Donnerstag, 16. Januar 2014

Bii de Vernissage

Wu mir noch kinderlos ware, sinn d'Sandra unn ich mol durch Nordspanie 'kurvt. Es war im Vorfrühling, also absoluti Nebesaison. Entsprechend üssg'storbe sinn die Städtli g'sii.

Eines Obends, ich glaub, 's war in Rosas, hämmer nirgends ä Kneipe, Restaurant oder ähnlich's g'funde, wu ma ebbis hätte esse kinne. Däbii hämmer so ä Hunger g'haa!
Uff eimol het d'Sandra ä Schild an'ere Kunschtgalerie entdeckt, dass an genau DEM Obend ä Vernissage stattfinde däd. "Nix wie hin, do git's immer ebbis z'esse!", het sie g'meynt. Also simmer in die Galerie g'schliche unn hänn versüacht, wie iig'ladeni Gäscht üssz'sähne. Des war nadierlich nit liicht, schließlich simmer in unsere Urlaubsklamotte unterwegs g'sii, mit denne mir in dere G'sellschaft schun ziemlich uffg'falle sin. So mancher het uns krumm ang'lüegt, aber egal!
Unn tatsächlich, do sinn Kellner mit Tabletts voll Wiin unn Sekt rumg'loffe! Schnell hämmer uns zwei Gläser g'schnappt - Mut antrinke, locker werre! Des het so güät 'klappt, dass ma gliich nochmol züeg'langt hänn... (Oh, nit vergesse... Immer scheen interessiert uff d'Bilder schaue, unn öfters de Standort wechsle, bevor ebber dummi Frooge stellt...!)
Irgendwänn sinn dann sogar Tabletts mit Tapas broocht worre. 's isch au Zitt worre, der Wiin unn Sekt isch uns ganz scheen in de Kopf g'stiege! Also fescht züeg'langt!
Es müeß ä wichtiger Künschtler g'sii sii - die hänn nämlich so viel z'esse unn z'trinke serviert, dass sogar mir irgendwänn uffgäää hänn!
An dem Obend sinn mir beidi ziemlich ang'heitert heim g'wackelt unn ganz scheen vollg'fresse ins Bett 'keyt!

So ä Vernissage kann ich nur empfehle, grinst
De Bischemer

Keine Kommentare: