Kronburgschlotzer

Letzscht Woch simmer mit de Kinder Pizza esse gange. Am End hänn Lu unn Le dann zwei Schlotzer g'schenkt kriegt. Unn wu ich die Schlotzer g'sähne hab, do hab ich sofort an unseri Urlaub als Kinder denke miän. Die hänn nämlich genau so "g'strudelt" üssg'sähne wie die, die mir immer vun de Schwestere in Kronburg bekumme hänn:

Kronburg, des isch ä Dörfli in Öschtrich, do hänn minni Eltere schun d'Hochzittsreis hin g'macht g'haa. Unn wu mir klein ware, do simmer noch einigi Mol in Urlaub dert hin. Mir hänn in 'eme Art Hotel g'wohnt, des wu vun Kloschterschwestere betriebe worre isch.
Wenn mir dert ankumme sinn, dann simma immer als erschtes nuff uff d'Kronburg g'wandert, des isch ä alti Burgruine. (Uff dem Bild sähne Ihr rechts unde au 's Kirchli vun Kronburg):

Obends het's dann immer warm's Esse im Speisesaal gää, unn jedi Familie het ä feschter Disch g'haa unn het noochänander 's Esse serviert bekumme. Mir hänn immer gliich g'wißt, wänn unser Esse kumme isch, will mir die einzig sechsköpfig Familie ware, unn entsprechend ware unseri Suppe- unn andere Schüssle immer mit Abstand d'gröschte...
Unn wenn mir abg'reist sinn, dann het ebbe jedes Kind noch ä Schlotzer vun de Schwestere g'schenkt bekumme. Die ware so lecker, dass mir uns dann manchmol vum Daschegeld noch ä baar solchi Schlotzer fir uff de Weg unn fir daheim kauft hän. Unn die hänn ebbe genau so üssg'sähne wie die zwei, die wu Lu unn Le d'letscht Woch bi'm Italiener bekumme hänn.

Ich wirr jo ganz sentimental, schluckt
De Bischemer