Dienstag, 29. September 2015

Wanderdag

Scheen war's!

Mir hänn's zwar am Friddig nimmi g'schafft, uff de Kreuzberg nuff (oder wengschtens nunder) z'wandere. Entsprechend hämmer au kei Kloschterbier trunke unn obbe am Kloschter au kei Haxe g'esse.
Aber do däfiir het's am Samschdig uff'em Jagdschlössli, wu mir Mittagspaus g'macht hänn, leckeri Haxe gää, unn do dämit ware de Michael unn ich au widder z'friede g'stellt g'sii.
Die andere sinn jo am Friddig schun mit'em Audo zum Kloschter nuff unn widder nunder g'fahre, aber so dämit verdient ma sich sinni Haxe eifach nit, find ich!

Zum Schleheschnaps:
Nooch'em erschte Gläsli het's uns eigentlich alli so g'schittelt, dass mir uff de Rescht vun derre Flasch gern verzichtet hätte, aber irgendwie war nooch zwei lange Obende mit kartespiele, babble unn esse die Flasch dann doch leer...
D'Wirtin vun de 'Rhönluscht' het uns sogar schun d'nägscht Flasch fir 's nägschde Johr z'ruck g'legt (ach herrje...)! Unn wie sich's g'heert sinn unseri Zimmer fir de Herbscht 2016 au schun widder vorreserviert.

Ihr sähne: Nooch'em Wandere isch vor'em Wandere, grinst
De Bischemer

Freitag, 25. September 2015

Böschem rüäft

Au wenn's viellicht fir mancher so üsssieht, aber die Iiberschrift isch kei Schriibfehler.
Diesmol geht's nämlich nit um Bischem, sondern wirklich um böschem. Also unseri Partnerstadt Bischofsheim an de Rhön.

Hit noochmittag fahre mir nämlich widder zu unserem jährliche Männerwandere nooch Böschem. Unn zum erschte Mol geht sogar ä nicht-bischemer Kumpel vun mir mit.
's Wetter schiint jo richtig güät z'werre, unn ich frey mich jetzt schun uff die Haxe unn's Kloschterbier uff'em Kreuzberg!
Am meischte g'spannt bin ich aber uff die Flasch Schleheschnaps, wu d'Wirtin vum de 'Rhönluscht' 's letschte Johr fir uns z'ruckg'legt het. Denne Schnaps werre ma hit obend probiere!

Ich wirr Eych berichte, verspricht
De Bischemer

Montag, 21. September 2015

D'Ortenau vun wittem (45)

's Oberschopfener Rothüüs soll jetzt also saniert werre.
Es isch komisch. Nadierlich steht 's Rothüüs mitte in Oberschopfe, aber ich hab eigentlich nur zwei konkreti Erinnerunge dran.

D'erscht isch, dass unte links 'es Verwaltungszimmer war. Do het d'Frau Welle, d'Mütter vun einem vun minnene Freunde, g'schafft. Zu ihre ins Zimmer bin ich aber au nur ein, zwei Mol kumme. Wahrschiins dann, wenn ich ä Personalüsswiis oder ä Reisepass brüücht hab.
Uff de andere Sitt vum Gang, do war 's Büro vum Burgermeischter. Mit dem hab ich aber gar nie ebbis z'düe g'haa, also kann ich nit emol sage, wie's in dem Zimmer üssg'sähne het.
Entsprechend "ehrwürdig" hab ich des Rothüüs in Erinnerung.

Üsserdem erinner ich mich dran, dass im erschte Stock vum Rothüüs 's Zorns g'wohnt hänn. Einer vun de Büebe war ä Klassekamerad vun mir, aber ich glaub nit, dass ich ibberhaupt emol bii ihm daheim g'sii bin. Ich hab mich immer nur g'wundert, wie ma so nohd bii de Kirch ibberhaut wohne kann, wenn alli vierter Stund d'Glocke bimmle, unn jede Morge um sechsi 's große Lytte bassiert...

Uff de andere Sitt fehle mir die Glocke in Bischem schun ä weng. Wenn de Wind richtig steht unn ich ab unn züe ebbis vum Lytte mitbekumm, dann denk ich schun ä weng müüdrig an d'Oberschopfener Kirch (üss respektvollem, schalldämpfende Abstand vun de Aubergstrooß) z'ruck...


Aber bii jedem B'süach in Oberschopfe heer ich sie jo, tröschtet sich
De Bischemer

Donnerstag, 17. September 2015

Sri Lanka mit alle Sinne (2)

Will's so scheen war, kriege Ihr jetzt direkt noch emol ä Noochschlag vun "Sights and sounds of Sri Lanka":

Sähne:
- D'Höhletempel vun Dambulla, wu in drey natürliche Felshöhle Tempelanlage mit unzählige Buddha-Statue niibaut worre sin. Des war unseri erscht Begegnung mit'em Buddhismus in Sri Lanka, unn sicher au mit d'beeindruckendscht'...


Höre: (Leider unni Fotos)
- In so güet wie jedem Dorf fahrt ä TukTuk rum, wu Brot, Weckli unn anderi Backware verkauft. Damit sinni Kunde wisse, wenn er kummt, losst der Fahrer dann ibber 's Megaphon immer d'selb Melodie laufe (ähnlich wie friäjer bii uns de Altiise-Sammler). Oftmols sinn mir morgens um sechsi, halber siebeni uffg'wacht, will drusse die inzwische altbekannt Melodie 'tönt het.

- Mitte in de Nacht (so gege zwei) isch in unsrem Hotel in Sigiriya plötzlich ibber alli Lautsprecher Müssig angange. Lokali Schlager unn religiösi Liäder, sowitt ich sage kann. 's het niemänds vun de Ang'stellte interessiert, bis ich nooch 'ere g'schätzte halbe Stund Rabatz g'macht hab. Alli hänn tief unn fescht g'schloofe, unn erscht de Manager vum Dienscht het des Radio üsschalte kinne, was, schiint's, als Radiowecker iig'stellt war...

Rieche:
- Verbrännti Kokosnussschale unn Kohle bii de Perahera-Prozession. Die Fiirkörb vun denne Träger sinn immer widder am Strooßerand uffg'füllt worre, unn wenn einer mit so 'eme Höllefiir nebe einem stehn bliibe isch, dann het ma üss ein, zwei Meter Entfernung noch d'Hitz g'spürt. 's isch fir mich ä Wunder, wie die des mehreri Stunde lang üsshalte...



Schmecke:
- Egg Samosas. Minni Lieblings-Verpflegung für Wanderunge unn Zugfahrte. G'füllt mit g'kochtem Ei unn Chili-G'miäs. Wenn ich des Eckli mit'em scharfe G'miäs wegg'esse hab, dann hänn sich sogar d'Kinder fir die Deigdasche begeischtere kinne.


- Curd. Des isch sri lankischer Büffeljoghurt. Schmeckt b'sunder lecker mit Palmsirup. Seltsamerwiis steht der Curd (in traditionelle Ton-Töpfli, nur mit'eme Babier unn 'eme Gummiring verschlosse) oft in de pralle Sunn, mir hänn aber sicherheitshalber liäber die Becher üss'em Kühlregal kauft. Ma weiß jo nie:


- Unn nadierlich de Ceylon-Tee! Ein einzig's Mol hämmer de Fehler g'macht, dass ma uns Kaffee zum Frühstück b'stellt hänn. Der het dann aber so liädrig g'schmeckt, dass ma sither dänn nur noch schwarzer Tee trunke hänn. Den aber gliich kannewiis!


Fühle:
- De vibrierende Hintern vum stundelange TukTuk-Fahre uff Schlagloch-Pischte.


- Die Kraft vum Meer, wenn de Monsun fascht ä Meter hohi Welle macht.



So, Ihr Liäbe, jetzt müäß ich aber uffheere. Sunscht bekumm ich gliich widder so Fernweh, dass ich minner Rucksack pack unn mich widder uff de Weg nooch Sri Lanka mach!


Unn des hilft jo keinem, weiß
De Bischemer


Montag, 14. September 2015

Sri Lanka mit alle Sinne

In irgendeinem englischsproochige Sender (ich bin nit sicher, ob's CNN war), do het's friäjer ä Serie gää "Sights and Sounds of ...". In derre Serie sinn dann verschiedendschti Länder vorg'stellt worre.
Unn die Sendung kummt mir oft in de Sinn, wenn ich an unseren Sri Lanka-Urlaub denk.
Mir hänn schließlich "Sri Lanka mit alle Sinne" erlebt, unn hitt will ich Eych ä kleiner Iidruck dävun vermittle:

Sähne:
Am meischte vun Sri Lanka isch nadierlich hänge bliibe, was ma do alles g'sähne het. 's het so viel z'sähne gää, dass ich jetzt nur mol zwei Höhepunkte rüsspick:

- Sigiriya, wu uff'em 180 Meter hohe Felse Feschtungsruine üss'em 6. Johrhundert stehn! Schunn ällei de Uffstieg do nuff isch ä Abenteuer, aber wenn ma dann do obe ibber'em Urwald steht, des Erlebnis isch eifach einmalig!


- Zugfahrt mit Teeplantage: Uff derre stundelange Zugfahrt hätt ich eigentlich d'ganz Zitt nur üss'em Fenschter lüäge kinne, aber mir hänn jo ä Kind, was nit so fir's Anschaue z'begeischtere isch. Also hab ich derre Grott d'Zitt mit Uno unn andere Spieler vertriibe miän.


Höre:
- Tuktuk-Hupe: Des isch de "Lärm", wu ma immer unn iiberall in Sri Lanka heert. Kei Wunder, schließlich sinn die Dreyräder jo au iiberall unterwegs.


- Perahera-Tröte: Bii de Perehera, also de Prozession zu Ehre vun Buddha's Zahn, ware immer widder Flötegruppe unterwegs, wu alli d'selb Melodie g'spielt hänn.
Ä weng het des an de Basler Morgestraich erinnert, uff de andere Sitt war's aber, mit dem ganze buddhistische Umfeld, so anderscht unn so intensiv, dass mir die Melodie gar nimmi üss'em Kopf geht!


Rieche:
- Rege: Wisse Ihr, wie unterschiedlich Rege riecht, je nachdem, ob ma am Meer, im Wald oder im Hochland isch? Mir hänn zwar zum Glück nur an fünf, sechs Däg ibberhaupt Rege g'haa (unn dann eigentlich immer nur fir ä Stund oder so), aber durch so ä Schauer verändert sich wirklich d'ganz Stimmung an 'eme Ort!




Schmecke:

-Riis unn Curry nadierlich! Ich hätt nie 'glaubt, das des Ziigs so güät isch, aber die Curry-Variatione ware bii jedem Restaurant ä weng anderscht, unn immer richtig lecker!


- Immer widder hämmer d'Einheimische beobachtet, wie die so komische Früchte esse. Die sähne üss wie kleini Litschis mit Pelz, unn genauso isst ma sie au. Also d'Schal uffbibble, des saftige Fruchtfleisch abnage unn de Kern üssspucke.
Nadierlich hämmer sie dann au probiert. Unn wenn ich d'Kinder zitiere därf, dann "schmecke sie ähnlich, aber noch besser wie Gummibärche". Git's ä besser's Kompliment??? (Wie die Dinger heiße weiß ich aber immer noch nit...)


Fühle:
- Krokodill-Leder unn Elefantehütt:
Ich hab noch nie Krokoleder-Schüäh oder -Gürtel g'haa, darum war mir nit bewußt, wie ang'nehm weich so ä Krokodill am Büüch isch. Unglaublich!


- Ähnlich bii de Elefante: Die hänn zwar ä dicki Hütt, au die isch aber so erstaunlich weich, dass ma sie am liebschte d'ganz Zitt streichle däd!


Es düät mir jo leid, dass ich Eych bii denne letschte vier Sinne au nur Bilder präsentiere kann, aber ich hoff, Ihr hänn ä Iidruck dävun bekumme, wie intensiv mir Sri Lanka erlebt hänn...
Wenn Ihr kinne, dann gehn uff jede Fall mol hin.


Es lohnt sich, verspricht
De Bischemer

Donnerstag, 10. September 2015

Yoga nooch de Summerpaus

Es isch so fruschtrierend!
Sechs Woche Summerpaus hämmer g'macht im Yoga-Kurs. Unn gliich het's uns am Mändig in de erschte Stund widder g'strooft fir 's Füülenze!

Ä baar Sunnegriäß zum warmwerre?? Ich kumm schun bii de erschte Rund in's Schwitze...
De Kriäger?? Aua! Des fühlt sich an, als wäre die Sehne in de Bein' um ä baar Zentimeter g'schrumpft...
Dann im Baum balanciere?? In DEM Wald müäß ä ganz scheener Sturm g'sii sii, so wie mir g'wackelt hänn...
De nabschauende Hund "zum Entspanne"?? Sehr entspannend, wenn d'Ärm zittere unn ma d'Bein küüm noch durchstrecke kann...
Kobra?? Ich kann mich gar nit erinnere, wänn ich zum letschte Mol ä Krampf in de Rückemuskle g'haa hab!?!
End-Entspannung?? Ja! Wenigschtens DIE geht güät! :-)

Zum Glück het unser Lehrer (wie immer) betont, dass es nit um ä Wettbewerb geht, sondern jeder nur sinni eigene Grenze finde unn reschpektiere soll. Aber sooo friähj bin ich selte an minni Grenze kumme, hab ich de Iidruck!

Klar. Nadierlich hätt ich au (mehr als nur des eine Mol) in de Ferie daheim d'Yogamatt üssrolle unn fir mich ä baar Asanas mache kinne.
Aber z'erscht war ich ällei daheim unn hab de Garde versorge miän. Dann hab ich mit Frau unn Kinder die Zitt genieße miän, wu sie widder do ware. Dann ware ma uff Rucksackurlaub. Unn wenn ich noch ä weng ibberleg, dann falle mir b'stimmt noch meh' so füüli Üssrede ii ;-)


Aber ab jetzt wird's jedes Mol widder besser, prophezeit
De Bischemer

Montag, 7. September 2015

Sri Lanka

Drey Woche ware ma jetzt mit'em Rucksack unterwegs! Oder besser g'sayt: Mit de Rucksäck...

Fir die drey Woche unn uns vier Persone hämmer tatsächlich nur zwei großi Rucksäck unn die zwei Tagesrucksäck däbii g'haa - unn in dem eine kleine Rucksack ware sogar noch die ganze Kuscheltierli vun de Kinder drin!
Effektiv simmer also z'viert mit denne zwei große Rucksäck üss'kumme!


Ich weiß, dass sich des so mancher vun Eych gar nit vorstelle kann, aber ich, zum Beispiel, bin mit einere lange, einere Zip-off unn einere kurze Hos üss'kumme...
Es isch nadierlich klar, dass ma dann halt au ab unn züe ebbis wäsche lehn müäß (oder 's ebbe selber im Wäschbecke durch's Wasser ziähgt), aber wenn die Klamotte bii dem warme Klima innerhalb vun ä baar Stund' widder trockne, dann isch des au kei Problem, find ich!

D'Kinder hänn sogar ä baar Shirts unb'nutzt widder mit heim broocht (was bii'm Lu kei Wunder isch, der het nämlich eh d'ganz Zitt nur sin' Bayern München-Trikot ang'haa...


Demnägschd verzehl ich Eych au ä weng meh vun Sri Lanka, verspricht
De Bischemer