Zivildienschtg'schichte (8)

Bii minnere Hüüswirtschaftslehrerin, wu ich als Zivi betreut hab, do hab ich noochmittags am fünfi schun Fiirobend g'haa. Aber die Frau het sich jo obends trotzdem noch b'schäftige miän, au wenn ich sie um die Zitt schun ins Bett broocht hab.

Will sie ä ganz patenti Frau war, het sie sich ganz güät z'helfe g'wisst:
Zum eine het sie dann ganz gern Radio g'heert. Do däfiir het sie so ä kleiner Radiowecker am Bett stehn g'haa, denne het sie selber bediene kinne.
Zum andere (unn des isch ihr noch lieber g'sii) het sie immer Hörbüacher vun de Blinde-Mission uff Kassette g'haa.
Pro Büach ware des meischtens so fünf bis sechs Müssig-Kassette, wu in'ere oraschige, viellicht 20 x 20 cm große Plaschtikbox verpackt g'sii sinn. D'erscht Kassett hab ich ihr obends schun immer in de Kassetterekorder neben 'em Bett g'steckt, unn sie het dann entsprechend g'wechselt, wenn sie sie fertig g'heert g'haa het.

Des Biacher-Wechsle isch richtig güät organiert g'sii: Sobald so ä Büach fertig "üssg'lese" war, het ma eifach 's Addresskärtli uff dere oraschig Box umdrillt, hint druff isch nämlich d'Address vun de Blinde-Mission g'stande. Also het ma die Box bloß in de nägschde Briäfkaschte g'worfe, unn schun isch sie automatisch an d'Blinde-Mission z'ruck g'schickt worre.

So etwa alli halb Johr simmer z'sämme de Katalog durch'gange unn hänn neyi Biacher üssg'süacht. Vun Romane ibber Dokumentatione bis zu Krimis het sie sich fir alles int'ressiert. Unn entsprechend isch sie au immer uff'em Laufende g'sii, wenn mir ibber ä Thema diskutiert hänn.
Unn trotzdem war's jedesmol komisch, wenn sie als Blindi g'meynt het: "Do dribbe hab ich erscht kürzlich ebbis g'lese..."!

Wer hätt au dertmols schun denkt, dass Hörbiacher mol so populär werre, sinniert
De Bischemer