Donnerstag, 19. August 2010

Schatz-Elli

D'Lea het jo ä ganz wichtig's Kuscheltier: D'Elli! Des isch eigentlich ä Esel, aber fir d'Lea isch's ä Küäh:


Unn unni die Elli kann d'Lea nit schloofe. Isch also immer echt ä Drama, wemma obends die Elli nit findet, will d'Lea mol widder nit weiß, wu sie sie leye lo het.
Darum hämmer ihre irgendwann im Internet ä zweiti Elli kauft. Ä "Ersatz-Elli" also. D'Lea het denne Begriff nit so richtig verstande, unn uff eimol het sie ä "Elli" unn ä "Schatz-Elli" g'haa.
Eigentlich war die Idee, dass ma die ein' dann irgendwo in de Schublad uffhebe, damit ma sie immer findet, wenn d'ander verscholle isch. Aber die Schatz-Elli het sie dann nadierlich gar nimmi her gää. 's isch so witt gange, dass sie entweder mit beide Ellis het schloofe welle, oder dass sie unbedingt die Schatz-Elli welle het. Aber so ä Affetanz hämmer dann doch nit mitg'macht, unn inzwische het sich des widder g'legt.
Aber mir sinn trotzdem froh, dass mir zwei so Ellis hänn, will (mindeschtens) eini garantiert immer irgendwu verscholle isch.

Hauptsach, d'ander wird g'funde, weiß
De Bischemer

Keine Kommentare: