Daifi

Am Samschdig war jo Daifi vun Svenja unn Nils (de Kinder vun Anke unn Ingo), wu ich Pateonkel bin. ('s het jo fascht noch Streß gä' mit'm Termin, will mir immer mit Sunndig plant hänn, un mehr zufällig vum Ingo den richtige Termin erfahre hänn....)

D' Sandra hett dann in de Kirch Fodos g'macht, unn ich bin jo am Altar bi de Taufkinder g'stande. 's war mir jo schunn fascht klar, daß unsere Kinder nitt ällai uff de Kirchebank hogge bliebe... Also hätt ma glaube kinne, daß nit zwei, sondern vier Kinder daift werre, will Lu unn Le d' ganz Zitt um minni Bai' rum scharwänzelt sinn...
Hinderher hett's noch Iis gä' (Riesebecher fir uns, ä Kugel uff de Waffel fir Lu unn Le), unn dänooch (war jo au ä Graßmann-Event...) massewies Fleisch vum Grill im Garde...

Scheen, daß des alles so locker war, unn kei so stiffi Daifi, freit sich
De Bischemer