Donnerstag, 10. Dezember 2009

Glück am friäje Morge

Morgens, kurz vor sechs. D'Lea isch nooch 'eme kurze Wortwechsel ("Papi...!?" ... "Lea, kumm hoch...!") bi mir ins Bett g'schlupft. Drusse isch es noch dunkel, de Mond schient durch's Fenschter unn molt ä silbrig's Viereck an d'Wand. 's ganze Hüüs isch noch still.
Links vun mir liegt minni "Hauptfrau" unn schlooft selig. D'Bettdeck wie immer bis ans Kinn nuff 'zoge. Nur ihr G'sicht, entspannt un friedlich, kann ich im Mondlicht sähne.
Rechts vun mir schnuckelt sich minni klein' "Nebefrau" fescht an mich, unn ihri fiine Hoor kitze mich im G'sicht. Ihri Bubb hebt sie fescht im Arm, unn ab unn züä stüümt sie leis, will sie ebbis traimt.
Im Halbschloof genieß ich denne magische Moment unn kumm mir fascht vor wie ä Bigamischt, so mit zwei "Fraue" z'sämme im Bett.
Im nägschte Augeblick lupft d'Lea ä weng d'Deck', unn ä scharfer Luftzug vun ihrer volle Windel stieg mir in d'Nas.
Unn schlagartig isch's rum mit de Magie!

Unn trotzdem isch des mit die scheenscht Zitt am Dag, strahlt
De Bischemer

Keine Kommentare: