Montag, 27. Dezember 2010

Zehn Stunde!

Am erschte Wihnachtsdag sin mir jetzt zu Sandras Eltern nach Kärnte g'fahre. Eigentlich hämma schun in de Nacht zum Heilig Obend fahre welle, aber do isch d'Lea wie üblich widder krank worre (Ihr erinnere Eych an ihr regelmäßig's "Reisefieber"??), unn dann war nix mit fahre.
Unn vorgeschtern hänn leider au ä Hüffe anderi Litt die Idee g'haa, bii schneeglatte Strooße in d' Alpe z'fahre...
Rote mol, wie lang mir fir die 730 Kilometer brücht hänn... richtig! Zehn Stunde! Ich hab denkt, mir kumme gar nimme an. Unn wenn nit wenigschtens in Öschtrich die Stroße so frey g'sii wäre, dass ma richtig Gas gää kann, dann hätt's wahrschiens noch länger düürt! Ällei bis Münche hämma acht Stunde brücht, des kann ma sunscht in güät vier Stunde schafft...!
Aber jetzt simma do, unn hit ware ma Skifahre, unn mit dere Üssicht simma belohnt worre:



Ä scheeni Zitt wünsch ich Eych noch, griäßt
De Bischemer

Dienstag, 21. Dezember 2010

Winteranfang

Morge fangt de Winter an!
(Au wenn's keiner glaube kann...)
Denn schun morge, lehn Eych sage
Geht's dem Kerli an de Krage!
Es wird warm, unn alles taut,
Mensch, wie do d'Frau Holle schaut,
Wenn vergeht die wisse Pracht...
Aber... wer als letzschtes lacht?!?
Die Vorhersag' isch nit schwer:
Sie kummt sicher nochmol her.
Denn de Winter fangt erscht an,
Zeigt uns sicher, was er kann...
Isch die Strooß dann spiegelglatt
Unn Ihr hänn de Schnee mol satt:
Nur kei Panik, Menschenskinder,
Denke dran, es isch halt Winter!


Ich hoff, Ihr hänn ä Freyd am Winter, meynt
De Bischemer

Donnerstag, 16. Dezember 2010

Ich lach mich schlapp...

... schaue mol do, so hab ich die ganz G'schicht jo noch nie g'sähne...:




Frohes Lache wünscht Eych
De Bischmer

Süachbegriffe zum Blog (3)

So, jetzt zeig ich Eych widder mol die witzigschte Süachbegriffe, mit denne ä baar vun Eych in de letschte Zitt uff minni Websitt kumme sin:

10. "hebe und lupfe" (... do brucht, schient's, ebber Noochhilfe in badisch...!)
9. "Eichhörnli Lied" (... des sayt mir jetzt grad gar nix!)
8. "unn b" (... unn 'c' unn 'd' unn 'e' au noch!)
7. "Schiefili mit Kartoffelsalat" (... hmmm, lecker!)
6. "isch wie s wissbrot" (... des klingt nit nach 'eme Kompliment!)
5. "Dirmelig" (... jo, bii dem große Internet kann's einem schun dirmelig werre!)
4. "ich glaub de sommer schlich sich weg ich glaub er isch am go" (...aber klar! S'schneyt jo schun!)
3. "monatsgedichte september oktober november" (... ha jo, wie viel denn noch??)
2. "motel uff de keys" (... do kann ich helfe, aber 's wunder mich, dass ma des uff badisch süacht...)
1. "laufschuhe flensburg" (... hä bitte??? 's ganz falsche End vun Ditschland, däd ich sage!)

Echt spannend, nach was alles g'süacht wird, findet
De Bischemer

Montag, 13. Dezember 2010

Anderscht güät

Geschtern war jo Hochzittsdag. Ma kinnt sage, des verflixte siebte Johr hämmer erfolgrich hinter uns broocht!


Unn wu d'Sandra unn ich do driiber so räsonniert hänn, do sinn uns au ä baar Gedanke kumme zu dem Johr (vor de Hochzitt), wu mir noch unni Kinder in 'ere g'meynsame Wohnung in Mainz g'wohnt hänn. Des war echt ä scheeni Zitt. Ma het mache kinne, was ma will, unn het im Verglich zu jetzt so gar kei echti Verpflichtunge g'haa. Ma war halt eigentlich nur fir sich selber verantwortlich.
Uff de andere Sitt war's halt au noch kei Familie! Unn ganz ehrlich, ich wott nimmi düsche mit dertmols! (Okay, fir ä Dag oder ä Woch viellicht schun, aber länger uff kei Fall...)!
's isch halt echt so, wie die Asiate immer sage, wenn sie zwei Sache vergliche, wu aber beidi Optione eigentlich ihri tolle Sitte hänn: "Same, same, but different..."


Was geht's mir doch güät, strahlt
De Bischemer

Donnerstag, 9. Dezember 2010

Monatsgedicht: Dezember

's Johr geht widder mol zu End,
Isch nit grad noch Summer g'sii?
Mensch, wie isch die Zitt verrennt,
Wu isch die bloß hii?

Oh, wie schnell kummt d'Heilig Nacht
Fascht wie morge kummt's mir vor!
Selbscht Sylveschter drängt mit Macht,
Unn dann isch Neyjohr!

Mache 's Beschte üss de Zitt,
Die uns bliibt noch bis dert hii,
's End vum Johr isch nimmi witt...
Aber scheen isch's g'sii!




...ich hoff, Ihr hänn Spaß am Schnee, grinst
De Bischemer

Montag, 6. Dezember 2010

Winterwunderland unn Pipi in de Auge

Ach, wie isch die Wihnachtszitt doch herrlich!
Am Wocheend war jo traumhaftes Winterwetter. D'Sunn isch 'rüss kumme, unn d'Baim unn Sträucher ware noch wiiß vum Riffe. Traumhaft scheen! So macht de Winter Spaß!


Unn dann sitzte bi'm Frühstück zwei so süßi Kinder mit große, dunkle Auge am Adventskranz unn singe mit ihre Engelsstimme "Oh Tannebaum" unn "Schneeflöckchen, weiß Röckchen"... Des war so scheen, ich hab grad nassi Auge kriegt!
Unn wu ich dann noch mitkriegt hab, wie d'Lea ganz uffg'regt de Stiefel fir de Nikolaus vor d'Diir stellt, damit er sie jo nit uff sinnere Tour vergißt, do war mir widder mol klar, dass "Babba" so ziemlich 's Scheenschte isch, was ma sii kann!

Oder het do ebber Zwiifel? frogt
De Bischemer

Donnerstag, 2. Dezember 2010

's Heideknäpperli

In Oberschopfe isch 's Wihnachtskrippili am letzsche Wocheend noch nit in de Kirch g'stande. Eigentlich hab ich dert nämlich noch ä Foto mache welle fir die G'schicht, die ich Eych jetzt verzehle will. Aber dann müäß es halt au unni Originalfoto gehn...
Bi'm Wihnachtskrippili in Oberschopfe isch friäjer nämlich immer noch ä Sparkässli g'stande. Des het d'Form vun 'eme kleine schwarze Kind g'haa (ä Negerli, het ma friäjer g'sayt). Uff dem Sparkässli isch so ebbis g'stande wie "Fir d'Mission", oder so ähnlich. Ich hät jo gern g'schaut, ob des Sparkässli hitz'dag immer noch dert steht.
's beschte d'ran isch nämlich des: Wenn ma in de Schlitz an dem Kässli ä Geldstück nii g'worfe het, dann het des Kindli anfange z'nicke, un zwar ä ganzi Wiili lang. Un darum het des Sparkässli au sinner b'sundere Name bekumme: 's "Heideknäpperli"! Politisch ganz un gar nit korrekt, aber friäjer war des jo eh egal!
Ich hab jo leider kei Foto vum Oberschopfener Heideknäpperli, aber im Internet hab ich des Foto do g'funde, so ähnlich (aber eigentlich noch schwärzer un mit größerem Kopf) hab ich's au im Kopf g'haa:


Fir uns Kinder war des Kopfnicke immer toll anz'schaue, erinnert sich
De Bischemer

Montag, 29. November 2010

Gengebacher Adventskalender

Am Wocheend ware ma widder in Oberschopfe. Unser alljährlicher Advents-B'süach. Schließlich welle ma jo in Gengebach de weltgröscht' Adventskalender (=Rothüüs) b'süache, wu mir im Advent g'hiirotet hänn.
Wer's nit weiß: 's Gengebacher Rothüüs het vorne nüss genau 24 Fenschter, unn deshalb wird jedes Johr ä riesiger Adventskalender drüss g'macht. Jedes Mol mit Bilder vun 'eme andere Künschtler. Wu mir g'hiirotet hänn war de Marc Chagall dran, unn so het's Rothüüs unn unser "Hochzittsfenschter" dertmols üssg'sähne:



De Tomi Ungerer war het au schun emol Bilder üssg'stellt, unn dies Johr sinn Bilder wie Jim Knopf oder de Räuber Hotzeplotz vum Franz Josef Tripp hinter de Fenschter.

Leider war der Adventskalender jetzt noch nit uff, will de erscht Advent dies Johr halt vor'm erschte Dezember leyt. Aber scheen war's trotzdem, in dere historische Altstadt z'stehn unn 's Rothüüs anz'schaue. So kurz vor 'em siebte Hochzittsdag!

Unn ich däd's glatt widder mache, weiß
De Bischemer

Donnerstag, 25. November 2010

Hotwheels

Boah!
DES is emol ä Audorennbahn! Die wär ganz nach 'em G'schmack vum Lukas. Ich glaub, des Video müäß ich ihm bald mol zeige... Des isch jo noch besser als die ganze kleine Filmli vum Lightning McQueen, die er so gern uff minnem Computer schaut:



Ä scheen's Wocheend wünscht Eych alle
De Bischemer

Dienstag, 23. November 2010

Minni Büroschätz

Ich versüach jo immer, vun minnene zwei Kinder nit nur ä aktuell's Foto im Büro z'haa, sundern au ebbis, was sie fir mich g'molt oder baschtelt hän.
Will de Lukas im Moment so gern (unn so toll) Audos in alle Variatione molt, hab ich vun ihm zwei Audobilder dert hänge.
Des do isch 'es Nejschte: Titel: "A Schimpans, der wu bii Räge Audo fahrt":
Wie ihr sähne het der Aff au noch ä Wohnwage däbii unn ä Hund. Unn ob des ä ADAC-Audo isch (wege de zwei oraschige Lichter uff'em Dach), des weiß wahrschiens nur de Lukas selber...
Vun de Lea isch's schwieriger, die molt jo noch nit so viel "fertigi" Bilder. Aber vor 'eme Wiili het sie so ä tolli Prinzessin baschtelt, die hab ich eifach mit nemme miän. Hab ich eigentlich zwar nit derfe, aber daheim däd sie eh nur untergehn. Aber schaue selber:


Sinn des nit herrlichi Büroschätz? Wenn mir jetzt 's Schaffe emol z'viel wird, dann schau ich nur die Sache an, draim ä weng, unn schun geht's widder!

Babba sii isch echt scheen, findet
De Bischemer

Freitag, 19. November 2010

Privatsekretärin

D'Lea het jo echt viel weiblichi Gene mitbekumme. Am ärgschte merkt ma des an ihrem Mundwerk. Des steht jo so güät wie nie still! (Uff de andere Sitt isch sie jo, schient's, ziemlich schiibittlig, wenn sie unni uns im Kindergarde oder bii andere Litt isch... Aber egal!)
Inzwische telefoniert sie nämlich au fir's Lebe gern! Wenn bii uns ämol 's Telefon klingelt, dann loßt sie alles stehn unn leye, schreyt "Ich geh dran" unn springt zum Telefon. D'Sandra sayt schun immer, sie hätt ihri eige Privatsekretärin, will sie gar nimmi selber an's Telefon gehn müäß.


Unn do kann's dann bassiere, dass d'Lea zehn Minüte lang mit ebber am Telefon quasselt, aber nit emol weiss, wer eigentlich am andere End dran isch. Oder dass sie eini vun Sandras Freundinne in so ä G'spräch verwickelt, dass d'Sandra ihr den Höre gar nimmi abnemme kann!
Ich sieh schun kumme, dass die nägschte zwanzig Johr ä Flatrate zwingend notwendig sii wird. Unn am beschte gliich noch ä zweiter Anschluß, damit mir andere au emol telefoniere kinne...

So sinn halt die Fraue, grinst
De Bischemer

Montag, 15. November 2010

Monatsgedicht: November

Wind triibt Blätter vor sich her,
's schient, er het ä Heidespaß!
D'Wolke ziäge grau unn schwer,
Gliich wird's sicher widder nass!

D'Baim stehn richtig nackig do,
Tropfe trüürig vor sich hin,
Unn die Mensche, die sinn froh,
Wenn sie drin am Ofe sinn!

Jeder Monat het het sin Schätz',
Irgendebb's isch immer scheen,
Nur November, der isch lätz,
Den kinnt'sch echt de Hase gään!

Aber dann kummt der Dezember,
Darum sag ich: Sei es drum!
's wirklich Beschte am November:
In zwei Woche isch er rum!




So, des het eifach rüss miän, grantelt
De Bischemer

Mittwoch, 10. November 2010

Die Ösis...!

Jezt weiß ich widder, warum ich ä Österreicherin g'hiiroted hab...(grins)! Die sinn so scheen verruckt! Schaut Eych emol des an, effektvoller kann eigentlich ä Bier gar nit serviert werre, oder??



Aber nadierlich isch den nit de einzige Grund...!

Sandra, xoxoxo, strahlt
De Bischemer

Montag, 8. November 2010

Schatzsüache im G'meyndsgarde

Nebe unserem Hüüs war friäjer de G'meyndsgarde. Des war ä großes Feld mit halbverwilderte Epfelbaim, wu höchschtens ein, zweimol im Johr d'Matte g'mayt worre sinn. Des war also de perfekte Abenteuerspielplatz fir uns Kinder üss de Noochbarschaft.
Do hämmer uns dann troffe unn hänn alles g'spielt vun Verstecke, Fangis, Räuber unn Schandarm bis zu Schatzsüache. In dem hohe Gras het ma sich jo au toll an anderi anschliche kinne, unn mit de Zitt het's richtigi Trampelpfädli durch des Grundstück gää, so wie mer sich als Kind d'Savanne in Afrika vorstellt.
Als des ganze noch ä Neubaugebiet war, do häbb uff beide Sitte vun dem große Feld d'Wohnstroße noch in 'ere Sackgass g'endet. Darum hänn sich do Kinder troffe, die ma sunscht nit jede Dag in de Noochbarschaft g'sähne het! Unn dann het's manchmol richtigi Kämpfli zwische de Bande gää.
Mir hänn dann tatsächlich manchmol kleini Schatzkischtli packt unn vergrabe (frooge mich aber nit, was do alles drin war) unn hänn dann Schatzkarte däzüä g'molt. Damit die auch echt üssg'sähne hänn sinn sie verknittert unn mit Holzkohlestickli schwarz g'macht worre. Unn d'andere hänn dann denne Schatz süache kinne (wenn sie d'Schatzkart g'funde hänn)!
Leider isch irgendwann z'erscht ä Strooß durch baut worre, unn dann isch der G'meyndsgarde irgendwann als Bauplätz verkauft worre. Dann war's rum mit dem tolle Spielplatz...

Was war des fir ä scheeni Zitt, erinnert sich
De Bischemer

Mittwoch, 3. November 2010

D'Ortenau vun wittem (6)

An de Offeburger Fachhochschüäl war widder mol Diplomierungsfiir
Aber wie kompliziert isch die Fachhochschüäl worre...! Wu ich dert studiert hab, do het's in Offeburg zwei Studiegäng (Nachrichtetechnik unn Maschinebau) gää, unn in Gengebach noch emol zwei (BWL unn Wirtschaftsingenieur).
Unn hitt? Wenn ich durch die Lischt schau mit all denne Abschlüß, dann git's do nit nur Diplom, Bachelor unn Master, sondern au noch Fachrichtunge, mit denne ich so schnell gar nix anfange kann:
Was isch zum Beispiel de Unterschied zwische "Elektrotechnik / Informationstechnik" unn "Elektrotechnik / Informationstechnik plus"??
Oder zwische "Medien und Informationswesen", "Medien und Kommunikation" unn "Communication and Media Engineering"??
Okay, 's Letschte isch wahrschiens ä internationaler Studiegang uff Englisch, aber sunscht?? Wahrschiens het bii all denne Medii-Fächer au d'Firma Burda d'Finger drin, kinnt ich mir vorstelle... Oder weiß ebber vun Eych des genauer?

Am beschte g'fallt mir aber "Energy Conversion and Management (Master)". Ich glaub, des wär ebbis Spannend's, des däd mich au mol interessiere...

Aber die Zitte sinn halt rum, realisiert
De Bischemer

Samstag, 30. Oktober 2010

Meditation

Der Dag het hitt widder aag'fange...!
Lu unn Le hänn sich g'stritte unn gegesittig g'haue, unn dann sinn sie beidi in Träne züe mir kumme unn hänn g'joomert, dass de Andere ihm jo soo arg weh g'macht het.
Unn will ich des jo gar nit haa kann, wenn g'haue wird, hänn sie beide fir hit fir's Frühstück 's Nutella g'striche bekumme. Ei, do war aber ä G'schrey! Vor allem d'Lea het briält, als ob ich sie zwei Woche in de Keller sperre däd!
Aber 's Beschte war dann, dass d'Lea sich dänooch selber ä Teepäckli zum Frühstück üssg'süacht het. Unn zwar ä Yogi-Tee. Sorte: "Glückstee"!
So richtig lache hab ich aber dann miän, als ich den Spruch uff dem Schildli vun dem Teebeutel g'lese hab:



Wie wohr, wie wohr, nickt
De Bischemer

Freitag, 29. Oktober 2010

Irischi Impressione (3)

So, jetzt git's emol d'nägscht G'schicht üssem Irland-Urlaub:
In Dublin hämmer gege Schluss vum Urlaub d'Guinness-Brauerei b'sichtigt. Klar, uff denne B'süach hämmer uns schun de ganze Urlaub lang g'freyt, des war jo quasi ä Pilgerfahrt zum St James Gate (dert isch die Brauerei)!
Als mir am End vun dere Irland-Rundfahrt nach Dublin g'kumme sinn, simmer also als allererschter Gang zur Firma vum alte Arthur Guinness. Dert het mal halt die Führung ibber sich ergehn loh miän, het sich ang'schaut, wie 's Guinness braut wird, het ebbis ibber d'G'schicht vun de Firma im Guinness-Museum g'heert, nur damit ma am End in de Probierstubb 's Bier het trinke derfe. Mit 'eme andere Ditsche, den wu mir dert troffe hänn, hämmer uns dann in dere Probierstub feschtg'setzt:


(Die schwarze Balke solle unseri glasige Auge verdecke unn die Privatspäre vun de (inzwische mer oder weniger) anständige Litt schütze... (unn: Ja, do zähl ich mich selber au däzüä!) Aber Jessis, schaue nur uff die Hoor un d'Klamotte... Wildi Zitte ware des, oder??
Ich glaub, nach fünf oder sechs Halfpints (des sinn 0,3 Liter) hämmer uffg'heert un sinn heim g'wackelt... Meh oder weniger freiwillig, will sie d'Probierstubb abschliäße hänn welle...! So wie ich g'heert hab git's hit nur noch ein Glas pro Person...

Do het ebber ebbis g'lernt, schient's, meynt

De Bischemer

Dienstag, 26. Oktober 2010

Schallplattesünde

Bii mir im Schrank, do stehn jo noch ibber 150 Schallplatte. Ab unn züä, do heere ma (am Sunndig morge, wenn d'Kinder bii uns im Bett leye), au mol widder eine an. Einigi vun denne Schallplatte hab ich inzwische au uff CD, anderi als MP3 uff'm Computer. Do heert ma nadierlich die Schallplatt nimmi ahn, will's eifach z'unbequem isch.
Anderi aber, des sin so kleini Juwele. Do hab ich oft schun fascht vergesse, dass ich die hab, unn wenn ich dann bi'm Durchflippe so eini find, dann müäß ich sie nadierlich gliich ufflege unn ein, zwei Lieder höre.


Unn dann git's nadierlich au so ä baar Platte, die däd ich mir hitt sicher nimmi kaufe... Schallplattesünde ebe. Unn will Ihr's sinn, do loss ich jetzt sogar ä baar vun denne Sünde rüss:

- Die drey (!) erschte Platte vun de Whitney Houston (z'sämme mit Mariah Carey unn Celine Dion "die drey unüssprechliche" Sängerinne)
- "Abenteuerland" vun PUR... Jessis nei, wie konnt ich nur...!
- "DaDaDa" vun Trio... obwohl, des isch so schräg, des isch fascht schun widder güät!
- "Ganz oder gar net" vun Nicki (ja, bayrisch!)... aber ich glaub, die Platt hab ich sogar "entsorgt", des war echt züe peinlich...!

Unn sunscht? Anderi schittle zwar de Kopf, aber zu minnere Sammlung von Laura Branigan steh ich immer noch. Unn "Self Control" war sogar 's erschte Lieblingslied vum Lukas. Allerdings het er's immer "Oh-oh-oh... Pom" g'nannt - so wie's halt au im Refrain vun dem Lied g'spielt wird!

Unn im Prinzip klinge Schallplatte eifach scheener als CDs, findet
De Bischemer

Freitag, 22. Oktober 2010

Alti Liebe roschtet ... doch!

So ab un züä schau ich jo in denne Audo-Inserate im Internet, was fir Ente 's denn noch git, unn was die so koschte däde.
Vor'm Urlaub hab ich dann bii 'nere Werkstatt grad zwey Dörfer vun Bischem weg ä Ent g'sähne, die uff de erschte Blick gar nit schlecht üssieht.
Am'e Wocheene, als es grad am Weg g'lege isch, sin mir dann mol vorbey g'fahre unn ich hab ä Blick druf g'worfe. Het ganz ordentlich üssg'sähne, aber meh Zitt war nit, um sie genauer an z'schaue. Üsserdem hab ich do ersch noch ä mol dribber schloofe welle.


Jetzt hab ich kürzlich noch ämol in's Inserat nii g'schaut. De Priis isch plötzlich ganz g'heerig runter gange, unn do steht jetzt: "Div.Mängel. Tüv-Bericht dabei. Blech muss geschweisst werden. Ideal für Bastler".
Unn ä Baschtler mit Schweißgerät bin ich jetzt halt doch nit...
's schient also echt, als däd sich der heimliche Traum vun mir, doch noch irgendwann ämol widder Ent z'fahre, vun selber in Luft Roscht ufflöse...!

Echt schad, stüümt
De Bischemer

Dienstag, 19. Oktober 2010

D'Ortenau vun Wittem (5)

D'Bepo in Lohr wird saniert. Der Begriff "Bepo" war jo schun fescht etabliert fir d'Bereitschaftspolizei, wu ich noch ä klein's Kind war.
Unn d'Bepo g'hört eifach zu Lohr däzüe wie de Storcheturm unn d'Dammemühle... Darum isch's güät, dass do au Geld investiert wird!
Wu ich so viellicht fünf, sechs Johr alt war, do ware mir au mol an 'eme Tag der offene Tür bii de Bepo. Ich weiss des noch, will's do dävun ä Polaroid-Foto git, wu ich als kleiner Knopf mit'm Polizeihelm uff'm Kopf uff 'eme Poizeimotorrad sitz unn ibber alli vier Backe strahl. Unn sither dere Zitt hab ich als Kind immer Polizischt werre welle. Inzwische bin ich zwar froh, dass es nit so kumme isch, aber ich hab vor denne Männer unn Fraue, die wu den Job mache, noch immer d'gröscht Hochachtung!
Leider find ich des Foto im Moment nit, wahrschiens leyt des bii minnene Eltere in Eberschopfe im Schrank bii all denne alte Fotos... Aber am kummende Wocheend, do fahre mir eh widder mol uff B'süach hin. Wenn ich dran denk, dann kann ich des Foto jo mol süache.

Ich wirr's Eych dann wisse lehn, verspricht
De Bischemer

Freitag, 15. Oktober 2010

Monatsgedicht: Oktober

Ach, ä "Hoch" uff Dich, Oktober!
Dinni Farbe sinn so nett:
Kupfer, ocker, gold, zinnober,
Rapsgelb, braun unn violett.

Schau , wie glitzert doch die Sunn
Durch die Blätter, warm unn hell.
Morgenebel git's zwar schun,
Aber der verschwindet schnell.

D'ganz Natur isch bunt wie nie
Unn de Himmel strahlend blau
Gern däd ich ä Moler sii
Wenn ich üss'em Fenschter schau!

Könnt ich nur die Farbe hebe
Fir die dunkel Winterzitt...
Aber, wie so oft im Lebe
Weiß ich jo: Es geht halt nit!


Hoffentlich noch viel "goldener Oktober" wünscht uns alle
De Bischemer

Mittwoch, 13. Oktober 2010

Kaffeefahrt

Ich bin jo verruckt nach spanischem Kaffee. Dert hänn sie jo so ä b'sunderi Art Kaffee, der nennt sich "torrefacto". Do werre die Kaffeebohne mit Zucker g'röschtet / kandiert, dodurch bekummt de Kaffee so ä malzig-siäßer G'schmack. Des isch perfekt fir Milchkaffee! Hmmm!
Unn wu mir jetzt in Portugal ware, do simmer im Peneda-Geres-Nationalpark obe in de Berge bis direkt an d'spanisch Grenz kumme. Also hab ich mir's nit entgehn lehn kinne, durch die Wälder nunder bis ins nägschde spanische Dorf z'fahre. Acht Kilometer Serpentine de Berg nab, was ä Tour...!
In dem Dörfli dann het's gar kei richtiger Kauflade gää, sondern nur ä Zimmer mit Regale an de Wänd, wu's Ziigs drin g'stande isch. Unn 's halbe Dorf isch do rumg'hockt. Ich bin mir fascht vorkumme wie in Kuba....
Unn will ma jo in Spanie ware, hab ich au endlich widder uff spanisch mit de Litt schwätze kinne. Nit wie in Portugal, wu ma mit Händ unn Fiäß schwätze het miän. Also hab ich gliich g'froogt, ob's do Kaffee z'kaufe git. Die hänn mich schun in d'Kaffeestubb schicke welle, aber ich hab expliziert, dass ich jo Päckli-Kaffee (unn kei Tass Kaffee trinke) will.
Zwei Päckli Torrefacto-Kaffee het's gää, die hab ich gliich kauft! YEAH!


Der Dag war g'rettet, unn jetzt daheim schmeckt de Milchkaffee jetzt nochmol so güät, mit der Erinnerung!

Was macht ma nit alles, strahlt
De Bischemer

Montag, 11. Oktober 2010

's nägschde Lied!

Unseri heißgeliebt Stammdisco war friäjer jo d'Arche in Waldkirch. (Nit umsunscht git's jo die "Tribute to the Arche"-Homepage...)
Normalerwiis sinn de Kai unn ich jo zum Abrocke / Danze do hin g'fahre. War halt genau unseri Müssig... güäder, ehrlicher Rock!
Aber manchmol, do het halt eifach d'Stimmung nit g'stimmt. Oft het uns au eifach so ä Lied zum Anfange g'fehlt, eins, des eine mitg'risse unn zum danze triebe het. Will, wemma ämol am danze war, dann het ma meischten nur noch zum Trinke oder Schwätzli halte ä Paus g'macht.
Unn mit de Zitt het sich bii uns zwei dann in so Situatione ä Ritual iig'schliche: Wenn mir lang gnüä do g'hockt sin unn eigentlich längscht danze hän welle, dann het einer vun beide irgendwann vorg'schlage: "'s nägschde Lied..?!?"
Unn mit dem Vorschlag hämmer uns "moralisch" verpflichtet, z'sämme bii'm nägschte Lied danze z'gehn, egal was kummt. Unn de Deyfel isch ä Eichhörnli, nadierlich war 's nägschde Lied fascht immer Schrott. Also sinn mir zwei dann halt uff de Danzflächi g'stande, hänn d'Auge verdrillt unn hänn so güät's geht zu de Müssig danzt. Aber Spaß hämmer g'haa däbii!
Zum Glück isch dann meischtens gliich dänooch besseri Müssig kumme, so dass mir eigentlich fascht jedes Mol nassg'schwitzt, aber glücklich, vun Waldkirch heim g'fahre sin!

Des ware noch Zitte, räsonniert
De Bischemer

Mittwoch, 6. Oktober 2010

Typisch unseri Familie!

Unser Urlaub isch nadierlich widder typisch g'sii fir uns. Oder wie de Reiseführer ibber ä Stadtli in Portugal g'schriebe het: "Chaotisch, aber sypathisch"... (Bii uns müäß des nadierlich "symbadisch" heiße...)
Schun de Anfang war chaotisch. Ä Stund, bevor mir zum Flughafe hänn fahre soll, bin ich noch mit de Lea uff de Kinderstation vun de Uniklinik g'hockt unn hab sie durchchecke lehn! Will sie mit Fieber, Kopfweh unn total müüdrig zu mir ans Bett kumme isch. Unn des morgens am fünfi!
Aber im Endeffekt war's nix Schlimm's, wahrschiens so ä Art Reisefieber unn züä'ni Stirnhöhle.... Genau g'numme bin ich jo d'letschte drey Mol vor'm Urlaub mit de Lea noch im letschte Moment bi'm Doktor g'sii, so langsam wird des zur Routine...

Unn am letschte Dag, als mir grad zum Flughafe fahre hänn welle, do het de Lukas sin (tarnfarbegriän's!) Hotwheel-Audo vom Balkon runder uff's verwilderte Noochber-Grundstück keye lehn, unn de Verwalter vum Hotel het mit de Leiter ibber d'Müür stiege unn des Audoli süache derfe... Zum Glick het der's locker g'numme unn het 's Unkrütt durchwühlt. Wahrschiens het er selber Kinder unn kennt die Situatione...
Do kriege Ihr ä Iidruck, wie verwuchert des Grundstück wirklich üssg'sähne het:


Aber am End isch alles widder mol güät üssgange, wie sich's fir uns'ri Familie ebbe g'hört!

So sinn mir halt, grinst
De Bischemer

Freitag, 1. Oktober 2010

Bin z'ruck!

Boah! Ma sott jo nit glaube, wie scheen unn abwechslungsrich Portugal isch!

Süüferi Städtli, toller Strand mit wildem Meer, Wald unn Berg, lecker's Esse... unn nadierlich de Portwiin...!

Nur mit de Sprooch, do hännn sie's nit so! Des Portugiesisch, des soll ei Mensch ämol verstehn! Wenn ma Spanisch kann, dann kamma jo wenigschtens ebbis lese, aber wenn die schwätze, dann kannsch jo nit ämol ä baar Brocke verstehn, damit ma d'Sprooch errote kinnt. Des klingt immer so irgendwie slawisch...
Ab unn züä hab ich d'Litt uff spanisch ebbis g'froogt (wenn sie g'sayt hänn, dass sie spanisch kinne), aber g'antwortet hänn sie dann immer doch widder uff portugiesisch. Unn verstande hab ich widder nix!

Aber mir sin jo g'wohnt, mit alle Sprooche unn mit Händ unn Fiäß z'schwätze, do war des nit wirklich ä Problem!

Do noch ä baar erschti Iidrück vun de letschte zehn Däg:
















Die Zitt war so intensiv unn bunt, dass mir manchi Sache, die mir g'macht hänn, erscht jetzt bi'm Anüäge vun de Bilder widder iifalle....


Do ghn ma widder mol hin, glaubt
De Bischemer

Freitag, 17. September 2010

Abmeldung

So, Ihr Litt,

ich meld mich mol ab! Am Sunndig morge fliäge ma nach Portugal, aber vorher isch erst mol des do ang'sagt:



Ä scheeni Zitt wünscht Eych
De Bischemer

Donnerstag, 16. September 2010

Monatsgedicht: September

Wenn ich üss em Fenschter lüäg
Denk ich oft: Des kann's nit sii!
Hab vum schlechte Wetter g'nüäg...
Summer, oh, wu bisch denn hii?

Morgens uff de griäne Wies'
Liegt de Nebel, schwer unn dicht.
Unn am Obend merkscht, wie liis
D'Kälti Dir in d'Knoche schlicht.

Doch: Was mir am Herbscht so g'fallt:
Zwibbelküache, nejer Wii!
Isch's au drusse noch so kalt
Gliich zum nägschde Wiinfescht hii!

Dann noch Wal- unn Haselnuss
Uffgehobe, gliich in'n Mund
Sinn nit nur ä Hochgenuss,
Sondern au noch richtig g'sund!

Epfel, frisch vum Baum gepflückt,
Zwetschgeküache, warm unn frisch!
Oh, wie mich de Herbscht entzückt...
Summer, blieb doch, wu de bisch!


So het jedi Johreszitt ebbis Güäts, findet
De Bischemer

Dienstag, 14. September 2010

D'Cleopha

Minni allererschti "richtigi" Disco-Erfahrung war jo d'Cleopha, die Halledisco vum Walter... Do bin ich jo johrelang regelmäßig hin. Sogar minner Vadder het am Samschtig morge schun g'wißt, wu ich obends hingeh, wenn er in de Zittung d'Anzeig g'lese het, in wellere Hall Cleopha am Wocheend spielt.
So ä baar Sache vun dertmols sin echt hänge bliebe:
Ang'fange het's eigentlich jede Obend mit "Das ganze Leben für'n Rock 'n' Roll" vun STS (des müäß ich hit noch lütt heere, so ab unn züä!) unn "Aquarius" üss'm Hair-Musical.
Vun City unn "Am Fenster" war de Walter so begeistert, dass er die Band sogar ämol live züä sich uff ä Open Air-Konzert g'holt het.
Unn 's bleede G'schwätz zwische de Lieder hätt sich de Walter sich dertmols schun spare kinne...
Vor'eme Wiili hämmer uns sogar mol widder mit ä baar Litt bii de Cleopha in Ottene 'troffe. D'Müssig isch nit viel anderscht worre, unn de Walter schwätzt mindestens genau so nervig in d'Lieder nii wie friäjer... Aber 's Publikum isch nit mit'm Walter unn uns älter worre - do simmer uns ganz scheen alt vorkumme...!

Unn irgendwänn verzehl ich Eych au noch, wie unn wu min erschtes Mol bii de Cleopha war...

Jetzt aber erscht ämol Müssig aag'macht, meynt
De Bischemer

Mittwoch, 8. September 2010

Kronburgschlotzer

Letzscht Woch simmer mit de Kinder Pizza esse gange. Am End hänn Lu unn Le dann zwei Schlotzer g'schenkt kriegt. Unn wu ich die Schlotzer g'sähne hab, do hab ich sofort an unseri Urlaub als Kinder denke miän. Die hänn nämlich genau so "g'strudelt" üssg'sähne wie die, die mir immer vun de Schwestere in Kronburg bekumme hänn:

Kronburg, des isch ä Dörfli in Öschtrich, do hänn minni Eltere schun d'Hochzittsreis hin g'macht g'haa. Unn wu mir klein ware, do simmer noch einigi Mol in Urlaub dert hin. Mir hänn in 'eme Art Hotel g'wohnt, des wu vun Kloschterschwestere betriebe worre isch.
Wenn mir dert ankumme sinn, dann simma immer als erschtes nuff uff d'Kronburg g'wandert, des isch ä alti Burgruine. (Uff dem Bild sähne Ihr rechts unde au 's Kirchli vun Kronburg):

Obends het's dann immer warm's Esse im Speisesaal gää, unn jedi Familie het ä feschter Disch g'haa unn het noochänander 's Esse serviert bekumme. Mir hänn immer gliich g'wißt, wänn unser Esse kumme isch, will mir die einzig sechsköpfig Familie ware, unn entsprechend ware unseri Suppe- unn andere Schüssle immer mit Abstand d'gröschte...
Unn wenn mir abg'reist sinn, dann het ebbe jedes Kind noch ä Schlotzer vun de Schwestere g'schenkt bekumme. Die ware so lecker, dass mir uns dann manchmol vum Daschegeld noch ä baar solchi Schlotzer fir uff de Weg unn fir daheim kauft hän. Unn die hänn ebbe genau so üssg'sähne wie die zwei, die wu Lu unn Le d'letscht Woch bi'm Italiener bekumme hänn.

Ich wirr jo ganz sentimental, schluckt
De Bischemer

Montag, 6. September 2010

Grundschüäl

Hit wird de Lukas in de Grundschüäl ang'meldet! Er het zwar noch fascht ä ganzes Johr Zitt, bis er iig'schult wird, aber d'Anmeldung isch jetzt schun. Unn zwar in de
Frooge mich jetzt aber nit, was d'Astrid Lindgren mit unserem Bischem z'düe het. Ganz sicher isch sie nie bii uns im Dorf g'sii, unn in de ganze G'schichte vun Pippi, Michel unn denne Litt üss Bullerbü hab ich au nie ä Wort ibber unser Dorf g'läse...

Übrigens, der Name "Astrid" isch jo im Badische echt g'fährlich, gell?!? Wenn denne ä Badener üssspricht, dann hert sich des immer an wie "A****-tritt"... Darum sott ma bii uns sin Kind nie so nenne, des wird sunscht immer Probleme ha, oder?!?


D'Astrid Lindgren het in Schwede do dämit wohl kei Problem g'haa, grinst
De Bischemer

Donnerstag, 2. September 2010

Rundballe und Rundballepress

Wemma jetzt ibber d'Felder fahrt, dann sieht ma jo iiberall die große Stroh-Rundballe leye. Ich find, des sieht so scheen üss, wenn die große Balle uff denne gelbe Felder leye, vor allem, wenn hintedran ä sunnig-blauer Himmel straht. Des isch so ä typisch's Spätsummer-Bild.


Aber die Rundballe, die hänn noch üss 'eme andere Grund so ä positiver Iidruck bii mir:
In einem vun de erschte Bilderbiacher vum Lukas, do war ä Rundballepress drin. An dere het ma ä Deerli uffmache kinn, unn do drin war dann a Warndreyeck uffg'molt. Des war fir de Lukas nadierlich ä ganz b'sunderer Anreiz, des Deerli immer widder uff z'mache. Unn so het er au immer ä b'sunderi Freyd an dere Rundballepress in sinnem Büach g'haa.

Unn ich denk hit bi jedem Rundballe an denne kleine Lukas, strahlt
De Bischemer

Montag, 30. August 2010

Unterwegs mit Odysseus

Hit will ich Eych mol widder ä Erinnerung üss minnere Kindheit verzehle: Im Fernsehe, do het's friäjer ä Mini-Serie gää, die het "Unterwegs mit Odysseus" g'heiße. Do hänn ä baar Lit die Segeltour vum Odysseus noochg'segelt unn an denne verschiedene Stelle Halt g'macht. Do däzüä sinn dann immer kleini "Comic"-Filmli vom TonY Munzlinger mit de Odysseus-G'schichte iig'spielt worre, echt nett in Gedichtform.


Wer sich's nit vorstelle kann, do kamma ä kleins Beispiel anschaue...
Schad, dass es des nit als Wiederholung im Fernsehe git, des däd ich gern widder mol anschaue...

Die antik G'schicht dertmols, des war aber au ä echti Odyssee, grinst
De Bischemer

Mittwoch, 25. August 2010

D'Lea fahrt Fahrrad!

Bisher isch d'Lea jo mit'm Laufrad rumg'flitzt, sogar de Berg nab, unn alles ganz sicher. Also hämmer letscht Woch probiert, ob uff'm Fahrrad (mit Stützrädli) au schun trette kann. Des het au ball klappt. Darum hab ich am Wocheeend die Stützrädli abg'schrüübt, unn los isch's gange!
Am Anfang hab ich sie noch am G'nick fescht hebe miän, aber geschtern het sie immer g'rüäfe: "Babba, dü sollsch mich nit fescht hebe, ich kann des ällei!"
Unn tatsächlich isch sie ibber de ganze Radweg bii uns bis zum Spielplatz g'fahre. Z'erscht bin ich noch nebe ihre her g'rennt, will sie ab unn züä ä Schlenker g'macht het unn ball in d'Schissgass g'fahre wär. Aber dann war au des kei Problem meh, unn sie isch g'flitzt wie ä Großi!
Jetzt kinne ma dann uff de Parkplatz vun de Sporthall gehn. Dert sinn jo Stroße mit Krizzunge, Abbiegespure unn Kurve uffg'molt, do kann sie dann ä weng übe, bevor ma ä größerer Üssflug mache!

So schnell geht's, strahlt
De Bischemer

Montag, 23. August 2010

's alt Grammophon

Bii minnene Eltere im Keller steht noch ä kabüttig's Grammophon. Leider keins mit so 'neme Trichter obbe nüs, sondern der Trichter isch in dem Kaschte mit drin. Vorne kamma ä Deerli uffmache, dert kunnt dann d'Müssig üssem Trichter rüs.
Unn ä Kurbel zum Uffziäge het's. Leider isch irgendwänn emol die Blattfeder do drinne g'sprunge, darum kann ma's nimmi uffziege, sondern mäüß vun Hand den Plattedeller drille, wenn ma Müssig heere will. Do däbii eiert nadierlich der Plattedeller, will ma des nit ganz glichmäßig schafft, unn die Lieder heere sich alli ä weng komisch an.

Ich glaub, 's isch nur noch ei einzigi alti (Schellack?-)Platt däbii. Jedefalls kann ich mir nur noch an die ei Platt erinnere, do däfiir aber um so besser an des Lied uff dere Platt:
"Dü bisch verrückt, min Kind, Dü müäsch nach Berlin, wu die Verruckte sinn, ja do g'hersch Dü hin...". (Nadierlich nit uff badisch, sondern uff hochditsch...)
Des hab ich vor 'eme Wiili de Lea vorg'sunge (will die jo au so ä verruckt's Kind isch), unn des het ihr so güät g'falle, dass sie des Lied jetzt selber immer widder ämol singt. Nadierlich singt sie dann nit "minn Kind", sondern "Babba", aber do het sie dann ä b'sunderer Spaß dran!

So gitt ma de ditsche Liederschatz widder, grinst
De Bischemer

Donnerstag, 19. August 2010

Schatz-Elli

D'Lea het jo ä ganz wichtig's Kuscheltier: D'Elli! Des isch eigentlich ä Esel, aber fir d'Lea isch's ä Küäh:


Unn unni die Elli kann d'Lea nit schloofe. Isch also immer echt ä Drama, wemma obends die Elli nit findet, will d'Lea mol widder nit weiß, wu sie sie leye lo het.
Darum hämmer ihre irgendwann im Internet ä zweiti Elli kauft. Ä "Ersatz-Elli" also. D'Lea het denne Begriff nit so richtig verstande, unn uff eimol het sie ä "Elli" unn ä "Schatz-Elli" g'haa.
Eigentlich war die Idee, dass ma die ein' dann irgendwo in de Schublad uffhebe, damit ma sie immer findet, wenn d'ander verscholle isch. Aber die Schatz-Elli het sie dann nadierlich gar nimmi her gää. 's isch so witt gange, dass sie entweder mit beide Ellis het schloofe welle, oder dass sie unbedingt die Schatz-Elli welle het. Aber so ä Affetanz hämmer dann doch nit mitg'macht, unn inzwische het sich des widder g'legt.
Aber mir sinn trotzdem froh, dass mir zwei so Ellis hänn, will (mindeschtens) eini garantiert immer irgendwu verscholle isch.

Hauptsach, d'ander wird g'funde, weiß
De Bischemer

Dienstag, 17. August 2010

Monatsgedicht: Auguscht

... au wenn's ä weng melancholisch klingt, so isch es halt:

D'Däg sinn nimmi ganz so lang.
Wu isch denn der Summer hii?
Mancher frogt sich jetzt schun bang:
Isch denn des schun alles g'sii?

's schient, de Summer isch jetzt rum,
Nix meh mit "in d'Sunne liege"...
Langsam wird's mir echt zu dumm,
Müäß wohl in de Süde fliege?!?

Summernächt, so lang unn lau...
Hämmer lang schun nimmi g'haa.
Nur noch Wolke, dunkelgrau,
Glaube mir, de Herbscht fangt aa!


...aber der kann jo au noch ganz scheen sii, hofft
De Bischemer

Samstag, 14. August 2010

Endlich!

Grinsegesichter

Bin hit morge uffgewacht
Mit'm Strahle in 'nem G'sicht!
Fascht schun hätt ich lütthals g'lacht,
Will mich so de Hafer sticht!

Lang g'nüä war ich jetzt ällei!
Hit isch rum mit dere Rüäh!
Glaubsch jo nit, wie ich mich frei,
Vum Älleisii hab ich g'nüä!

Schun hit mittag isch's vorbey!
Ja, ich frey mich, nit züä knapp!
Endlich kumme minni drey,
Hol sie dann vum Flieger ab!


Alles widder im Lot, strahlt
De Bischemer

Mittwoch, 11. August 2010

Plapperrose

Hänn ihr schun ämol ä Plapperros uffg'macht, bevor sie am Bliäje isch? Also die Knosch an denne zwei Nahtstelle vorsichtig uffg'risse unn üssenander zoge?


Do sinn jo die ganze Blüteblätter drin z'sammegfaltet wie ä Fallschirm. Unn wemma die Blüteblätter anlangt, die sinn jo fiin un weich wie Seidediachli! Ich müäß do glich an den Spruch üss de Bibel denke: "Nit ämol Salomo mit all sinnene Schätz war so prächtig aa'zoge wie eini vun ihne"!
Ab unn züä findet ma sogar eine, die isch nit so dunkelrot wie die andere, sondern ganz hellrosa oder sogar fascht wiß. Komisch eigentlich. Ich red jetzt jo nit vun denne Mohnblüäme im Garde, die wu's in alle Farbe git, sundern vum stinknormale Klatschmohn, der eigentlich immer dunkelrot an de Strooße bliäjt...
Däd mich jo eigentlich ämol interessiere, ob die später noch rot werre däde, oder ob die dann als rosaroter Klatschmohn bliäje däde.

Weiß des ebber?, frogt
De Bischemer

Sonntag, 8. August 2010

Nachts...

Drusse wird's so langsam still,
Es verebbt de letschte Krach.
's schiint, dass jeder schloofe will,
Aber ich, ich bin noch wach.

D'Grille heert ma uff de Felder,
Ab unn züä ä Fledermüüs,
Langsam wird's do drusse kälter,
Doch ich will noch nit ins Hüüs.

Schau, wie d'erschte Sternli blitze,
Unn de Mond, der blinzelt au,
Ich bliib eifach drusse sitze
Will ich nit ins Bett mich trau.

D'Nacht sinkt immer schwerer runter,
's schiint ball Mitternacht zu sii,
Langsam bin nur ich noch munter,
Sogar d'Grille schloofe ii!

Also geh ich doch nach drinne,
Mach au alli Diire züä.
Ob ich jetzt wirr schloofe kinne?
Nei, bigoscht, ich find kei Rüäh!

Also fang ich noch an z'lese,
Dribbe, uff'em Kanabee,
Jedes Heftli, alter Käse!
Ach, wie wär jetzt schloofe schee!

Doch: Ällei in so 'me doofe
Große, kalte Doppelbett,
Sag, wie soll ma do denn schloofe?
Des isch wirklich gar nit nett!

Ja, ich sag's ganz unumwunde:
Mir fehlt minni Frau, oh Mann!
Langsam zähl ich echt die Stunde,
Bis ich bii ihr schloofe kann!


Do dämit isch alles g'sait, glaubt
De Bischemer

Freitag, 6. August 2010

Daheimbliebkalendergalerie

Will ich jetzt zwei Woche ällei bin hän d'Kinder jo Bilder fir mich g'molt. Unn jetzt will ich Eych mol ä kleini Galerie vun denne Bilder zeige, die wu ich bisher bekumme hab:

1. "Iisebahn mit Wohnanhänger" vum Lukas:


2. "Ä Riesefiir un zwei Feuerwehraudos" vum Lukas:


3. "Viel G'schenkli vun Lea fir Baba":


4. "'s Tipi vum Jakari" vum Lukas:


5. Unn als "Sonderpreis vun de Jury" wege 'nem Titel:
"Des isch eigentlich ä Schneck... aber do isch jetzt so viel druff bäbbt... die erkennt ma gar nimmi. Ja, unn drunter isch nix":


...do erkennt ma jetzt nit viel. Aber glaube mir, uff'em Original sieht ma au nit viel meh.. :-)


Wenigschtens do hab ich ebbis vun denne zwei, stüümt
De Bischemer

Mittwoch, 4. August 2010

Am Eiger

Des isch jetzt grad mol nix Badisch's, aber wer schun ämol vor'm Eiger g'stande isch, der het ä G'fühl däfir, wie wahnsinnig des do sii müäß:



Also ich däd's nit mache, weiß
De Bischemer

Dienstag, 3. August 2010

Ällei

Ällei sii isch doof!
Sither Sunndig sin minni drey Schätz widder in Öschtrich bii de Oma, unn ich bin ällei daheim. Dagsibber isch des jo nit so schlimm, 's git jo g'nüä z'schaffe. Schun ällei de Garde haltet eine jo uff Trab, unn als Einzelner kamma jo gar nit alles esse, was do so reif wird...
Aber obends unn nachts, do isch's schun komisch. 's Hüüs isch so still, keiner schwätz mit einem. Unn ins Bett gehn, do het ma schun gar kei Luscht, wenn niäme näbe einem schlooft! (Des het The Police schun lang g'wisst...)!


Aber immerhin hänn Lu unn Le fir mich widder ä "Adventskalender" baschtelt. Jede Dag derf ich ä g'molt's Bild oder ebbis Baschtelt's üsspacke! Damit mir die zwei Woche nit ganz so lang werre. So siäß... Ich wirr Eych ab unn züä mol zeige, was ich do bekumm.

Aber noch sin's noch elf einsami Däg, stüümt
De Bischemer

Donnerstag, 29. Juli 2010

Karchschmieri

Vor kurzem hab ich mir an de Fahrradkett ä schwarzes Bein g'holt. Do kannsch unter de Dusch ganz scheen schrubbe, bis des widder ab geht. Fahrradkettefett isch halt schun ä viehmäßig's Ziegs. Zum Glick hab ich ä kurzi Hos an g'haa, sunscht hätt d'Sandra widder bruddelt, wie sie denne Fleck üssem Hosebei rüss krigge soll.
Friäjer, bii minnere Mama, do het's jo kei Unterscheidung zwische Flecke vun de Fahrradkett, de Anhängerkupplung oder sunscht irgendeinere schwarze Schmieri am Audo gää. Des war alles "Karchschmieri", unn an de Kleider war des ä mittleri Kataschtroph! Wahrschiens war 's Wäschmittel friäjer echt noch schlechter als hitt, d'Mama het do nämlich echt immer ä Schaff g'haa, die Hose widder süüfer z'bekumme.
Unn als Kind het ma jo au viel meh Gelegeheite g'haa, an so Karchschmieri "dran z'kumme". D'Audos ware viel dreckiger als hit, Anhängerkupplunge ware schmierig unn nit abdeckt, und so aldi Laschter, um die ma rumschliche kann, die git's hit jo fascht gar nimmi. Am meischte Flecke hämmer uns aber an de Einachser unn Bulldog g'holt, glaub ich. Do war jo an jedere Eck irgendwo so ä Schmierung, wu ma sich ä Flecke het hole kinne. Egal, ob's bi'm Mithelfe oder bi'm Versteckspiele war (au wenn's Letschtere nadierlich meh Spaß g'macht het...)!

Wer ä güäder Tip gege Karchschmieri het, soll sich melde, appelliert
De Bischemer

Montag, 26. Juli 2010

Siegener G'schichte (1)

Dass ich ämol drey Johr lang in Siegen g'wohnt hab, des hab ich schun verzehlt, oder?

Vor kurzem war ich jetzt jo erschte Mol mit minnere Familie 's in Siegen. War schun echt komisch! Vor allem, will sich in de letschte vierzehn Johr doch einiges verändert het. Ich hab sogar ä baar Sache gar nimmi uff Anhieb g'funde!
Am schlimmschte war jo immer 's Wetter in Siegen. G'rägelt het's so viel, des hab ich als sunneverwöhnter Badener jo gar nit glaube kinne!
D'erschte drissig Dag lang bin ich wirklich JEDE Dag mit nasse Fiäß vum Schaffe heim kumme!! Entsprechend ware jo au die Sprüch, mit denne ich in Siegen begrüßt worre bin: "Was isch schlimmer als Verliere? Siegen nadierlich!". Oder "Wuran merkt ma in Siegen, dass de Summer kummt? De Rege wird wärmer"!
Wu mir jetzt dert ware, do het ma des allerdings küüm glaube kinne. 's war jo an dem Wocheend so heiß, dass d'Schnecke belle, unn im ganze Siegerland het d'Sunn g'schiene. Unn do isch sogar Siegen mit sinnene ganze schwarze Schieferschindelhiiser nur halb so häßlich!


Entsprechend simmer au ibber d'Landstrooß nach Siegen nii g'fahre, do kriegt ma meh vum Wald drumrum mit als vun de Stadt selber. Des hilft...
Aber d'Krönung war des: Genau, wu mir an minnere alde Arbeitsstell dran durch g'fahre sin, do isch uns ä super scheeni, glänzig polierti, griäni Ent entgege g'fahre kumme. Genau wie d'Waltraud, mit dere ich dertmols durch Siegen g'fahre bin!

Wie b'stellt ebbe, grinst
De Bischemer

Donnerstag, 22. Juli 2010

Monatsgedicht: Juli

Pünktlich zum Wetterumschwung (des het jo bii minnene Monatsgedichtli fascht schun Tradition, gell?) git's hit 's Juli-Gedicht:

Juli
Summer find ich richtig toll,
Des isch, was ich sicher weiss!
's Schwimmbad isch zwar brechend voll,
Unn es isch zum koche heiß.

Aber was ich do dran mag
Wird jetzt jeder gliich verstehn:
So ä heißer Summerdag
Isch üss viele Gründe scheen:

Blauer Himmel, Sunneschiin,
Immer ibber drissig Grad,
Kummt als Summerwetter hin,
Alles and're wär doch fad!

So viel z'esse wachst im Garde,
Nit nur's Wetter isch de Hit:
Ich kann's immer küüm verwarde
Bis es mol Tomate gitt!

Au Salat, unn Erbse, Bohne,
Unn noch all des ander G'miäs,
Drusse isch ma "oben ohne"
Brucht kei' Socke an de Fiäß!

Nei, in ferni Länder fliäge
Däd ich echt im Summer nie!
Lieber jetzt im Garde liege...
's kann jo nirgends scheener sii!


Kei Angscht, de Summer kummt z'ruck, glaubt
De Bischemer

Montag, 19. Juli 2010

D'Ortenau vun Wittem (4)

De ehemalige Rektor vun de FH Offeburg, de Herr Adam, isch g'storbe. Adé Adam, kinnt ma also widder sage!
De Herr Adam het minni Diplomurkund noch unterschriebe. Grad in sinnene Rektorjohr hab ich uff de FH Offeburg studiert. Okay, zwischedrin
hab ich nochmol zwei Johr Paus g'macht fir de Zivildienscht, aber 's het dann grad noch g'reicht, damit de Herr Adam vor sinnem Ruhestand minni Urkund het unterschriebe kinne.
Immerhin het er jo die FH so groß unn güät g'macht, wie sie worre isch. Unn b'sunders in de Nachrichtetechnik (minnem Fachbereich also) het er ziemlich stark mit bestimmt, wu de Weg hin gehe soll. Unn wenn ich so uns Absolvente anschau, dann het er wohl kei so schlechter Iifluss g'haa, will ich mol sage...
Wu immer er jetzt isch, ich wünsch ihm, dass es ihm güät geht!

Hüät ab vor'm Herrn Adam, salutiert
De Bischemer

Freitag, 16. Juli 2010

Min Saxophon

Schau, do liegsch im Keller rum,
Machsch kei Mucks, bisch still unn stumm!
Ach, kinntsch Dü Dich nur beschwere,
Däd ma ebbis vun Dir heere...
Aber so: Sitt Woche schon
Git's vun Dir kei einz'ger Ton!
Nur an Wiihnacht (für miin Glück):
"Tochter Zion", 's Lieblingsstück!
Lu unn Le hänn's b'sunders gern,
Dinni Müssig spiele z' hör'n.
Kamma jo au echt verstehn,
Dü klingsch wirklich wunderscheen!
Ganz egal ob leis, ob lütt,
Dinner Klang macht Gänsehütt!
Ich versprich (unn halt mich dran):
Ich fang widder z'spiele an!



D'Froog isch nur "wänn", sinniert
De Bischemer

Dienstag, 13. Juli 2010

Biggecamping

Hämmer's also g'schafft! Am Wocheend ware ma im Sauerland am Biggesee zum Camping. Mit (fascht) alle Litt. Üss Mainz/Bischem, Trier unn Ibbenbüren. Toll war's.
Ursprünglich isch des jo die Grupp, wu sich ei mol im Johr in Eberbach bim Triathlon zum Zelte troffe het. Aber sither d'Anne nuff in de Norde zoge isch kriege ma do nimmi alli z'sämme. Also hab ich etwa in de Mitte zwische alle ä Platz zum Treffe g'süacht, unn des war halt an de Bigge.
Dann noch rechtzittig ä Termin fescht g'macht, an dem alli kinne, unn fertig!

Unn unter uns: So unni Triathlon war's eigentlich viel g'miätlicher. De einzige Sport war ä weng Schwimme im See. Alli hänn viel trunke ('s war jo au viehmäßig heiß!), unn viel Fleisch vum Grill het's gää, unn viel Zitt zum Babble hämmer g'haa. Unn d'Kinder sinn au gliich recht erzoge worre:


In de Nacht zum Sunndig hämmer am drey Ühr morgens noch unser Tunnelzelt sturmsicher mache miän (zum Glück hämmer ä Bauinschenjör däbii g'haa...), unn am Sunndig nohmittag, als alli widder heim g'fahre sinn, bin ich nooch vierzehn Johr zum erschte Mol widder in Siegen g'sii. Un ich müaß sage, 's düürt mich immer noch nit, dass ich vun dert weg 'zoge bin... "Was isch schlimmer als Verliere?" ebbe...

's nägscht Johr mache ma widder so ä Wocheend, weiß
De Bischemer