Montag, 22. Oktober 2012

D'Ortenau vun wittem (22)

Unn gliich noch mol ebbis üss de Ortenau:
Do schau her, de Herbert Söllner isch 70 worre...!
Der war min allererschter Müssig-Lehrer am "Scheffel", unn witzigerwiis au noch unser Klasselehrer in dem Schüäljohr. Ich kann mich noch erinnere, dass er schun dertmols echt ä begnadeter Müssiger war. Aber als Fünftklässler hänn mir mit ihm als Lehrer so unseri Problemli g'haa. Wenn ich nur dran denk, dass er uns ä Konzert vom Stockhausen het analysiere lehn - ich glaub, mit dem Komponischte kinne selbscht hit noch d'wenigschte vun uns ebbis anfange... ;-)
Uff de andere Sitt war's schun ebbis b'sunders, wenn ma zum Unterricht endlich in dem Müssig-Saal hinter de Aula g'sesse isch. Der het jo immer vum Lehrer ersch uffg'schlosse werre miän, wege dem wertvolle Flügel drin. Unn wenn de Herr Söllner dann an ebbe dem Flügel g'sesse isch un uns Melodie vorzauber het, des war schun einmalig!
Unn ich glaub, dass des stückliwiise Anhöre unn Entdecke vun de "Moldau" mit verantwortlich däfiir isch, dass fascht alli vun uns des Stück vum Smetana so gern hänn!
(Näbebey bemerkt war des au 's einzig Johr, wu ich ä "Einser" in Müssig g'haa hab, sowitt's mir denkt...)

Also, herzliche Glückwunsch, rüäft
De Bischemer

Keine Kommentare: