Donnerstag, 12. September 2013

Mit'm Bus (unn Pablo Neruda) durch d'Pampa

Vor fascht genau zwanzig Johr (.. wie sich des widder anheert - bin ich echt so alt?!?) war ich mit'em E.T. in Chile unn Argeninie.
Drey Woche ware ma unterwegs, unn in derre Zitt simmer immer widder vun einem Land ins ander g'wechselt. Vor allem, will de Bus uff'em Weg nooch Feuerland (Ushuaia: D'südlichscht' Stadt uff de Welt!) halt immer zwische denne zwei Länder hin unn her pendelt. So isch's halt, wenn Landesgrenze mit'em Lineal 'zoge werre.
Bii jedem Grenzibbergang het's nadierlich au ä Üssreise- unn ä Iireisestempel gää. Ich hab mir die alli uff d'selb' Doppelsitt im Pass gää lehn, sodass die beide Sitte am End komplett voll ware! (Leider find ich denne alte Pass grad nimmi, sunscht hätt ich Eych jetzt ä Foto dävun präsentiert...)

Vun Osorno (in Chile) simmer in einem Rutsch nooch Punta Arenas (au in Chile) g'fahre. Etwa 2.000 Kilometer durch d'Pampa. Also d'ECHT Pampa! Ibber driessig Stunde het des düürt. Unn in derre ganze Zitt het's drusse (mit Üssnahme vun denne baar Städte, die ma ang'fahre sinn) nur Gras, Gras unn nochmol Gras z'sähne gää!
Zum Glück hab ich mir vor de Fahrt in Chile noch ä Gedichtbändli vum Pablo Neruda 'kauft, unn des hab ich dann mit Hilfe vun Wörterbüach unn Mitfahrer Stück fir Stück ibbersetzt. DES war scheen! Poetischi, melancholisch, bilderschweri Liebesgedichtli, wie sie hat nur ä Südamerikaner schriibe kann!
Ich däd Eych jetzt au gern ä Gedicht vun ihm serviere, aber bii de Ibbersetzung in's ditsche verliere die eifach de ganze Zauber, hab ich festg'stellt... Des isch bii Romane (vun de Isabelle Allende, dem Garcia Marquez etc.) viellicht "nur" ä Qualitätsverluscht, aber Neruda uff nicht-spanisch? Des geht gar nit!!

Übrigens: Wie's däzüe kumme isch, dass ich eins vun denne Liebesgedichte fascht fir ä Chilenin im Busbahnhof vor'trage hätt, des verzehl ich Eych dann viellicht ä ander's Mol.


Aber viellicht au nit, ibberlegt sich
De Bischemer

Keine Kommentare: