sie gliich g'froogt, ob sie nit ä Platz kenne däd, wu ich 's Zelt uffstelle kinnt.
Ä Büürehof het sie keiner g'kennt, aber sie het mir anbotte, 's Zeit in ihrem Vorgärtli uffz'stelle! Also los, Kolonnefahrt durch's Wohnviertel bis zu ihrem Hüüs.

In dem Vorgärtli war dann tatsächlich grad so viel Platz, dass minni "Dackelgarasch" hin basst het, aber ibber's Wegli het dann schun keiner meh laufe kinne! Unn wie ich mir's dann so im Zelt g'miätlich g'macht het, do het sie mich dann au schun ins Wohnzimmer iig'lade, het mir ebbis z'esse gää unn alti Fotos rüssg'holt. In dem Zimmer sinn nämlich reihewiis Pokale g'stande, unn einigi Medaillie sinn au noch an de Wänd g'hängt.
Wie sich rüssg'stellt het war sie d'Müdder vun 'eme Ruder-Weltmeischter. An den Name kann ich mich nimme erinnere, aber dass de Peter Michael Kolbe, DER ditsche Ruderer zu sellere Zitt, bii ihre regelmäßig in unn üss 'gange, des hab ich mir g'merkt! Ich hab also echti Weltmeischter-Medaille in d'Hand nämme derfe!

Des kummt au nit alli Dag vor, weiß
De Bischemer

Montag, 8. Juli 2013

De scheenschte Platz uff de Welt

Es gitt jo viel scheeni Plätz uff de Welt, unn an manche Orte, wu ich war, isch echt ä weng vun minnem Herz hänge bliibe.
An de Oper vun Sydney zum Beispiel, die immer noch 's scheenschte "moderne" Gebäude isch, was ich kenn. Oder am Dolmabahce-Palascht in Istanbul, in denne ich ersch bii'm dritte oder vierte B'süach ibberhaupt nii kumme bin. Landschaftlich am scheenschte find ich wahrschiins de Zion-Canyon unn d'Iguazu-Wasserfäll.
Aber 's git ei Ort, den wirr ich in minnem ganze Lebe nit vergesse, unn des isch ä Camp namens Shangri-La in Ecuador.
Wu ich durch Ecuador g'reist bin, do hab ich vun Tena üss ä Üssflug in de Amazonas-Dschungel g'macht. Erscht zu'eme Iigeborene-Dorf, unn dann ebbe nooch Shangri-La. Des sinn nur ä Handvoll Hütte, obe uff'ere Abbruchkante ibber 'em Rio Anzú...
Ich hab Eych mol ä Dia abfotografiert (Digitalkamera hab ich dert noch keini g'haa...), aber wenn Ihr Interesse hänn, dann kinne Ihr au ziemlich viel Fotos dävun im Internet finde:


Vor jedere Hütt gitt's ä kleini Terrass mit'ere Hängematt, vun dert üss sieht ma dann kilometerwitt nur Fluß, Baim unn Himmel! Ich bin dann echt stundelang nur dert g'hockt unn hab ibber de Urwald g'schaut.
Am Horizont kann ma sogar d'Ande mit de Schneeberge sähne, unn unter einem nur des unendliche Griän in sinnene dausend Variatione! B'sunders morgens, direkt nooch 'em Sunneufgang, wenn de Morgenebel uffg'stiegt, dann het der Platz eifach ebbis magisch's, kann ich Eych sage!
In Shangri-La isch's mir echt so 'gange, dass ich nooch denne zwei Dag eifach nimme hab weg welle!

Ich glaub, ä Stückli vun minnem Herz isch halt dert hänge bliibe, sinniert
De Bischemer

Donnerstag, 4. Juli 2013

Sunneschirmli

Wisse Ihr, was ich schun lang nimmi g'sähne hab? Die Sunneschirmli, die wu's friäjer immer uff de Iisbecher gää het....
Hit sinn die nur noch in Cocktails drin, hab ich's G'fühl... Ich glaub jo, des ware so ziemlich 's erschte, was in Masseproduktion "made in China" herg'stellt worre isch.


So... hab grad mol kurz im Internet rescherschiert: Die Schirmli kann ma inzwische fir weniger als fünf Cent 's Stück kaufe! Also garantiert immer noch "made in China", däd ich mol sage! Die sinn jo üss so fiine Holzstängli g'macht, do miäßt in Ditschland ä Inschenieur erscht ä Maschin erfinde, die so kleini Schirmli automatisch produziert. Sunscht kinnt ma's nit erzahle...!

Wu ich klei war, do het mich die filigran Fiinmechanik in denne Schirmli immer fasziniert! Unn wie scheen ma immer mit denne Schirmli spiele het kinne - die hänn genau d'richtig Größi fir d'Playmobi-Figure g'haa!
Wenn ma des Schirmli üssenander baut het, dann isch meischtens noch irgendwu im Kopfteil ä Stück z'sämmeg'rolli chinesischi Zittung g'sii... Des het nadierlich d'Exotik vun so'eme Schirmli erscht richtig perfekt g'macht...

Eigentlich sott ma viel öfter Cocktails drinke, findet
De Bischemer

Montag, 1. Juli 2013

Was ä Kerb!

So, bis uff de Kerbe-Üssklang hitt obend hämmer d'Bischemer Kerb widder hinter uns broocht! (Im Moment isch jo noch Kinder-Noochmiddag, aber do halt ich mich rüss...)

Schun am Friddig obend isch's bii de Funzelfahrt mit Vollgas los 'gange. Fir alli, die wu so ebbis nit kenne: Do sitze zehn bis zwölf Litt im'e Bulldog-Anhänger mit Disch unn Bänk, unn während ma ein, zwei Gläsli Wiin trinkt, wird ma g'miätlich durch d'Wiinberg g'fahre.
In unserem Fall simmer zu de Glockeberg-Hütti g'fahre worre, unn dert het's dann ä kleine Wiinprob gää. All you can drink, nadierlich, wie sich's in Bischem g'heert!
So etwa nooch'ere Stund, wu die ganze mitbroochte Flasche leer ware, simmer widder z'ruck zum Feschtplatz 'zuckelt. Ihr kinne Eych vorstelle, dass ma zu derre Zitt schon mächtig in Stimmung ware... Entsprechend luschtig isch dann au die "offiziell" Kerbe-Eröffnung g'sii, wu sich "die übliche Verdächtige" wie jedes Mol fescht g'setzt hänn.

De Höhepunkt vun de Kerb war nadierlich d' Show am Samschdig Obend. Dies' Johr war's Motto "Versteht Bischem Spaß?", will de Arbeitskreis ibber's Johr so einigi Filmli mit versteckelter Kamera g'filmt, bearbeitet unn am Samschdig vorg'führt het. Ihr kinne Eych gar nit vorstelle, wie professionell des alles war... Hüät ab, die Bischemer Kerb isch unn bliibt einzigartig!
Däzwische noch so einige Live-Vorführunge vun Witz-Verzehl-Wettbewerb ibber G'sang bis Danz, unn eh ma sich versähne het war's nooch Mitternacht! Zum Glück hänn unseri Kinder bis zum Schluß durchg'halte!

Sunndigs war dann noch Familie-Noochmittag, wu d'Le au noch ä Ufftritt mit'em Kinderballett g'haa het. Aber do hänn d'meischte Lytt dann doch nimmi so viel Sitzfleisch g'haa, schiint's... War halt bii de meischte nit spoot, sundern friäj am Sunndig morge...

Hit jetzt also noch d'Kerbe-Beerdigung, unn dann heißt's schun widder: Nooch de Kerb isch vor de Kerb! 's Motto fir 's nägschde Johr steht au schun fescht, wird aber jetzt nit verroote!

Jetzt stehn jo eh erscht mol d'Summerferie an, meynt
De Bischemer

Donnerstag, 27. Juni 2013

Mol widder ibber's Wetter...

Mensch, was isch des fir ä Wetter,
Soll des echt de Summer sii??
Hoffentlich wird's ball mol netter,
Wu führt des noch hii??

Es isch kalt, schun sither Woche,
Unser Frühling war ä Witz,
Nur letscht' Woch' war's kurz zum koche,
Drey Dag Affe-Hitz'...

Schau, was d'Siebeschläfer triibe!
So viel Rege macht kei Spaß!
Sibbe Woche soll's so bliibe?
Richtig kalt unn nass??

Petrus, denke mol an die Kinder,
Ball sinn d'Ferie dran.
Es isch Summer, Dü machsch' Winter!
Streng Dich endlich an!


ES LANGT JETZT, schreyt
De Bischemer

Montag, 24. Juni 2013

D'Ortenau vun wittem (28)

Des war also d'Jubiläumsfiir! Wie d'letscht Woch schun vorher g'sayt, war ich nit selber däbii, aber ich hab mir geschtern obend üssführlich dävun verzehle lehn!
So Menschemenge het Oberschopfe sicher schun sither Johre nimmi, wenn nit ibberhaupt jemols g'sähne. G'schätzti Zehndausend solle's g'sii sii, unn dass do des Dörfli quasi üss alle Nähte platzt isch, kann ma sich vorstelle! Ällei 1500 Litt sinn jo bii'm Umzug schun mit g'loffe. Des sinn jo schun mehr wie d'Hälfti vun dem, was Oberschopfe an Iiwohner het!
Alles in allem war's also ä herrlich's Fescht, unn die ganze Vorbereitunge hänn sich g'lohnt, so schiint's.

Oberschopfener kinne halt fiire, weiß
De Oberschopfener, äh, Bischemer

Donnerstag, 20. Juni 2013

D'Ortenau vun wittem (27)

Oberschopfe, jetzt gilt's! Am Wocheend wird de 1250-schte Geburtsdag g'fiirt!


Leider bin ich nit däbii, aber ich kann jo uff'em Mainzer Johannisfescht so mache, als wär's 'es Oberschopfener Fescht ;-)
's Johannisfescht isch zwar zwei bis dey Nummere größer, unn wird au jedes Johr g'fiirt, aber do däfiir isch Mainz halt au ä weng größer als Oberschopfe...

Wenn ich uff de Oberschopfener Websytt lies, was do alles geplant isch, dann kann ich nur sage: Hüet ab, Oberschopfener, do stelle Ihr so einiges uff d'Bay! Ich bin stolz uff "unser Dorf".
Immerhin hab ich jo mehr als minn halbes Lebe lang in Oberschopfe g'wohnt - wenngliich's au langsam knapp wird: Noch fünf Johr, dann bin ich länger furt, als ich dert g'sii bin! Aber die erschte Lebensjohre oder Johrzehnte sinn jo eh die wichtigschte (unn g'fühlt die längschte), also wirr ich au nooch denne fünf Johr immer Oberschopfener bliebe!

Uff de andere Sytt: Warte nur mol ab, wass in Bischem ä Woch druff bii de Kerb lauft, des isch wahrschiins noch um einiges spektakulärer.. Ich wirr's Eych dänooch verzehle!

Jetzt aber erschtmol ä Hoch uff Oberschopfe, rüäft
De Bischemer

Montag, 17. Juni 2013

Ä Ära geht z'End...

Am Samschdig war ich bii'm (wahrschiins) letzte Kindergarde-Fescht!
Sechs Johr lang hab ich jede Morge uff'em Weg zum Schaffe erscht de Lu, dann Lu unn Le, unn am End nur noch d'Le in de Kindergarde broocht. Die ganz Prozedur mit Parkplatz süache, Schüäh üss- unn Schlabbe anziähge, nochmol uff de Arm nemme, unn anfangs mehr, später weniger oft Träne bii'm Verabschiede, die isch in derre Zitt eifach zum normale Bestandteil vum Tagesprogramm worre.
Ich kann mir gar nit vorstelle, dass des alles nooch de Summerferie eifach weg sii wird... 's het jo lang g'nüe düürt, bis sich des Kindergarde-gehn zum Normalfall iig'schwunge het, unn nit jede Morge bii'm Verabschiede ä klein's Drama inszeniert worre isch. Aber sither de Lu nimmi im Kindergarde isch, isch d'Le au viel selbständiger worre, kinnt ma meyne.
In de letschte Zitt hab ich jo sogar ä weng 's G'fühl g'haa, dass sie des ganze Handkusswerfe, winke unn Mit-de-Händ-ä-Herzli-forme hauptsächlich macht, damit ICH z'friede bin... Jedefalls drillt sie sich momentan so schnell widder weg, dass ich mir fast schun ä weng vernachlässigt vor kumm. Ihri Freundinne sinn morgens schun viel wichtiger als ich, schiint's!

Sie werre halt so schnell flügge, stüümt
De Bischemer

Donnerstag, 13. Juni 2013

Esse im Urlaub (4)

Anno 2001, do isch in Laos die tourischtisch Diir ä weng uff'gange. Vorher het ma als Privatperson fascht gar nit durch's Land reise kinne, aber ab dert het ma ganz eifach am Flughafe vun Vientiane (so heißt d'laotisch' Hauptstadt) ä Tourischtevisum für drey Woche bekumme.
Also bin ich mit'm Ingo gllich mol hin, 's Land anschaue...
Gliich an dem Wocheend, wu ma ang'kumme sinn, hämmer 's Lichterfescht am Mekong mit bekumme. Tausendi vun Lytt uff de Strooß, unn fascht alli ä Kopf kleiner als mir langi Europäer.. so het ma sich wenigschtens nit verirre kinne!

Was es esse angeht, do merkt ma in Laos, dass sich friäjer d'Franzose der feschtg'setzt g'haa hänn: An alle Ecke git's Baguette z'kaufe, unn de Standard-Imbiss (ob am Busbahnhof oder an Strooßeständ) war "Baguette with Paté", also ä uffg'schnitte's Baguette mit Fleischpastete druff. Lecker, aber irgendwann ziemlich eisyttig!

Noch vorherrschender, unn au viel laotischer, war aber de Kleb-Riis!
Des isch ä b'sunderi Riissort, die wu bii'm koche extrem stark z'sämme bäbbt. Den kriegt ma dann im Bambuskörli serviert, nimmt sich mit de Finger ä weng rüss, formt ä Kugel unn tunkt ihn dann in d'Soß oder d'Beilage.
Als "Snack" wird der dann oft in kurze Babusröhre ibber'm Kohlefiir g'kocht:


Des Bambusstück kann ma dann unterwegs uffrisse unn de Riis (meischtens ä weng siäß, wie unser Milchriis) rüss bibble. Ä umweltfreundlichi, praktischi unn landestypischi Verpackung, find ich!

Vun dem viele Riisschnaps, den ma däzüe trinkt, verzehl ich Eych lieber nix, meynt
De Bischemer

Montag, 10. Juni 2013

Die Remscheider kumme!

In minnere Siegener Zitt bin ich insg'samt drey Mol um'zoge. Erscht in d'Wg, Wu's mir jo echt güet g'falle het, wu aber nur dir ei Monat des Zimmer frey war. Dann vun de WG nooch Niederschelderhütte... (Ja, des heißt wirklich so. Unn genau so, wie's heißt, isch's au...! "Do, wu Fuchs unn Has sich güet Nacht sage!", hab ich immer g'sayt...!)
Entsprechend hab ich mir dann au schnell widder ebbis ander's g'süacht.
Ä Wohnung in de Stadt, damit ich des wenige, was in Siegen los isch, nit au noch verpass! Was dann de dritte Umzug worre isch.
Dass ich ä recht netti Wohnung in de Innestadt g'funde hab, war Glück. Aber luschtiger war des Erlebnis, was ich bii de Wohnungssüäch g'haa hab:

Uff ä Zittungs-Annonce hin hab ich mir ä Wohnung am Siegener Stadtrand ang'schaut. Es war am Samschdig noochmiddag, unn nur d'Doochter vun de Vermieter, so etwa in minnem Alter, war daheim . Uff de erschte Blick war klar, dass die Wohnung fir mich gar nit basst het: D'Badzimmerdiir war, zum Beyspiel, grad mol einsachtzig hoch. Also: Abg'hakt!
Aber mit dem Maidli hab ich mich uff Anhieb güet verstande. Darum bin ich de halbe Noochmiddag bii ihre bliibe, hab mit ihre g'schwätzt unn Kaffee trunke, unn nääbebey hämmer z'sämme die reschtliche Interessente an derre Wohnung "verarztet".
Uff eimol schreyt sie aber : "Die Remscheider kumme" unn stürmt d'Diir nüss...
Drusse isch tatsächlich ä Audo mit RS-Kennzeiche g'stande, unn üss dem sinn ä Handvoll Männer üssg'stiege unn dem Maidli um de Hals g'falle. Es ware alti Freunde, die kurzfrischtig uff B'süach kumme sinn.
Gliich isch de Üssgeh-Plan fir de Obend besproche worre, unn ich war automatisch mit däbii. So bin ich de halbe Dag unn d'ganz Nacht unterwegs g'sii, wu ich eigentlich nur mol schnell ä Wohnung hab anschaue welle.

Allerdings ware die Remscheider nit ganz uff minnere Wellelänge, unn des Maidli isch mir an dem Obend ä weng z'arg anhänglich worre. Darum hab ich denne Kontakt dann au ball widder iischloofe lehn.
Unn des war 's einzige Mol, wu ich bisher ibberhaupt ebbis mit Remscheider oder Remscheid als Stadt z'düe g'haa hab.

Ich däd unni Navi wahrschiins nit mol hin finde, gesteht
De Bischemer

Mittwoch, 5. Juni 2013

D'Ortenau vun wittem (26)

Dass sich in Indie d'Lytt mit Farbbulver bewerfe, wenn de Frühling kummt, des het ma in Ditschland inzwische nit nur in de große Städt' mitbekumme. Jetzt fangt sogar Offeburg schun an, so ä "Holi-Feschtival" z'organisiere!
Ich bin jo ziemlich tolerant (oder sogar int'ressiert), wenn bii uns güeti Idee üss andere Länder unn Kulture ibbernumme werre. Aber 's git so ä baar Sache, die sott ma eifach dert lehn, wu sie herkumme unn historisch au hin basse. Des fangt, find ich, bii Halloween an, unn heert jetzt ganz konkret bii dem Farbbulver-Schmisse uff!
In Indie isch's wo wahrschiins ä wichtig's Symbol, dass alli Lytt, egal üss welchere Kaschte, an dem Dag alli gliich (bunt) sinn... Aber wenn des in Ditschland zelebriert wird, dann wird do eifach nur ä große, sinnentleerti, partymäßigi Sauerei drüss!

Ebber müäß die ganz Farb jo au widder weg buzze, grantelt
De Bischemer

Montag, 3. Juni 2013

Süachbegriffe zum Blog (14)

's isch Juni, unn Ihr ware so fleißig! Also kann ich Eych widder mol mit de "Top Ten" vun Eyre Süachbegriffe erfreue... Viel Spaß!

10. auguschte fährt mit frau (... hä???)
9. do häng min hez (vielleicht hesch Dich jo vertippt, unn 's soll "Herz" heiße??)
8. luftschutzbunker in titisee-neustadt (... do kann ich nit helfe!)
7. dicker po comic (... Wie wär's mit Donald Duck??)
6. verstucht-verband (... ich däd's mit Mobilat probiere!)
5. hochbeet hochbett (... kann ma schun mol verwechsle, isch mir klar!)
4. politisch korrekt ä nett's grüppli! (.. wenn ich jetzt ebbis Falsches schriib, verbrenn ich mir d'Finger!)
3. siegener mentalität (... au do sag ich lieber nix däzüe!)
2. keiheidi (... aber viellicht de Geiße-Peter?)
1. lukas liebt hello kitty (.. also DES weiß ich wirklich besser!)


... Unn de Summer kummt au endlich, strahlt
De Bischemer

Donnerstag, 30. Mai 2013

Frühlingsflucht!

Jetzt hämmer so viel verlängerti Wocheend g'haa im Mai, unn d'ganz Zitt isch so ä liädrig's Wetter! Eigentlich däde mir so ä lang's Wocheend gern nutze, umm ä Kurzurlaub z'mache, aber wu soll ma die DEM Wetter ibberhaupt hin? Karibik? Afrika?? Trope???
Wie au immer, fir des Fronleichnams-Wocheend hämmer ä Lösung g'funde: Mir fahre in ä "Ferie-Park" in de Nähdi vun Trier, wu's nääbe 'me Schwimmbad sogar ä Indoorspielplatz, Kinderanimation unn ander's Pipapo gitt! Des heißt, dass d'Kinder (unn mir) au bii Räge güet b'schäftigt sii werre..
Unn alternativ kinne ma dann immer noch nooch Trier fahre, um unseri Kumpels z'b'süache.

Also dann: Nix wie los, rüeft
De Bischemer

Montag, 27. Mai 2013

Geburtsdag im Rege...!

Geschtern also widder Kindergeburtsdag!
Sibbe wilde Büebe hämmer daheim g'haa. Unn was macht ma mit denne, wenn's drusse nit mol fir fünf Minütte uffheert z'rägle??
Eigentlich hab ich jo mit ihne ä Schatzsüach' durch 's Feld mache welle. Aber wu ich de Wetterbericht g'heert hab, do hab ich mir dann lieber eini am Computer üss'denkt. Jeder vun ihne het dann ä Uffgab in "Google Maps" löse miän, zum Beispiel: "Wie hoch isch de höchschte Vulkan uff Hawaii?", "was steht in de australische Hauptstadt am Wescht-end vum See?", "wu geht die Fähre uff Ditschlands nördlichschter Insel hin?" unn so witter...
Do ware sie echt richtig güät bii de Sach, des war halt mol ebbis Nej's. Am liebschte wär jeder gliich als erschtes dran g'kumme, sie hänn's küüm erwarte kinne!
De Lu het vun de Freunde au noch Lego g'schenkt bekumme, do hänn sie sich dann sofort druff g'stürzt. Ä Film hämmer noch g'schaut ("Rio"), unn Küache unn Spaghetti g'esse. So hämmer des Event eigentlich ganz güät ibber d'Bühne broocht...
... wenn ma nur am Obend dävor nit uff de Woistandtour am Bischemer Bahnhof versackt wäre! ;-)

Aber jetzt sinn die Kindergeburtsdäg widder g'schafft fir dies Johr, stüümt
De Bischemer

Donnerstag, 23. Mai 2013

Wuanderscht g'lese (7)

Eigentlich bring ich jo nit zwei so "Fremdartikel" hinteränander, aber was ich hit g'lese hab, des will ich eifach witter verteile!
Ihr kenne sicher alli die Sammelsticker, Murmle unn anders Ziigs, die's im Supermarkt an de Kass gitt, wenn ma g'nüe iikauft, gell? B'sunders wer Kinder het, der kann ä Lied dävun singe...
Im Handelsblatt war jetzt ä Bericht dribber, wie raffiniert des isch - oder eigentlich, wie bled mir doch alli sinn, dass mir druff nii fliäge! Wenn ich ällei schun des Zitat lies: "Die Sammelaktionen zielen nicht auf den Hauptentscheider"! Mir lehn uns schlicht unn eifach vun unsere Kinder erpresse!
Aber eigentlich wisse ma des jo selber, gell?

Nur dass de so ä riesiger finanzieller Iifluß het, de verschreckt mich ä weng, meynt
De Bischemer

Dienstag, 21. Mai 2013

Wuanderscht g'lese(6)

Diesmol will ich Eych zu n'ere Websytt lotse, wu noch "richtig g'schriebe" wird. Was de Glumm do produziert, isch noch echti Literatur! Ich gib züe, dass die Theme, de Stil unn die Texte ibberhaupt ziemlich g'wöhnungsbedürftig sinn, aber wenn ma Zitt het, dann sott ma sich echt mol ä weng durch sin Werk triibe lehn.
Lese nur mol, wie er ibber de Frank Zapp unn die "echte Siebziger" schriibt. Des isch so lebendig unn authentisch, wie 's sunsch wohl küüm einer hin bekummt! Nadierlich isch des alles vor minnere "wilde Zitt" bassiert, unn bii uns war's nur ä Bruchteil vun dem, was de Glumm erlebt het, aber bii derre Schilderung werre viel Bilder widder im Kopfe lebendig!
Ich lies in dem Blog nit regelmäßig mit, aber wänn immer ich nii schau, bin ich widder fasziniert ibber die Vielfalt vun Theme unn Gedanke! Wer ä weng länger liest, der kriegt mit, dass de Glumm vun Heroin bis zum Herzinfarkt schun alles mitg'macht het. Mit dem Hintergrundwisse werre dann so Texte wie der ibber de Zappa noch lebendiger, find ich!
Unn wie het ä Blogger-Kolleg mol g'schriibe: Es isch eigentlich ä Schand, dass de Glumm mit sinnem Talent immer noch kei Roman g'schriibe het!

Also ich däd ne kaufe, weiß
De Bischemer

Donnerstag, 16. Mai 2013

Peter unn Timber

In Oberschopfe, do hab ich zittwiis zwei Wellesittich g'haa.
De erschte, des war de Peter. Ä griän-gelber, also so de "klassische" Wellesittich. Nit b'sunders uffällig, aber lieb. Er isch mir uff d'Hand g'floge, wenn ich ihn g'rüäfe hab, unn aus sunscht war er recht züetraulich.
Nooch viele Johre aber, do hab ich g'merkt dass er eigentlich ä "Sie" isch unn konsequenterwiis Petra heiße sott. Er het nämlich plötzlich ang'fange, Eier z'lege. So vier oder fünf insg'samt. Des war echt irritierend, kinne Ihr Eych vorstelle.

Irgendwänn hab ich dann noch ä zweiter Wellesittich däzüe g'kauft, damit de Peter nit immer ällei im Käfig hockt. Des war de Timber. Ä großer, wilder, blau-wysser Kerli. Der isch in de erschte Minütt zum Peter in de Käfig, het ihn mit'eme kräftige Schnabelstoß begrüäßt, unn - rumms - isch de Peter vum Stängli g'keyt. Oh, was het der g'zetert! Vun dem Moment an het er verständlicherwiis Panik vor'em Timber g'haa unn isch vor ihm g'flüchtet! Däbii het de Timber so gern mit ihm spiele welle...!
's End vum Lied war, dass ich ab dann zwei Käfig uff'em Schrank stehn g'haa hab, unn beidi Vögel in Einzelhaft g'halte hab!
Bis zu sinnem Lebensobend het de Peter dann quasi kei rüähgi Minütt mehr g'haa, weshalb er sich au so güet wie nimmi üss'em Käfig nüss traut het... Er het einem echt leid düe kinne!

Wie de Timber zu sinnem Name kumme isch, unn was ich mit ihm erlebt hab, des verzehl ich Eych dann ä ander's Mol...

Unn was hänn Ihr fir Hüüstiere g'haa?, froogt
De Bischemer