D'Ortenau vun wittem (32)

Wie de Orkan Lothar an Wiihnachte '99 ibber de Schwarzwald g'fegt isch, des hab ich in Oberschopfe "live" mit erlebt. Eigentlich hätt ich an dem Dag ä Skikurs g'haa, aber der isch vorsichtshalber rechtzittig abg'sayt worre.
So bin ich an dem Morge mit minnene Eltere am Stubbe-Fenschter g'stande unn hab beobachtet, wie Äscht g'floge, Baim g'schittelt unn sogar Dächer abdeckt worre sin! Wenn mol de erschte Ziegel üss'eme Dach furt bloose war, dann het's fir de Lothar nadierlich kei Halte meh gää, unn des Loch im Dach isch immer größer worre.
Bii unserem Hüüs isch glücklicherwiis nix Gravierend's bassiert.

Uff de andere Sitt vom Hüss, üss'em Kuchifenschter nüss, het ma aber erscht recht die G'walt vum Lothar beobachte kinne. Dert sieht ma nämlich uff de Oberschopfener Wald. Uff eimol het ma g'sähne, wie sich d'Struktur vum Wald verändert, obbe uff de Ebene plötzlich die g'wohnt' Silhouette verschwindet unn wie statt Baim nur noch abg'risseni Baumstümpf stehn bliibe!
In de nägschde Däg hab ich dann ä Spaziergang in de Wald g'macht, unn do isch die Katastroph erscht richtig sichtbar worre! Ganzi Waldfläche ware umg'risse, d'Stämm ware wie vun'eme Riese in de Mitte abg'knickt, unn die Krone sinn krizz unn quer rum g'lege!

In de Zwischezitt ich des nadierlich uffg'rüümt, unn an den meische Stelle sinn neiji Baim 'pflanzt worre. Grad jetzt het de Förderverein berichtet, dass die Uffforscht-Aktione abg'schlosse sinn.
Aber trotzdem wird's noch manches Johr düüre, bis ma die Folge vum Lothar nimmi sieht.
De Lu wundert sich immer noch jedes Mol, wenn mir im Oberschopfener Wald jogge, dass an manche Stelle ä einzelner Baum dem Orkan 'trotzt het unn stehn bliibe isch. Do dävun (unn vun de Orkang'walt, die wu de Rescht vum Wald abg'holzt het) isch er jedes Mol schwer beiidruckt!


Sither dem Lothar hab ich au gröschter Respekt vor Sturm, bekennt
De Bischemer