Rudi, the red nosed Eichhörnli

Geschtern sitze mir alli so gmiätlich am Frühstückstisch, do sieh ich, wi an de Noochberswand ä Eichhörnli rumklettert. Quer, mit 'eme Thujazwiig im Müül, un mit 'me Affezahn isch's im Efeu verschwunde!
Nadierlich simmer alli glich uffg'sprunge unn ans Fenschter g'stande, un nooch 'ere Schrecksekund (klar, wenn ma so ang'stiert wird...) het's Eichhörnli widder g'macht. Het Efeuzwiigli abbisse unn isch dämit in's Efeu nii g'klettert. 's schient, es het sich dert ä Nescht baut.
D' Kinder hänn 's glich "Rudi" daift, unn hoffentlich kinne mir 's jetzt noch öfter beobachte. De Hit wär nadierlich, wenn's irgendwann mol Eichhörnlibabys gäb, aber so wit welle mir noch gar nit denke... Erscht mol müäß de Rudi ibber de Winter kumme.

Do kinne Ihr au dem Rudi bim Neschtbau züälüäge:


Natur isch halt eifach scheen, schwärmt
De Bischemer