Donnerstag, 13. Januar 2011

Ällei!

"Ällei zu lebe isch nit güät!",
Schreyt de Bischemer voll Wüät.
Wu sinn minni Schätzli hin,
Unni die macht des kei Sinn!

Minni (allerbeschti!) Frau
Weiß des selber jo genau.
Sie isch Wohl unn Weh' fir mich,
Unni sie isch's fürchterlich!

Sither Lu unn Le gebore
Bin Familiemensch ich g'worre!
Minni kleine, große Schätz,
Unni die isch's Lebe lätz!

Ja, mir fehlt des Kinderlache,
Kumm mir vor wie nit ganz 'bache!
Will nit schloofe, will nit esse,
Langsam kansch mich echt vergesse!

Manchmol isch Ällei-sii toll,
Aber jetzt hab d'Schnauz ich voll!
Roote mol, wuvun ich draim:
Morge kumme sie dann heim!!


Ä breites Grinse uff'm G'sicht kriegt
De Bischemer

Keine Kommentare: