Montag, 3. September 2012

Dunderwedder, de Donnersberg!

Geschtern hämmer mol ä Üssflug zum Donnerberg g'macht. Der isch jo so ebbis wie de Kilimandscharo vun Rheinhesse bzw. de Pfalz, wie er so unvermittelt üss de Ebeni rüss ragt... Bii klarem Wetter kann ma ihn sogar vum Mittelberg in Bischem üss sähne, obwohl er ibber vierzig Kilometer witt weg isch.

De Lu het jo unbedingt emol 's gröschte Windrad anschaue welle, we vor kurzem do obbe uff'baut worre isch. Schun viehmäßig, wenn ma unter dem fascht 200 Meter hohe Ding steht! Wenn ma nuff schaut, fehlt zwar de Maßstab, aber sogar im Vergliich zu denn dänebe stehende "normale" Windräder sieht ma schun, wie riesig des isch!

Dänooch hämmer eigentlich zur Burg Falkenstein welle, aber grad die Züäfahrtsstrooß dert hin war g'sperrt. Unn dann müäß ma komplett um de Donnersberg rum fahre, will's kei Strooß obbe dribber ibber denne alte Vukankegel gitt...
Unn des war unser Glück: Irgendwänn (in Steinbach) hämmer dann nämlich ä Schild "zum Keltendorf" g'sähne, was uns nadierlich gliich interessiert het:


Es war au richtig klasse dort. Ä großi, noochbauti Keltesiedlung, wu's e richtig interessanti Führung gää het. Dann het de Lu noch ä echter Pfeil baue derfe, unn d'Le het mit de Sandra g'filzt. Stundelang simmer dert hänge bliibe...!

Am End simmer dann aber doch noch zu de Falkenstein g'fahre, sodass ma dann de Donnersberg eimol komplett umrundet g'haa hänn. Vor allem hänn mir's au mol widder genosse, durch Wälder z'fahre unn z'laufe, was bii uns in Rheinhesse jo echt schwierig z'mache isch...

De Donnersberg kann ma nur empfehle, weiß
De Bischemer

Keine Kommentare: