Alles anderscht!

Es isch grad mol zwei Dag her...
Am Zischdig isch d'Le jetzt tatsächlich iig'schüält worre! Sie isch also endlich au offiziell kei klein's Kind meh', sondern ä Schüälkind!

Wenn ma so ä Iischulung zum erschte Mol mitmacht, dann isch's (fir d'Eltern) ziemlich uffregend. Aber mir hänn des jo vor zwei Johr schun mol mitg'macht. Bii'm zweite Mol weiß ma dann schun, was bassiert, unn ma kann dem ganze "Firlefanz" viel lockerer begegne. Wenn ma ä Mann isch, zumindescht!
Als "Mama" isch es offensichtlich immer noch ganz scheener Streß, wenn "min klein's Kind" au noch denne große Schritt macht unn in d'Schüäl kummt...! (Was bin ich froh, dass ich nit so hormon-getriebe bin, grins!)

Uff jede Fall hämmer d'Iischulung vun de Le güät verkraftet. Sither isch d'Lea schun zweimol morgens pünktlich üss'em Hüss 'kumme, het schun zwei mol Hüüsuffgabe g'macht, unn morgens um dreyviertel achti isch's plötzlich leer im Hüüs! D'letschte sechs Johr bin ich jo immer gliichzittig mit de Kinder üss'em Hüüs, aber plötzlich müäß des gar nimmi sii! Ja, plötzlich isch alles anderscht!

Was sich do fir Möglichkeite ergää! Ich kinnt morgens mit de Sandra noch g'miätlich ä Kaffee trinke, noch ä weng Yoga mache, schun mol d'erscht Garte-Patrouille absolviere... oder viellicht sogar uff ganz anderi, dummi Gedanke kumme...

Aber z'erscht mol müäß ich mich die neye Freiheite g'wöhne, schnüüft
De Bischemer