Montag, 15. Dezember 2014

Zivildienschtg'schichte (7)

Nebe de Zitt bii "minnere" Hüüswirtschaftslehrerin hab ich au noch anderi Litt betreut in minnem Zivildienscht. Eini vun de liebschte war mir immer d'Caroline.

Sie war schun witt ibber niinzig, unn d'Erinnerung war bii ihre nimmi ganz fit. Vieli Johre het sie wohl in Amerika g'lebt, entsprechend oft isch sie ins's Englische verfalle, wenn sie mit mir g'schwätzt het. Do het's bassiere kinne, dass sie mich g'frogt het:" Sag mol, Darling, kann ich bitte ä Napkin bekumme?" Dass sie do bii'm Esse gern ä Serviette g'haa het, des hab ich erscht durch Noochfroge rüss bekumme.

Apropos esse: D'Caroline (sie het sich selber jo au amerikanisch, also [Kärolein] ünng'sproche) het zwar nur noch ein einig's Zähnli im Mund g'haa, het aber fir ihr Lebe gern 'gesse. Unn wenn im Esse ebbis war, was sie nit kaue het kinne, dann het sie's flink in d'Hand g'spuckt unn hinter sich in d'Spüle g'schmisse.

Sie war zwar durch ihri Verwirrung ziemlich hilflos, aber immer freundlich unn höflich. Bii ihre hab ich so manches Mol an denne Spruch denkt, wu mir mol einer in de Zivildienschtschüäl verzehlt het: "Wenn im Alter de Geischt nochlosst, dann siehsch, wie die Litt wirklich sinn: D'Güäte werre noch liäber, unn die Böse werr noch wiäschter!"


D'Cäroline war definitiv eini vun de Liäbschte, weiß
De Bischemer

Keine Kommentare: