Wie ä Rehkitz schausch Du her,
Mit zwei Auge, groß un braun,
Unn am G'schenk freisch Dich so sehr,
Daß ich immer wieder staun!
Du erfüllsch den ganze Raum
So mit Licht, nur durch Din Lache,
's Herz geht uff, des glaubt ma' kaum:
Luki, Luki, Du machsch Sache!
... Ich bin halt echt ä Fän vun minnem Sohn, weiß
De Bischemer
Dienstag, 18. Dezember 2007
Abonnieren
Kommentare zum Post (Atom)
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen